خبرگزاری راسک: شماری از دختران بازمانده از درس و تعلیم می‌گویند که بسته ماندن مکاتب و دانش‌گاه‌ها سبب شده به افسرگی دچار شویم و به ازدواج‌های اجباری تن بدهیم. این دختران که راهی برای زندگی کردن ندارند، می‌گویند نمی‌توانند در برابر دستور و اصرار خانواده جهت ازدواج ایستادگی کنند.
بنفشه (نام مستعار) یکی از دختران بازمانده از آزمون کانکور به رسانه‌ها گفته است‌که بسته ماندن دانش‌گاه‌ها به‌روی دختران او و شمار زیادی از دیگر دختران را دچار افسردگی و واداشتن به پذیرش ازدواج‌های اجباری کرده است.
این دختر بیست ساله که اکنون در بند ازدواج اجباری و بیماری افسردگی است می‌گوید پس از پایان مکتب و اجازه نیافتن دختران برای اشتراک در آزمون کانکور، سال گذشته، از اثر فشار روانی اقدام به خودکشی کرد، اما پس از نجات یافتن، از سوی خانواده‌اش ناگزیر به ازدواج شده است.
او گفته است‌که راهی جز تسلیم شدن در برابر خواست خانواده نداشته است.
او توضیح داده است: «برادر و پسر کاکای خود را می‌دیدم می‌رفتن ثبت نام کانکور من اما نمی‌توانستم که بروم ثبت نام کنم. دانش‌گاه بروم. این وضعیت سر من خیلی فشار آورد و چهار پنج تابلیت(قرص) پدر خود را خوردم، بعداً خواهرم متوجه شد فامیل ره در جریان گذاشت. من را به بیمارستان انتقال دادند. بیهوش شده بودم، وقتی که چشم‌های خود را باز کردم پر از ناامیدی بودم، هنوز هم فکر می‌کردم دیگر این روزها پایان نمی‌یابند دیگر این روزها تمام نمی‌شوند.»
او می‌گوید روز‌های سختی را سپری می‌کند و تصمیم‌‌ها و محدودیت‌های طالبان بر زنان، زندگی او و هزاران دختر دیگر را تلخ و آنان را وادار به پذیرش خشونت‌های خانوادگی کرده است.
او گفته است: «می‌خواستم پزشک شوم و به مردم خدمت کنم و بعداً برای خود زندگی مشترک تشکیل بدهم. ولی متاسفانه که تصمیمی که حکومت(طالبان)گرفته مثل من آرزوهای هزاران دختر یا هم میلیون‌ها دختر را دفن کرده اند.»
شماری دیگری از دختران بازمانده از درس نیز دچار به مشکلات روانی و افسردگی شدید شده‌اند. آنان می‌گویند اگر مکاتب بسته بماند ممکن است از زندگی دست بردارند.
گروه طالبان پس از تسلط به افغانستان مکاتب را بروی دختران بستند و هیچ‌گاه حاضر به باز کردن مکاتب نشده‌اند.
