خبرگزاری راسک: ژولیا پارسی، ندا پروانی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده این چهار فعال حقوق زن هستند که هم‌اکنون در زندان‌های گروه طالبان به‌سر می‌برند و احتمال می‌رود زنان دیگر نیز در بند این گروه باشند.
هنگامی که گروه طالبان کنترل افغانستان را دوباره به دست گرفتند، قصد آن‌ها برای خفه‌کردن حقوق زنان و دختران بلافاصله آشکار شد و در همین‌حال، اعتراضات زنان با شعار «نان، کار، آزادی» به همان سرعت آغاز شد.
گروه طالبان در این دوسال بارها زنان معترض را بازداشت، شکنجه، زندانی و در شمار از موارد به قتل رسانده‌اند، هم‌چنان شمار از زنان معترض ناپدید شده‌اند.
قابل ذکر است، در شمار زیادی از موارد دست‌گیری زنان معترض، خانواده‌های آن‌ها به‌دلیل ترس از گروه طالبان سکوت کرده و هیچ‌اطلاعاتی را با رسانه‌ها و مردم شریک نمی‌سازند به‌دلیل این‌که فکر می‌کنند سکوت سبب آزادی آن‌ها می‌شود.
باید گفت، در چند مورد گروه طالبان زنان معترض را همراه با اعضای خانواده‌های‌شان بازداشت کردند و هیچ اطلاعی از سرنوشت آن‌ها به‌دست نرسیده‌است.
دیدبان حقوق بشر، در آخرین گزارش خود از وضعیت زنان افغانستانی گفته که شمار زیاد از زنان معترض در زندان‌های گروه طالبان به‌سر می‌برند که هیچ فردی آگاه نیست.
هم‌چنان گزارش‌هایی که به خبرگزاری راسک رسیده، نمایان‌گر آن است که گروه طالبان در زندان‌ها از نامناسب‌ترین رفتارها علیه زنان معترض کار گرفته و آن‌ها را تا سرحد مرگ شکنجه می‌نمایند.
گفتنی‌ست، گروه طالبان در دوسال حاکمیت‌شان در افغانستان، ثابت ساختند که می‌خواهند زنان را از جامعه کنار بزنند و بارها جهت خاموش‌سازی زنان دست به بازداشت آن‌ها زده‌اند.
باید گفت، جامعه‌ی جهانی بارها خطاب به گروه طالبان گفته که به رسمیت‌شناسی این گروه بستگی به تشکیل یک حکومت فراگیر در افغانستان و هم‌چنان برداشتن محدودیت‌های وضع‌شده بالای زنان و دختران دارد.
