خبرگزاری راسک: شماری از فعالان حقوق زن از استان هرات در حوزه‌ی غرب افغانستان، تایید می‌کنند که با روی‌کار‌آمدن گروه طالبان در افغانستان ظلم و ستم بالای این قشری از جامعه بیش‌تر شده و این امر منجرشده این قشر آسیب‌های زیادی را متحمل شوند.
زهرا رحمانی، فعال حقوق زنان در استان هرات ام‌روز یک‌شنبه (۲۸عقرب/ آبان) طی یک صحبت با خبرنگار راسک گفته که مسلط‌شدن گروه طالبان بر‌کشور، انگیزه‌ی کاذبی را برای برخی مردان در این استان بوجود آورده و زنان از این وضعیت به شدت شدید ناراض هستند.
او افزود، بر‌اساس گزارش‌های به دست‌آمده، مردان شماری از خانواده‌ها دروازه‌ی منزل را بالای مادر، خواهر و زنان‌های شان قفل کرده و آن‌ها در خانه‌ها حبس می‌کنند و وی می‌افزاید که گروه طالبان در قانون خود حق و حقوق را برای مردان مناسب دانسته و جای‌گاه زنان تناسب به حکومت پیشین کم‌رنگ و کم‌تر شده‌است.
بانو رحمانی علاوه می‌کند، در حال حاضر زنان استان هرات، شرایط مطلوبی را در حاکمیت گروه طالبان ندارند که بتوانند پیش‌رفت و یا حتی زندگی خود را با مردان شان تضمین کنند.
در همین حال سمیرا غفوری، یک تن از زنان استان هرات به راسک می‌گوید از زمان به قدرت‌رسیدن گروه طالبان شوهرش سه بار وی را از خانه بیرون انداخته و بخاطر فرزندانش مجبور می‌شود که دوباره با هزار ترس و هراس به خانه برگردد.
او گفت: «بارها قصد نموده که خودکشی کند و یا جهت حل مشکلات با شوهرش به دادگاه گروه طالبان برود و اقدامی درستی صورت بگیرد اما به درستی می‌داند که طالبان به حق و حقوق زنان هیچ ارزش و اهمیتی نمی‌دهند تا شیرازه زندگی‌اش از هم نپاشد.»
موصوف اضافه می‌کند، افراد گروه طالبان زن‌ستیز هستند و رفتار شان با زنان مطابق آموزه‌های اسلامی و انسانی نبوده که بتوانند نفس راحتی در جامعه‌ی کنونی افغانستان بکشند.
هم‌چنان فریبا احمدی، یک تن دیگر از زنان استان هرات به خبرگزاری راسک می‌گوید در حاکمیت گروه طالبان زنان به مانند یک برده یا غلام بوده و همه‌ی صلاحیت‌ها از آنان سلب شده و حتی اجازه‌ی نوشیدن یک لیوان آب را در زندگی شان ندارند و هم‌چنان، او افزود، هر روز از سوی شوهرش به اندازه‌ی لت‌و‌کوب می‌شود که حتی توان ایستادن برایش نمی‌ماند.
وی می‌افزاید، شوهرش بارها برای او گفته که حاکمیت گروه طالبان مانند حکومت اشرف غنی نیست که بروید و حق را به زنان بدهد. خانم احمدی اضافه می‌کند، زندگی‌اش هر روز از روز دیگر نا‌امید‌کننده بوده و جای را هم برای رفتن ندارد تا متباقی عمرش را در آن‌جا زندگی کند.
قابل ذکر است، اداراتی هم‌چون حقوق زنان، خانه‌ی امن، حقوق‌بشر و ده‌ها نهادی دیگر که در بخش حمایت و پشتی‌بانی زنان افغانستانی در دولت پیشین فعالیت داشتند، با روی‌کار‌آمدن گروه طالبان برچیده شدند و این امر منجرشده تا زنان همه روزه مورد آزار و اذیت‌های بیش‌تری قرار بگیرند.
گفتنی‌ست که از شروع حاکمیت گروه طالبان در افغانستان بیش از ده‌ها تن از زنان فعال از سوی طالبان شناسی و سپس بازداشت و زندانی شدهاند.
بر‌اساس اطلاعات، گفته می‌شود، خیلی از زنان بازداشتی زیر شکنجه‌ی نیروهای طالبان جان باختند و شماری دیگر هم تا هنوز زنده یا مرده‌ی شان معلوم نیست.
