راسکRASC: نزدیک به دو سال از عمر حکومت گروه طالبان می‌گذرد؛ اما با وجود تلاش‌های به ظاهر پررنگ جامعه‌ی جهانی، وضعیت سیاسی، اقتصادی و حقوق‌بشری در افغانستان، هم‌چنان بحرانی است.
شماری از آگاهان روابط بین‌الملل، می‌گویند که سازمان ملل متحد در باره‌ی حل بحران کنونی افغانستان بر اساس منافع و سیاست‌های کشورهای قدرت‌مند عمل می‌کند و به همین دلیل تا کنون گرهی از مشکلات افغانستان باز نشده است.
به گفته‌ی این آگاهان سازمان ملل متحد در بسیاری از موارد به جای ایفای نقش‌سازنده برای حل مشکلات افغانستان، بیش‌تر بر اساس منافع امریکا عمل کرده است.
در همین حال، سیدضیا حسینی یک آگاه روابط بین‌الملل، می‌گوید که دلیل اصلی سازنده‌نبودن نقش سازمان ملل متحد در افغانستان، تأثیرپذیری تصمیم‌هایش از سیاست کشورهای قدرت‌مند بوده است.
او افزوده است که: «بر اساس منافع کشورهای تعیین‌کننده در امور سازمان ملل متحد مثل امریکا و سایر کشورها بیاید اقدام کند. بیش‌تر از این که معضل افغانستان را حل کنند، بر مشکل آن می‌افزایند. البته تا کنون نشست‌هایی را که برگزار کرده اند، تلاش‌هایی بوده برای رسیدن به تصمیم نهایی که نیاز به زمان دارد.»
با این حال، کارشناسان حقوقی به این باور اند که دلیل اصلی بی‌توجهی سازمان ملل متحد به افغانستان، به‌رسمیت شناخته نشدن گروه طالبان است. به باور آنان، سیاست‌های داخلی و خارجی گروه طالبان باید مدون و این گروه به جامعه‌ی جهانی پاسخ‌گو باشد.
آنان، می‌گویند که نخستین مرحله‌ی برای بیرون‌رفت از وضعیت مبهم سیاسی، اقتصادی و حقوق‌بشری، راه‌اندازی گفتمان ملی و رسیدن رهبران کشور به یک دیدگاه واحد است.
گروه طالبان هم‌واره در نشست‌های سازمان ملل به عنوان ناقض حقوق بشر خوانده شده وانحصار گرایی پشتونی در حکومت این گروه از مواردی این که جامعه‌ی جهانی به رفع آن تاکید کرده اما گروه طالبان آن را نپذیرفته اند.
