خبرگزاری راسک: گزارش‌ها از استان نیمروز در جنوب‌غربی افغانستان می‌رسند که دختران دانش‌اموز این استان می‌گویند در حبس خانگی به‌سرمی‌برند و به بیماری افسردگی دچار شده‌اند.
لیلی احمدی، یکی از دانش‌آموزان مکتب دخترانه در استان نیمروز به خبرگزاری راسک روز شنبه، اول ثور/ اردیبهشت می‌گوید که نزدیک به سه سال می‌شود که دختران افغانستان به علت مسدودیت و محروم‌بودن از درس و تحصیل خود در زندان‌های خانگی قرار دارند و هیچ‌گونه راهی هم برای آزادی‌شأن از این زندان‌ها وجود ندارد.»
موصوف می‌افزاید این سزاوار دختران استان نیمروز _ افغانستان نیست که از امتیازات معنوی‌شأن که علم و دانش است به‌دور و محروم باشند.
بانو احمدی می‌افزاید « سازمان‌های جهانی تا چه زمانی قصد دارند که دختران و زنان افغانستان را در حبس‌های خانگی مشاهده کنند و چرا یک راه‌حلی را برای بیرون رفت از این وضعیت ناهنجار روی دست نمی‌گیرند تا آینده بخش مهمی از جامعه روشن شود.»
به باور او، اگر سازمان ملل و دیگر نهادهای بین‌المللی پیرامون نجات دختران و زنان تحصیل یافته استان نیمروز و دیگر استان‌های افغانستان برنامه‌ی مشخصی را نداشته باشند، ۱۰۰ سال دیگر هم که بگذرد همین وضعیت بالای نیم از پیکر جامعه حکم‌روایی می‌کند.
با این حال محبوبه، یکی دیگر از دانش‌آموزان دختر در غرب افغانستان به راسک گفته که موی‌های سیاه‌ی مان با مسدودشدن مکتب‌ها و دانشگاهها سفید شده‌است.
او تصریح می‌کند خیلی از دختران به‌دنبال رشد و نموی خود و فامیل شأن هستند که از طریق درس و تحصیل خود بتوانند فردای روز شخصیتی را برای شأن رقم بزنند.
موصوف می‌افزاید گروه طالبان به شکلی عمل می‌کنند که تمامی روند کاری شأن مشخص است که دیکته‌شده دنبال می‌شود و طبق دستورالعمل باداران شأن انجام وظیفه می‌کنند.
وی همچنین بیان می‌کند چرا مکاتب خصوصی از کلاس «اول تا دوزادهم» باز می‌باشد و مکتب‌های دولتی مسدود، این سوالی است که منافع مالی طالبان را به مرحله اجرا رسانده و دیگر موردی برای باز شدن مکاتب دولتی قابل بحث نمی‌ماند.
محبوبه اضافه می‌کند خیلی از خانواده‌ها با آن‌که می‌دانند که مکاتب خصوصی از کلاس اول تا دوازدهم باز بوده؛ اما به‌خاطر مشکلات اقتصادی توان ثبت نام فرزندان شأن را ندارند.
همچنان منابع دیگر در استان نیمروز می‌گویند با مسدودبودن مکتب‌ها و دانشگاهها ۹۰ درصد دختران زودتر ازدواج کرده‌اند.
این منبع که نخواست اسمش در خبر برده شود به راسک گفته که خانه نشینی دختران توانسته تا زمینه‌ی ازدواج را زودتر تناسب به گذشته برای شأن فراهم کند.
به گفته منبع، این موضوع از یک زاویه برای دختران مفید به انجام می‌رسد که بتوانند زودتر به خانه‌ی بخت شأن بروند؛ اما از سوی هم فرصت فراگیری علم و دانش را از آن‌ها گرفته است.
در همین حال شکریه جمالی، فعال مدنی در استان نیمروز به راسک می‌گوید « طالبان یک توقع از دختران و زنان دارند که باید در خانه بنشینند و کارهای پخت‌وپز شأن را انجام بدهند که این مسئله برای خیلی از دختران و زنان افغانستان قابل‌قبول نمی‌باشد.»
او می‌افزاید گروه طالبان اگر بدین باور باشند که قشر اناث کشور را به مانند دو دهه قبل به زانو دربیاورند کورخواندند و باید این اندیشه ناسالم شأن را سالم کنند.
به گفته خانم جمالی « طالبان در این فکرند که دختران و زنان کشور به مانند دختران و زنان خود شأن از علم و دانش به دورند و هیچ‌گونه پیشرفتی را نیز نمی‌خواهند.»
از سوی هم ذبیع الله مجاهد سخن‌گوی گروه طالبان به رسانه‌ها گفته است که روی‌کار آمدن این گروه زنان ودختران در عزت و عفت به سر می‌برند. این سخان مجاهد درحالی بیان می‌شود که جنگ‌جویان این گروه دختران و زنان را به زور به نکاح خود درآورده و ازدواج‌های اجباری و زیر سن را با آن‌ها انجام می‌دهند که در آخرین مورد به رسانه درز کرده جنگ‌جویان این گروه یک دختر ۱۵ ساله به زور از خانه‌شان در استان غور با خود می‌برند.
