رونالد نیومن، سفیر سابق ایالات متحده آمریکا در افغانستان/خراسان در مطلب تحلیلی که روز پنجشنبه در روزنامه هیل منتشر شد، راهکارها و رویکردهای دولت آمریکا در قبال طالبان را آسیب‌شناسی کرده است.
او در این مقاله معتقد است اهدافی که آمریکا در قبال افغانستان دارد، معقول است اما رویکرد مبتنی بر تحریم شدید و محدودیت تماس با طالبان پاسخگوی اهداف و خواسته‌های آمریکا نخواهد بود و طالبان نیز با این طرز برخورد آمریکا، در عملکرد خود تغییری نخواهند داد.
یکی از چالش‌هایی که نیومن در این نوشته به عنوان نقطه ضعف رویکرد آمریکا مطرح می‌کند، سردرگمی طالبان درباره اهدافی است که آمریکا در افغانستان/خراسان جست‌وجو می‌کند.
به نوشته او، طالبان از سیاست آمریکا در قبال این گروه هیچ اطلاعی ندارند. افغانستانی هایی که با رهبران ارشد طالبان صحبت کرده‌اند، سؤالاتی درباره اهداف ایالات متحده گزارش می‌کنند. آیا آمریکا خواهان روابط بهتر است یا سرنگونی رژیم؟ پاسخ به این سوال مستلزم درک سیاست داخلی ایالات متحده است که طالبان آن را ندارند. نه مقامات دولت ایالات متحده و نه اکثر تحلیلگران آگاه که با آنها صحبت کرده ام، احتمال جایگزینی مسلحانه طالبان را نمی دهند. سرنگونی طالبان، هدف نیست. اما دیپلمات های آمریکایی نمی توانند مشروعیت دهی را به عنوان هدفی نهایی متعهد شوند، زیرا در سیاست داخلی آمریکا، این امر، طوفانی از انتقادات سیاسی را به راه می اندازد.
به باور نیومن، مشکل دیگر این است که طالبان زبان سیاستمداران آمریکایی را نمی‌دانند. وقتی آمریکا می‌گوید تا زمانی که طالبان رویکرد خود در قبال زنان را تغییر ندهند، هرگز به رسمیت شناخته نمی‌شوند، طالبان نمی‌دانند که منظور از رویکرد در قبال زنان چیست.
مسلماً طالبان حاضر نیستند تمام حقوق و امتیازهایی را که در دوره جمهوریت در قانون به زنان داده شده بود، به آنان برگردانند؛ حتی اگر به قیمت به رسمیت شناخته نشدنشان تمام شود.
آنچه سفیر سابق آمریکا به عنوان جایگزین رویکرد فعلی مطرح می‌کند، مطالبات جزء به جزء، شفاف و واضح است.
نیومن معتقد است محدود کردن اهداف آمریکا در افغانستان شاید بتواند میان طالبان و آمریکا اعتمادی ایجاد کند.
آنچه نیومن پیشنهاد می‌کند، این است که کمک‌ها محدود و هدف‌مند باشند؛ یعنی هر کمکی یک مسئله را پوشش بدهد و بر توزیع کمک‌ها و اثرگذاری آنها و همچنین تعهد طالبان در این رابطه نظارت دقیقی صورت بگیرد.
به باور او، اگر در تعامل میان اهداف آمریکا و رویکردهای طالبان، شخص یا جریان ثالثی که قابل اعتماد باشد، وجود داشته باشد، می‌تواند اثرگذاری اهداف و خواسته‌های آمریکا و تعهد طالبان را بیشتر کند.
در عین حال همین رویکرد در قبال طالبان به صورت قطعی قابل تحقق نیست و برای اعمال سیاست‌های آمریکا در قبال افغانستان باید به دنبال تاکتیک‌های بهتر بود.
(هیل / ۶ آپریل ۲۰۲۳)
