خبرگزاری راسک: پیدایش کشاورزی در حدود ۱۱ هزار و ۵۰۰ سال پیش در خاورمیانه به عنوان نقطه‌ی عطفی برای بشر محسوب می‌شود که انقلابی در رژیم غذایی و سبک زندگی انسان مدرن رقم خورد و از زمان ظهورش در آفریقا بیش از سه‌صد هزار سال پیش به شیوه‌ی شکارگری و گردآوری غذا زیسته بود.
برای کشف این‌که انسان‌ها پیش از پیدایش کشاورزی چه غذایی را مصرف می‌کردند، پژوهش‌گران نشانه‌های شیمیایی موجود در استخوان‌ها و دندان‌های بقایای هفت تن و هم‌چنان دندان‌های منفردی که متعلق به حدود ۱۵ هزار سال پیش در غاری در خارج از روستای تافورالت در شمال شرقی مراکش بود را به بررسی گرفتند.
تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های عناصر کربن، نیتروژن، روی، گوگرد، و استرانسیم در این بقایا نوع و مقدار گیاهان و گوشت مصرفی را در آن‌ها نشان می‌داد. در این محل بقایای گیاهان وحشی خوراکی مختلف از جمله بلوط شیرین، دانه‌ی کاج، پسته، جو دوسر و حبوبات یافت شد. منبع گوشت اصلی، بر‌اساس استخوان‌های کشف‌شده در غار، گونه‌ای به نام گوسفند بربری یاد می‌شود.
تصور غالب این بوده که رژیم غذایی شکارچیان_گردآورندگان را عمدتاً پروتئین‌های حیوانی دربر می‌گرفت و با این حال، شواهد یافت‌شده در تافورالت نشان‌دهنده‌ی آن‌ست که گیاهان بخش بزرگی از رژیم غذایی آن‌ها را تشکیل می‌داده‌است.
«ایبروماوروس‌ها» شکارچیانی بودند که از حدود ۲۵ هزار تا ۱۱ هزار سال پیش در بخش‌هایی از مراکش و لیبی زندگی می‌کردند. شواهد نشان می‌دهد که غار تافورالت هم به عنوان محل زندگی و هم دفن آن‌ها کار گرفته شده‌است.
مکان‌های زندگی این انسان‌ها در غار نشان می‌دهد که آن‌ها سبک زندگی نسبتا کم‌تحرک‌تری نسبت به انسان‌های پیش از خود داشته‌اند. آن‌ها از گیاهان وحشی که در فصول مختلف سال می‌رسیدند، بهره‌برداری می‌کردند و حفره‌های دندان‌های آن‌ها وابستگی‌شان به گونه‌های گیاهی نشاسته‌ای را نشان می‌دهد.
ایبروماوروسی‌ها هرگز کشاورزی را توسعه ندادند که نسبتاً دیر به شمال آفریقا رسید. این شکارچیان در طول سال گیاهان خوراکی را ذخیره می‌کردند تا از خود در برابر کم‌بود فصلی شکار محافظت کنند. آن‌ها فقط از گیاهان وحشی تغذیه می‌کردند.
