خبرگزاری راسک: داوود ناجی، رییس کمیته‌ی سیاسی جبهه‌ی آزادی در واکنش به گفته‌های پسین خلیل‌زاد در برگه‌ای ایکس خود نوشته است‌که زلمی خلیل‌زاد در گفت‌وگوهای دوحه «قدرت و صلاحیت آمریکایی، اما ذهنیت و دستورکار محلی-قومی داشت».
داوود ناجی در این مورد افزوده است‌که خلیل‌زاد تنها به دونالد ترامپ که از افغانستان و منطقه شناخت چندانی نداشت، پاسخ‌گو بود. چون دونالد ترامپ از بیرون ساختار سیاسی آمریکا به ریاست جمهوری رسیده بود و از مسایل افغانستان و منطقه شناخت کافی نداشت.
رییس کمیته‌ی سیاسی جبهه‌ی آزادی می‌گوید که خلیل‌زاد با دو مرحله‌ای ساختن مذاکرات دوحه، از طالبان قباحت‌زدایی کرد و با این توجیه که نگرانی منطقه باید رفع شود، طالبان را با منطقه نیز سر میز نشاند، مسکو برد، تهران و بیجینگ فرستاد و در سمرقند و بخارا چکر داد.
به گفته‌ی داوود ناجی، خلیل‌زاد با این استدال که گویا طالبان تغییر کرده‌اند، آمریکا را وادار کرد برای آزادی پنج هزار زندانی این گروه بر حکومت افغانستان فشار وارد کند. اما این پنج‌هزار طالب از زندان آزاد شدند و دوباره وارد جنگ شدند.
این در حالی است‌که زلمی خلیل‌زاد سفیر آمریکا در افغانستان بود؛ از سوی آمریکا حمایت می‌شد و در نشست‌ها و محفل‌ها مسئله را بنفع قومش/پشتون‌ها پایان می‌داد. خلیل‌زیاد به افغانستان زیر اداره‌ی پشتون‌ها باورمند بود و نمی‌خواست در رأس قدرت افغانستان یک تاجیک قرار بگیرد. برای همین، با طالبان که فقط بلد بودند انتحار و انفجار بدهند کام خوش نشان داد و سبب شد از زندان‌ها رها شوند.
