زمانی که ایالات متحده از افغانستان/خراسان را ترک کرد حدود ۷ میلیارد دلار تجهیزات و تسلیحات نظامی باقی گذاشت. مقداری که ارزش آن از ذخایر خارجی پاکستان در حال حاضر بیشتر است.
اکنون، این تسلیحات از پاکستان سر در آورده و توانایی های نظامی تحریک طالبان پاکستان را که از قبل فعال بوده و در دو سال اخیر حملات مختلفی را علیه پلیس و پرسنل امنیتی در آن کشور انجام داده است، افزایش می دهد.
کسانی که هنوز بر این باورند که دولت سرکش طالبانی در کابل و متحد دیرینه اش در پاکستان از نظر ایدئولوژیک همسو نیستند، با مشاهده تسلیحات به جای مانده در دستان طالبان پاکستان، ممکن است متقاعد شوند که در موضع خود تجدید نظر کنند.
با این اتفاق پاکستان هم اکنون بار سنگین بی‌احتیاطی واشنگتن را به دوش می‌کشد. چرا که آمریکایی‌ها ادعا می‌کنند از آنجایی که دولت طالبان را به رسمیت نمی‌شناسند، نمی‌توانند سلاح‌ها را پس بگیرند.
پس از خروج عجولانه گروه های آمریکایی از افغانستان/ خراسان طالبان با افتخار در هاموی و خودروهای زرهی ساخت آمریکا رژه رفتند. هرگز برنامه ای برای تخلیه این تجهیزات وجود نداشت، علیرغم پیامدهای امنیتی که به ناچار هم برای افغانستاتی هایی که تحت حکومت وحشت طالبانی زندگی می کنند و هم پاکستان همسایه، که به سادگی منابع لازم برای مقابله با سلاح های جنگی به جای مانده را ندارد، ایجاد می کند.
سهل انگاری آمریکا به تنهایی بازار سیاهی را شکل داده است که از دهه ۸۰ تاکنون، دیده نشده است.
با این حال، این بار، فناوری‌ها بسیار پیشرفته‌تر، دقیق‌تر و متناسب‌تر با وحشتی هستند که TTP امیدوار است به آن متوسل شود.
در واقع، تجدید حیات TTP فقط یک تصادف ناگوار نبود. این رویداد، پیامد مستقیم دهه‌ها تبانی پاکستان با متحدان طالبانی شان محسوب می‌شود، که علیرغم ادعای عدم ارتباط با آنها، بیش از حد خوشحال بودند که هر آنچه را که برای ایجاد ویرانی این گروه بدان نیاز داشت، به این گروه ارائه می‌دادند.
برای پلیس پاکستانی که در خط وظیفه هستند، توانایی های تازه به دست آمده TTP آنها را در یک نقطه ضعف بسیار شدید قرار می دهد، به ویژه با توجه به انفعال دولت پس از بمب گذاری پیشاور.
