راسکRASC: شراره رحیمی۲۳ ساله، پس از آن که گروه طالبان کار و آموزش زنان را در افغانستان منع کردند، به کار تولید شمع آغاز کرد و ماهانه شش تا ۱۰ هزار روپیه/افغانی از این راه در آمد دارد.
شراره میگوید، این کار، به منبع در آمد خانوادهاش تبدیل شده است و او میخواهد نشان دهد که گروه طالبان نمیتواند جلو فعالیت زنان را بگیرند. وی افزود: «زنان و دختران که اجازه بیرون رفتن از خانه خود را ندارند، با راهاندازی تجارت برخط/آنلاین میتوانند با مشتریان خود در ارتباط باشند و خدمات ارایه بدهند، در کنار آن برای زنان دیگر فرصت کاری فراهم خواهد شد.»
شراره رحیمی از بخش گرافیک دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه هرات فارغ شدهاست. رشتهی که پس از حاکمیت گروه طالبان، دیگر دختران اجازه ندارند آن را در دانشگاه انتخاب کنند و در آن درس بخوانند.
او میگوید، نخستین فردی است که در تولید شمع در هرات پیشگام شده و کارش بر خلاف توقعاش مورد استقبال مردم قرار گرفتهاست و در حال حاضر میتواند بیش از ۳۰ مدل شمع با رنگهای متفاوت بسازد.
شراره پیش از سقوط حکومت جمهوریت بهدست گروه طالبان در یک مکتب خصوصی در هرات آموزگار بود. اما با تسلط گروه گروه طالبان و با بستهشدن مکتبها بهروی دختران بالاتر از صنف ششم و وضع محدودیتهای روزافزون بر حقوق و آزادیهای فردی زنان، او به هدف راهاندازی تجارت کوچک از وظیفهاش خدا حافظی کرد و در خانه مشغول به کار شد.
شراره یکونیم سال پیش ساخت شمع را راهاندازی کرد و از طریق صفحه انستاگرامش که بیش از سه هزار دنبالکننده دارد، محصولات خود را میفروشد. وی افزود: «مردم با حضور در نمایشگاه و دنبالکردن تولیداتام در صفحه انستاگرام از کار من استقبال زیادی میکنند.»
دامنهی فعالیت فروشگاه برخط/آنلاین شراره، تا کنون فقط محدود به هرات، کابل و بلخ است. شراره شمعهای دست ساخت خودش را به گونهی عمده و پرچون برای دکانداران و مشتریان به فروش میرساند.
شراره میگوید که هنر شمعسازی را در ایران یاد گرفته و در قسمت ساخت شمع بهگونه حرفهای آموزش دیدهاست.
این در حالی است که براساس گزارش ریچارد بنت، گزارشگر ویژهی حقوق بشر سازمان ملل متحد در افغانستان، گروه طالبان از زمان برگشت دوباره به قدرت ۵۰ فرمان محدودکننده علیه زنان در افغانستان صادره کردهاند. در این گزارش آمدهاست که گروه طالبان به دور از ادعاهایی که در مورد «محافظت» از زنان و دختران سر میدهند، به افراطیترین انواع تبعیض مبتنی بر جنسیت و سانسور عمومی و با استفاده از دستورهای محدود کننده، زنان و دختران را هدف قرار میدهند.
همچنین، با تسلط گروه طالبان بر کشور در ۱۵ آگست ۲۰۲۱ میلادی، فعالیت افتصادی زنان کاهش یافته و شمار زیادی از زنان تجارتپیشه کشور با از دستدادن سرمایه خانهنشین شده و یا راه مهاجرت را در پیش گرفتند.
در همینحال، زنانی مانند شراره در داخل کشور تلاش دارند تا دوباره تجارتهای کوچک خود را احیا کنند. شاید راه دشوار باشد؛ اما از نظر شراره، زنان و دختران باید بر این موانع و ترسهای غلبه کنند، وی افزود: «خیلیها جرات آغاز کار را ندارد؛ زیرا افکار منفی در ذهن شان وجود دارد. آنان فکر میکنند که ممکن است در اوایل شکست بخورند، اما هر شکست آغاز پیروزی است.»