نویسنده: یعقوب یسنا
معلومات و نگارش
اهمیت هر نگارش و نوشتهای، جدا از سبک و جنبههای زیباییشناسانه و ادبی آن ارتباط میگیرد به اطلاعات و چگونگی ارایهی اطلاعات که در نگارش و نوشته بیان میشود. اگر نوشته و نگارش، فاقد اطلاعات باشد یا اطلاعات تکراری و پیش پا افتاده را ارایه کند، آن نگارش ارزش نخواهد داشت. بازتاب اطلاعات در نگارش بستگی به اطلاعات نویسندهی نگارش دارد.
بنابراین نویسنده هر قدر اطلاعات و معلومات بیشتر داشته باشد و معلومات در نگارش بازتاب یافته باشد، به همان اندازه نگارش او، اهمیت خواهد داشت. البته این نیز مهم استکه معلومات و اطلاعات خویش را در نگارش چگونه دستهبندی، تنظیم و ارایه کنیم. چگونگی تنظیم ارایهی معلومات در نگارش به آموزش و یادگیری شیوهی نگارش ارتباط میگیرد. دستهبندی موضوع و اطلاعات نگارش و نوشته در عنوان «چگونگی دستهبندی، تنظیم و ارایهی معلومات» ارایه شده است.
مرجعشناسی و نگارش
مرجع به کتابهای گفته میشود که دربارهی مفهوم علمی، دانشمندان، ادیبان، فیلسوفان و… ارایه شدهاند. برای بهرهگیری درست از کتابهای منبع و مرجع دو شرط وجود دارد: شناختن و آشنایی شیوهی استفاده. شناختن به این معنا که دانسته شود کدام معلومات را از کدام کتاب باید به دست آورد. آشنایی از شیوهی استفاده به این معنا که کدام مواد و مطالب را در چه حد، به چه صورت و چگونه از آن گرفت.
نقل مطالب از کتابهای مرجع یا به عبارت است یا به تلخیص یا به مضمون. در نقل به عبارت، امانت کامل باید حفظ شود. در تلخیص باید مواظب بود که خلاصهی پیام و محتوای اصلی مخدوش نشود و از آن معنای غیر از آنچه مراد متن است، حاصل نگردد. یعنی اینکه خلاصهنویسی یا خلاصهکردن یک متن مهارت، دانش و فهم میخواهد، کار هر کسی نیست. نقل به مضمون نیاز به توجه و دقت بیشتری دارد، زیرا باید توانایی بیان استنباط درست از متن را داشته باشیم.
در نگارش و نوشتن، شناختن کتابهای مرجع مهم است. زیرا نگارش و نوشتهی ما را از نظر محتوا و معلومات پربار میسازد. بنابراین در نوشتن مقالههایکه منظور آنها ارایهی معلومات است، شناخت کتابهای مرجع و استفاده از کتابهای مرجع برای نگارش با ذکر ماخذ و منبع مهم و مفید است.
بیشتر بخوانید: