خبرگزاری راسک: برخی از دانش‌جویان افغانستانی در هند از نبود خدمات قنسلی شکایت می‌کنند و می‌گویند که هیچ‌کسی به مشکلات آنان رسیدگی نمی‌کند.
براساس گفته‌ای آنان، دانش‌جویان به دلیل عدم صدور ویزه از سوی دولت هند، با چالش‌های فراوانی روبه‌رو استند و مشکلات زیادی برای شان خلق شده است.
در همین‌حال، عصمت‌الله احساس، دانش‌جوی ۲۷ ساله که در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی ساختمانی در دانش‌گاه پنجابی پتیالای هند، سرگرم تحصیل است، از آرزوی بازگشت به کشور و دیدار با خانواده‌اش سخن می‌گوید.
اما نبود خدمات قنسلی و به دست نیاوردن ویزه برای بازگشت به کشور یکی از چالش‌های اصلی این دانش‌جو است.
او از هند می‌خواهد که پس از سه سال توقف پروازها و بسته‌بودن صدور ویزه برای شهروندان افغانستان به‌ویژه دانش‌جویان، هرچه زودتر این محدودیت‌ها را از برابر آنان بردارد.
احساس می‌گوید: «نزدیک به سه سال می‌شود که نظام افغانستان تغییر کرده و با تغییر نظام سفارت افغانستان در دهلی جدید فعالیت‌های خود را محدود ساخته، به خاطر این دانش‌جویان که در هند استند با مشکلات روبرو شده و یکی از این مشکلات برگشت دوباره به دانش‌گاه‌های افغانستان است. در کنار این دریافت نکردن ویزه برای داتش‌جویان که در هند فارغ التحصیل شدند و هم‌چنان بعضی از مشکلات مالی برای دانش‌جویان و مهاجر ساکن در هند شده است.»
احساس می‌گویند که در سه سال گذشته در نبود خدمات قنسلی به‌تر، با چالش‌های فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند.
شفیع الله صابری، نماینده‌ی دانش‌جویان در هند گفت: «پس از برگشت طالبان در افغانستان کشور هند بیش‌تر از سه سال می‌شود که پروازها را به روی شهروندان افغانستان و دانش‌جویان بسته کرده است دانش‌جویان که در افغانستان گیر مانده اند نگران آینده شان استند و آن‌ها در یک بی‌سرنوشتی کامل به سر می‌برند و اما کسان که‌در هند استند هم‌چنان با مشکلات روانی مواجه شده اند. اینها نگران آینده شان استند که چی وقت پروازها به روی رفت و آمد باز خواهد شد تا از مشکلات فعلی نجات یابند، بنأ از کشور هند خواهش می‌کنیم که تا صدور ویزه و پروازها را هرچه زودتر برای محصلان باز کند تا مشکلات محصلان رفع‌شود.»
در همین حال سید بهرام عزیزی دانش‌جوی مقطع دکتورا می‌گوید: «فعلأ در هند، خصوصأ کسانی که دوکتورا می‌خوانند نیاز دارند که باید افغانستان بروند به‌خاطری‌که عنوان موضوع‌شان در‌مورد افغانستان است و اینها باید بروند و دوباره پس برگردند به‌خاطر ادامه تحصیل و متأسفانه که فعلأ راه‌ها یک طرفه است و نمی‌توانند برگردند».
این دانش‌جویان از هند می‌خواهند تا به مشکلات شان رسیدگی صورت بگیرد.
