راسکRASC: گروه طالبان از زمان سلطه بر افغانستان مرتکب صدها جنایت نقض حقوق‌بشری، کشتار بی‌رحمانه‌ی افراد بی‌گناه، شکنجه‌های دردناک در زندان‌ها، استفاده‌ی جنسی از کودکان وده‌ها مورد تجاوز جنسی فردی و گروهی بر زنان و دختران در استانهای مختلف از جمله شمال افغانستان شده‌اند.
با آن‌که گروه طالبان نشر گزارش‌ها از جنایت اعضای‌شان را در رسانه‌های افغانستان به گونه‌ی رسمی منع کرده و کاربران شبکه‌های اجتماعی را که از جنایات اعضای این گروه در مناطق مختلف افغانستان پرده برمی‌دارند؛ مورد پیگرد قرار داده و در مواردی بازداشت، شکنجه وحتا به قتل رسانده‌اند. اما موارد علنی‌شده از این جنایات نشان می‌دهد که اکثر قضایای تجاوز جنسی اعضای این گروه در روستاها و عمدتا در استانهای شمال افغانستان اتفاق افتاده است.
خبرگزاری راسک با بررسی اجمالی گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌ها مبنی بر تجاوز جنسی اعضای گروه طالبان، به اطلاعاتی دست یافته است که نشان می‌دهد، از ماه مرداد/ اسد سال ۱۴۰۱ خورشیدی، در هرکدام از استانهای بدخشان، تخار، کندز، فاریاب، پروان، پنجشیر، سمنگان، سرپل و کابل دست‌کم سه تا چهار مورد تجاوز جنسی توسط اعضای گروه طالبان به شمول فرماندهان آنان گروه طالبان بر زنان، افشا و رسانه‌ای شده است.
بربنیاد یافته‌های این گزارش، موارد دیگری هم‌چنان از تجاوز جنسی بر زنان و دختران در زندان‌های گروه طالبان در استانهای کابل، بدخشنان، سمنگان، تخار، سرپل و بلخ نیز رسانه‌ای شده. اما گروه طالبان دست‌رسی به اطلاعات و منابع را در افغانستان به حدی تحت سلطه‌ی خود گرفته‌اند که قربانیان این روی‌دادها حتا با اسم مستعار نیز حاضر به صحبت با خبرگزاری راسک در این زمینه نشده‌اند.
براساس یافته‌های این گزارش، نخستین تجاوز جنسی و نکاح اجباری یک مقام گروه طالبان و فرد نزدیک به سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله‌ی این گروه به اسم سعید خوستی که در آن‌زمان تصدی سخن‌گویی وزارت داخله‌ی طالبان را نیز برعهده داشت، با دختری به نام الهه دلاورزی ثبت شده است.
مورد دوم تجاوز جنسی گروهی توسط اعضای طالبان به تاریخ ۵ آذر/ قوس ۱۴۰۱ در شهرستان پریان پنجشیر با نشر یک نوار ویدیویی به رسانه‌ها درز کرد که در آن افراد پشتون‌تبار گروه طالبان بر یک زن و چهار دختر ۱۰ تا ۱۸ ساله‌اش در روستای «ده‌خاواک» تجاوز گروهی نموده که با واکنش‌های گسترده‌ی ملی و بین‌المللی مواجه شد.
بربنیاد یافته‌های خبرگزاری راسک، به تاریخ ۱۰آذر/ قوس سال ۱۴۰۱، مولوی امین‌الحق عضو کمیسیون رسیدگی به شکایات علیه نظامیان گروه طالبان و رییس محکمه‌ی شهری این گروه در پنچ‌شیر تجاوز بر یک زن در منطقه‌ی خاواک شهرستان پریان را تایید کرده و در یک نوار صوتی گفته بود که قضیه‌ی تجاوز اعضای گروه طالبان بر یک زن در خاواک پنجشیر حقیقت دارد.
به تاریخ ۱۷ اسفند/حوت، چهار تن از اعضای پشتون‌تبار گروه طالبان در استان سرپل یک زن ۴۰ ساله و دو دختر ۱۳ و ۱۱ ساله‌اش را شکنجه نموده و به آنان تجاوز گروهی کردند.
اطلاعاتی که منابع محلی به رسانه‌ها در این مورد شریک کرده‌اند، گفته شده است که این تجاوز توسط افراد طالبان در روستای «خانقاه» شهرستان سوزمه‌قلعه در استان سرپل رخ داده و گروه طالبان هم با تایید این جنایت گفته بودند دو تن از عاملان این تجاوز را به نام‌های طاهر و نادر بازداشت کرده‌اند، اما دو تن دیگر هنوز بازداشت نشده‌اند.
هم‌زمان با رسانه‌ای شدن تجاوز گروهی طالبان پشتون بر زنان در سرپل، سیدانور سادات، وزیر کار و امور اجتماعی در دولت پیشین افغانستان که یک دور نماینده‌ی استان سرپل در مجلس نمایندگان افغانستان بود، با انتشار نوار ویدیویی در صفحه‌ی فیسبوک خود گفته بود که عاملان تجاوز به اعضای خانواده‌ی ابراهیم، از نزدیکان استان‌دار گروه طالبان در سرپل اند.
به تاریخ ۲۶ اسفند/حوت ۱۴۰۱، نوارهای تصویری از شراب‌نوشی و تجاوز جنسی برادر علم‌گل حقانی، رییس پاسپورت گروه طالبان در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که هم‌زمان گروه طالبان از بازادشت او خبر دادند اما هیچ اطلاعاتی در خصوص پرونده‌ی او نشر نشد.
به تاریخ ۱۷ اردیبهشت/ثور سال جاری، پسر یک فرمانده‌ی گروه طالبان با یک همکارش هنگامی‌که می‌خواستند بالای یک زن باردار در استان غور تجاوز گروهی انجام دهند با واکش آن زن مواجه شده و این دو عضو گروه طالبان آن زن را با ضرب گلوله کشتند.
منابع محلی با تایید این حادثه گفته بودند که یک فرد متجاوز به نام «ملا قدوس» پسر یکی از فرماندهان این گروه در استان غور است.
براساس یافته‌های این گزارش، پس از افشای چندین مورد تجاوزجنسی اعضای گروه طالبان در رسانه‌ها، افراد این گروه خانواده‌های قربانیان را به مرگ تهدید کرده وگفته‌اند در صورتی‌که این موضوعات «پرونده‌های تجاوز جنسی» از سوی آنان بزرگ ساخته شود یا با رسانه‌ها شریک ساخته شود، آنان و اعضای خانواده‌های‌شان را به قتل می‌رسانند.
یافته‌های راسک نشان می‌دهد که در نزدیک به دوسال سلطه‌ی گروه طالبان بر افغانستان، تنها سه پرونده‌ی تجاوز جنسی گروه طالبان بر زنان و دختران افغانستانی، بازتاب گسترده داشته و با واکنش نهادهای حقوق‌بشری بین‌المللی و شهروندان افغانستان مواجه شده است.
اطلاعات به‌دست‌آمده در این گزارش هم‌چنان نشان داده می‌دهد که گروه طالبان در سال ۲۰۲۲ میلادی، ۴۶ محکمه‌ی صحرایی برگزار کرده‌اند و ۸۱ زن و ۲۷۳ مرد را در این محاکم صحرایی مجازات کرده و دست‌کم در یک مورد یک زن و مرد را به اتهام رابطه‌ی جنسی خارج از ازدواج، سنگ‌سار کرده و در موارد دیگر نیز زنان و مردان را با چنین اتهامی، در ملاء عام شلاق زده‌اند.
اما تاکنون هیچ‌کدام از اعضای متجاوز گروه خویش را در این محاکم مجازات نکرده و به نظر می‌رسد که گروه طالبان چنین محاکمی را تنها برای مجازات شهروندان افغانستانی برگزار کرده و به اعضای متجاوز گروه خویش در این راستا مصوونیت وضع کرده‌اند.
در همین‌حال، آگاهان مسایل اجتماعی و استادان دانشگاه می‌گویند، مصوونیت اعضای گروه طالبان از سوی نهادهای عدلی و قضایی و نگاه دوگانه‌ی این گروه به آن‌چه آنان اجرای شریعت اسلامی می‌خوانند، نگرانی‌ها از تداوم چنین جنایت‌ها در حق زنان افغانستانی را بیش‌تر کرده و زمینه‌ی اعمال خشونت جنسی در برابر زنان را افزایش داده است.
در تازه‌ترین مورد یک رسانه‌ی چاپی افغانستانی با نشر گزارشی از وضعیت زنان زندانی زیر سلطه‌ی گروه طالبان پرده برداشته و نوشته است که بربنیاد یافته‌های آنان در نزدیک به دوسال سلطه‌ی گروه طالبان بر افغانستان ۹۰ زن در سه استان شمال کشور از سوی گروه طالبان بازداشت و زندانی شده که از میان ۹۰ زن زندانی در جوزجان، فاریاب و سمنگان، ۱۶ تن آنان در نتیجه‌ی تجاوز جنسی مکرر حمل گرفته و در بیمارستان‌های محلی سقط جنین کرده‌اند.
آگاهان امور ریشه‌های این رفتارهای غیراخلاقی گروه طالبان را به تفکرات قبیله‌ای این گروه و فقر جنسی آنان در مدارس پاکستانی که شمار بیش‌تر آن‌ها طلبه بوده‌اند ربط داده می‌گویند که در مدارس پاکستانی تجاوزات جنسی بر افراد کوچک‌تر هم‌واره صورت گرفته که اعضای گروه طالبان نیز با آن آشنا بوده و با چنین تفکراتی در استانهای شمالی افغانستان رفتار می‌کنند.
شمس‌الرحمن فروتن، استاد دانشگاه و آگاه مسایل سیاسی در صحبت با راسک گفته است که گروه طالبان در حال حاضر علاوه از محرومیت جنسی با خلا‌ی اخلاقی و قانونی، خلا‌ی اعتقادات مذهبی و خلا‌ی دانش هم‌راه بوده و نگاه آنان در استانهای شمالی بر اقوام غیرپشتون عقده‌مندانه و «غنیمت‌گیرانه» است. آقای فروتن گفته است: «به باورگروه طالبان تجاوز به حریم ناموسی، غصب اموال و جاه و جایداد اقوام غیرپشتون مجاز بوده و این از تفکرات قبیله‌ای و فرهنگی گروه طالبان و قوم پشتون است.»
آقای فروتن در پاسخ به این پرسش که چرا گروه طالبان تا حال هیچ عضوی از افراد خویش را مرتبط با قضایای تجاوز جنسی بازداشت و مجازات نکرده‌اند گفت: :گروه طالبان مصوونیت قومی و قبلیه‌ای و هم‌چنان مصوونیت فکری داشته و کسانی‌که به قوم، زبان و فرهنگ آنان معتقد بوده نه‌تنها در مورد قضایای تجاوز جنسی بلکه در تمام قضایا از کشتن افراد گرفته تا غصب اموال، شکنجه و رشوت مصوون بوده و هر عمل زشت و غیرانسانی آنان در تفکرات قبلیه‌ای موجه است و نادیده گرفته می‌شود، به هیمن دلیل است که گروه طالبان تا حال هیچ فردی از اعضای خویش را در هیچ پرونده‌ای مجازات نکرده‌اند.»
به گفته‌ی آقای فروتن، تبعات این عمل‌کرد غیراخلاقی گروه طالبان موجب ایجاد کینه‌های تاریخی و درگیری‌های درازمدت خواهد شد.
او گفته است وضعیت موجود در افغانستان پیامدهای وقایع گذشته هستند و گروه طالبان نیز پیامدهای رفتارهای امروزی‌شان را در آینده‌ی نزدیک خواهند دید.
مصوونیت افراد گروه طالبان در پرونده‌های تجاوز جنسی بر زنان و کودکان در استانهای شمالی در حالی مطرح می‌شود که افراد وابسته به این گروه همه‌روزه در استانهای شمال افغانستان با رفتارهای عقده‌مندانه و قبلیه‌ای مرتکب ده‌ها جنایت و رفتاهای غیراخلاقی شده، اما استبداد طالبانی موجود در افغانستان به اندازه‌‌ای ظالمانه است که هیچ فردی حتا حاضر نمی‌شود تا کوچک‌ترین واکنشی در قبال رفتارهای قبلیه‌ای و عقده‌مندانه‌ی طالبان نشان دهد.
