راسکRASC: کارشناسان اقلیمی میگویند که هدف حفظ گرمایش طولانیمدت کرهی زمین در ۱.۵ درجهی سانتیگراد به هدفی دستنیافتنی تبدیل شدهاست و کشورها با وجود ماهها گرمای بیسابقه در خشکی و دریا، نتوانستند اهداف بلندپروازانهتری تعیین کنند.
سرویس تغییرات اقلیمی کوپرنیک که اتحادیه اروپا بودجهی آن را تامین میکند، گفت: «زمانی که فرستادگان در اوایل ماه جون در بن گرد هم آمدند، تا برای مذاکرات سالانهی آبوهوای امسال در نوامبر آماده شوند، میانگین دمای هوای سطحی جهانی برای چند روز بیش از ۱.۵ درجهی سانتیگراد بالاتر از سطح پیش از دوران صنعتی بود.»
اگرچه میانگین دما پیش ازین بهطور موقت از آستانهی ۱.۵ درجهی سانتیگراد فراتر رفتهبود، اما این اولینباری بود که در تابستان نیمکرهی شمالی که از ابتدای ماه جون شروع میشود، دما تا این حد بالا رفت. دمای دریاها همچنین رکوردهای ماههای اپریل و می را شکست.
سارا پرکینز-کرک پاتریک، اقلیمشناس در دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا میگوید: «زمان ما تمام شدهاست، زیرا تغییر وقت میبرد.»
دمای هوا در ماه جون در پکن، پایتخت چین رکورد شکست و موج گرمای شدید ایالات متحده را درنوردید.
بخشهایی از امریکای شمالی در این ماه ۱۰ درجهی سانتیگراد بالاتر از میانگین فصلی بود و دود ناشی از آتشسوزی جنگلها، کانادا و سواحل شرقی ایالات متحده را در مههای خطرناکی فرو برد و انتشار کربن در آن به رکورد ۱۶۰ میلیون تُن تخمین زدهشد.
در هند، یکی از آسیبپذیرترین مناطق اقلیمی، مرگومیرها در نتیجه دماهای بالا افزایش یافت و گرمای شدید در اسپانیا، ایران و ویتنام ثبت شد. این تغییرات نگرانیها در مورد اینکه تابستان مرگبار سال گذشته به امری عادی تبدیل شود، را افزایش دادهاست.
کشورها در سال ۲۰۱۵ میلادی در پاریس توافق کردند که بکوشند میانگین بلندمدت افزایش دما را در ۱.۵ درجهی سانتیگراد حفظ کنند؛ اما سازمان جهانی هواشناسی در ماه می پیشبینی کرد که اکنون ۶۶ درصد احتمال دارد میانگین سالانهی گرما در جهان از آستانهی ۱.۵ درجهی سانتیگراد برای حداقل یک سال تمام از هماکنون تا سال ۲۰۲۷ عبور کند.