خبرگزاری راسک: شماری از فعالان مدنی در استان هرات تایید میکنند که ۱۵ درصد آمار سرقتهای وسایل نقلیه بهویژه موتورسایکلها در این استان کاهش یافته است.
مختار حکیمی، فعال مدنی در استان هرات به خبرنگار خبرگزاری راسک روز چهارشنبه، ۲۹قوس/ آذر، گفته که این آمار نشان میدهد که تناسب به دولتهای پیشین سرقت وسایل نقلیه کاهش یافته و خیلی افراد هم در این زمینه بازداشت شدهاند.
او افزود: «در دورهی جمهوریت در ۲۴ ساعت دهها موتورسایکل و گوشیهای همراه توسط دزدان مسلح دزدی میشد و دولت هم هیچ توجهی در این راستا نداشت.»
موصوف علاوه میکند، درحال حاضر برخی سارقین از سوی گروه طالبان کشته شدند و شماری دیگر هم بازداشت یا افغانستان را ترک کردهاند.
همچنان محمد رسولی، یکتن از باشندگان استان هرات به خبرنگار خبرگزاری راسک، گفته که عمدهترین سرقتهای مسلحانه و سرقتهای وسایل نقلیه برخواسته از بیکاری و تنگدستی خیلی از جوانان بوده که دست به این عمل میزنند.
به گفته وی: «بیشترین سرقتهای وسایل توسط افراد تبهکار صورت میگیرد که پیشینهی جرمی از قبل داشته و برایشان این موضوع عادی به چشم میخورد.»
موصوف میافزاید، مقامهای ارشد گروه طالبان باید برای بهبود این وضعیت شرایط مطلوب شغلی را فراهم کنند تا فردای بهتر به انتظار سرمایههای معنوی جامعه که همین جوانان هستند رقم بخورد.
با این وجود سعید رفیعی، عالم دینی در استان هرات به راسک میگوید، سرقت اموال یک عمل نامشروع بوده که نباید انسانهای مسلمان به آن دچار شوند.
او افزود که وضعیت اقتصادی برای تمام مردم ناهنجار است و مسلمانان نباید بهخاطر مسایل مادی دست به کارهای غیرانسانی و اسلامی بزنند.
وی خطاب به آن دسته از افرادیکه تلاش بر سرقت، اختطاف، قتل و قتال و… دارند از این عمل نامطلوب اجتناب کنند و راهی خداوندی را پیشه کرده و دست به دامن پرورگار یکتا شوند تا گرههای زندگیشان دانه و دانه باز گردد.
شایان ذکر است که گزارشهای اخیر، گروه طالبان در استانهای غربی افغانستان نشان میدهد که از شروع سال روان تاکنون دهها تن از سارقان و افراد تبهکار را شناسایی کرده و آنها را به پنجهی قانون سپردهاند.
قابل ذکر است که استان هرات تناسب به دیگر استانهای غربی کشور مجرمین بیشتری به خود جای داده و خطرناکتر عنوان شدهاند.
باید یادآور شد، تنها در زندان مرکزی استان هرات بیش از سه هزار زندانی در بند بوده که بنابر گزارشهای منتشر شده خیلی از این زندانیان بهخاطر کمبود مکان به بیرونهای اتاقهای زندان روز و شب شان را سپری میکنند.