نویسنده: احمد سعیدی
من از رسانه‌های محترم توقع داشته و دارم که در پخش و نشر خبرهای تلاش کنند که ارزش خبری داشته باشند.
از روز گذشته به این‌سو بعضی از رسانه‌های داخلی و یک‌تعداد از رسانه‌های خارجی خبری را در مورد نشست اسلو به دست نشر سپرده و بیبینده‌ها را متوجه ساخته‌اند که نشست اسلو در مورد افغانستان است، درحالی‌که این موضوع نه ارزش خبری دارد و نه ارزش تبصره.
اسلو مرکز ناروی پول هنگفتی را فند گرفته بود تا جلسه‌ای را با حضورداشت رهبران طالبان برگزار نمایند. اما چون که رهبران طالبان در لیست سیاه قرار دارند، شورای امنیت سازمان ملل متحد به آن‌ها اجازه سفر را نداد.
به‌خاطر‌ی‌که ناروی این پول‌ها را بتواند هضم کند اشخاص ذیل را دعوت کرده است:
- قهار بلخی، سخن‌گوی وزارت خارجه‌ی طالبان؛
- روح‌الله عمر، رییس ارتباطات وزارت دفاع طالبان؛
- شمس‌الدین آخندزاده، مشاور سراج‌الدین حقانی؛
- جعفری مهدوی؛
- کریم امین؛
- کاوون کاکر؛
- شمس‌الرحمان، مترجم وزارت داخله طالبان؛
- قهرمانه کاکر.
من از جمله این اشخاص تنها آقای بلخی سخن‌گو وزارت خارجه طالبان و آقای جعفر مهدوی را شناختم و اندکی هم با نام کاوون کاکر آشنایی دارم، دیگر اشخاص را نشناختم که کی هستند.
اما وقتی سطح اشتراک یک نشست در این حد پایین باشد و این اشخاص گم‌نام در آن اشتراک کرده باشند؟ آیا صلاحیت تصمیم‌گیری دارند؟ آیا این‌ها می‌توانند در مورد افغانستان بحث کنند؟ بناً هم‌چو جلسات نه به دایرشدن می‌ارزد و نه قابل تصبره است.
