خبرگزاری راسک: ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان است. از دیر زمانی استکه زنان در افغانستان با انواع خشونتهای سیاسی، اجتماعی و خانوادهگی که ریشه در باورها، فرهنگ و کلیشههای موجود اجتماع دارد، دست و پنجه نرم میکنند. با گذشت زمان این خشونتها نه تنها مهار نشده است؛ بلکه پس از حاکمیت دوباره طالبان افزایش یافته است. خشونتهای خانوادهگی و ازدواجهای اجباری که رایجترین نوع ستم بر زنان در جامعه افغانستان است، پس از حاکمیت این گروه افزایش یافته است. ازدواجهای اجباری و زیر سن در بسیاری موارد منجر به جدایی و طلاق میشود؛ اما اکنون زنان در حاکمیت طالبان از گرفتن طلاق منع شدهاند و در صورت مراجعه مورد توهین قرار میگیرند. شماری از زنان در استانهای کابل، بغلان و بدخشان میگویند که بهخاطر ظلم وافری که شوهرانشان بهخصوص پس از حاکمیت طالبان بر آنان اعمال میکنند بارها خواستار طلاق شدهاند؛ اما حرف آنها از ملای مسجد گذشته و به طالبان رسیده است. آنان پس از مراجعه به حوزه یا محکمه طالبان از سوی افراد این گروه متهم به اطاعت نکردن از امر شوهرانشان شدهاند. طالبان گفتهاند که زن باید از امر شوهر خود اطاعت کند و در صورت اطاعت نکردن باید لتوکوب شود. این زنان میگویند که وقتی برای گرفتن طلاق به محکمه طالبان مراجعه میکنند، از آنان در بدل تایید جدایی از شوهرانشان درخواست جنسی میشود.
از سوی دیگر، شماری از فعالان حقوق زن میگویند که بسیاری از زنان در افغانستان مجبور به تحمل انواع خشونتهای خانوادهگی شده و هیچ نهادی نیست که صدای آنان را بشنود. به گفته آنها، زنان از طالبان میترسند و این گروه آنها را مجبور به سکوت میکند.
گفتنی است که زنان در افغانستان زیر کنترل طالبان از همه حقوق خود محروم شده و با انواع خشونتهای سیستماتیک روبهرو هستند و در شرایط امروز هیچ نهاد و نشانی رسمی برای مراجعه زنان وجود ندارد.