خبرگزاری راسک: شماری از فعالان حقوق زن از استان بلخ در شمال کشور، خواستار توقف بازداشت زنان معترض از سوی گروه طالبان شدند. آنان می‌گویند که این زنان برای دادخواهی و حق‌خواهی خود شان صدا بلند می‌کنند.
شماری از فعالان حقوق زن هنگامی برگزاری یک برنامه‌ی اعتراضی در منطقه خیرخانه‌ی شهر کابل در یک مکان سربسته توسط نیروهای گروه طالبان بازداشت شدند.
آنان که اعضای جنبش اتحاد و همبستگی زنان افغانستان استند، در برابر نابرابرها، محدودیتها و مشکلات موجود در برابر زنان افغانستانی دست به اعتراض و دادخواهی می‌زدند.
هر چند آنان پس از چند ساعت بازداشت دوباره آزاد شدند، اما فعالان حقوق زنان تاکید کردند که زنان از ناچاری و دشوارهای زندگی دست به اعتراض میزنند و باید بازداشت نشوند.
آنان می‌گویند:« گروه طالبان زنان معترض را بازداشت نکنند.»
بازداشت این معترضان واکنش‌ها و اعتراضات رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی را در پی داشته و حالا فعالان حقوق زن به خبرگزاری راسک این عمل گروه طالبان را شدیداً محکوم می‌کنند.
این فعالان حقوق زن که به دلیل امنیتی نمی‌خواهند در گزارش از آنان نام برده شود، می‌گویند که گروه طالبان پس از حاکمیت در کشور محدودیت‌های جدی را ایجاد کردند.
محدودیت‌های هم‌چون در برابر آموزش، تحصیلات، کار، اماکن عمومی، فعالیت‌های اجتماعی، مدنی، سیاسی و امنیتی از اساسی‌ترین موارد استند که گروه طالبان علیه زنان افغانستانی ایجاد کردند.
فیروزه اکبر (نام مستعار) یکی از فعالان حقوق زن در استان بلخ که از چندین سال بدین سو مشغول فعالیت‌های مدنی بوده‌است اما با حاکمیت طالبان شغل‌اش را از دست داده و خانه‌نشین است.
وی ضمن این‌که بازداشت زنان معترض توسط گروه طالبان را محکوم کرد، می‌گوید که باید طالبان کسانی را که صدا بلند می‌کنند، بازداشت نکنند چون آنان حق شان را می‌خواهند.
بانو اکبر از ایجاد محدودیت‌های طالبان علیه زنان نیز شدیداً انتقاد کرده، تأکید میکند که این تصمیمات گروه طالبان سبب شده که زنان افغانستانی از حقوق اولیه‌ای بشری شان محروم شوند.
بهشته دانش‌یار که یکی از دانش‌جویان بلخ است، می‌گوید که با مسدود۲شدن دانشگاهها بانوان نمیتوانند که به تحصیلات شان ادامه بدهند و این امر سبب دادخواهی و اعتراض آنان می‌گردد.
به باور این زنان گروه طالبان با بازداشت زنان معترض جنایت شان را پنهان می‌کنند
آنان می‌گویند که زنان معترض در کابل در برابر این محدودیت‌های طالبان صدا بلند کرده‌اند اما این گروه که می‌خواهند جنایات شان پنهان باشد، این زنان را بازداشت کردند.
این فعالان حقوق زن از جامعه‌ی بین الملل می‌خواهند که در برابر تصمیمات غیر انسانی که سبب بروز مشکلات بر شهروندان به‌ویژه بر زنان می‌شود، ایستادگی کرده و محکوم کنند.
محبوبه احمدی یکی دیگر از بانوان که با تصمیمات گروه طالبان از حق تحصیل و کار باز مانده‌است، می‌گوید که طالبان با این کار شان می‌خواهند که زنان افغانستانی را از اجتماع حذف کنند.
وی با بیان این‌که طالبان هم اکنون این کار را کرده‌اند و زنان در هیچ فعالیت اجتماعی، سیاسی، مدنی و امنیتی حضور ندارند، گفت:« اکثریت زنان افغانستانی با بیماری‌های روانی مواجه شدند.»
موصوف به این باور است که اگر در برابر تصمیمات طالبان ایستادگی صورت نگیرد، نه تنها از فیصلهها و احکام آنان زنان بل‌که همه‌ی جامعه و سرنوشت آینده‌ی افغانستان آسیب می‌بینند.
علاوه بر فیروزه و محبوبه شمار زیادی دیگر از بانوان افغانستانی است که از ایجاد محدودیتها و مشکلات بانوان توسط طالبان شدیداً آسیب دیدهاند و خواستار مبارزه علیه این اقدامات استند.
پس از حاکمیت گروه طالبان در افغانستان در اکثریت استان‌های کشور زنان افغانستانی دست به اعتراضات، گردهمایی‌ها و تظاهرات زده‌اند و خواستار تحقق حق و حقوق بشری شان شدند.
هر چند این اعتراضات توسط گروه نظامی طالبان بارها سرکوب گردیده و تعدادی زیادی از معترضین در این استانها بازداشت و شکنجه شدهاند اما با آن‌هم زنان به اعتراضات ادامه دادند.
فعالان حقوق زن معتقد استند که اگر در برابر تصمیمات طالبان ایستادگی صورت نگیرد و زنان دست به گردهمایی‌ها، تظاهرات و تجمع نزنند، گروه طالبان بیش‌تر از این وحشت‌ناک خواهند شد.
آنان از جامعه جهانی، سازمانهای بین المللی و نیز اقشار مختلف اجتماع خواستهاند که علیه فیصلههای طالبان مبارزه کنند و نگذارند که صدای زنان افغانستانی با بازداشت و شکنجه خاموش شود.
گفتنیست که از تسلط گروه طالبان بر افغانستان بیش از دو سال میگذرد و این گروه در این مدت زنان را از تمام فعالیت‌های اجتماعی محروم ساخته و آنان را کاملاً خانه‌نشین ساختهاند.
