راسکRASC: به نقل از منابع محلی در استان پنج‌شیر، در چهار روستا در بلندی‌های شهرستان شتل این استان به علت کوچ‌های‌اجباری دیگر هیچ سکنه‌ای موجود نیست.
به‌گفته‌ی منابع، باشندگان روستاهای «رویدره، آرزابه، چشمه‌آب استفالو و کهندا احمد اندور» در تابستان سال گذشته مجبور شدند، از این روستاها کوچ کنند.
این روستاها در ناحیه‌ی پایانی شهرستان شتل، موازی با دره‌ای «آرزو» بود و سال گذشته شاهد درگیری شدید میان افراد «جبهه‌ی مقاومت» و گروه طالبان بوده است.
به‌گفته‌ی منابع معتبر، به یک تعداد از باشندگان این روستاها از سوی گروه طالبان دستور داده شده بود که روستاها را ترک کنند و تعدادی دیگر خود به خاطر خشونت‌های این گروه روستاهای شان را ترک کردند.
باشندگان این روستاها گفته‌اند آنان به بهانه‌های مختلف از سوی گروه طالبان لت‌وکوب شده و از آنان درخواست سلاح می‌کردند و مسوولیت تامین غذای نیروهای این گروه نیز به دوش مردم محل بود.
منابع گفتند که شمار زیادی از باشندگان این چهار روستا به شهر کابل و استان پروان بی‌جا شده‌اند.
منابع می‌گویند هر چند مسوولان ملکی گروه طالبان شماری از مردم محل را دوباره خواستند تا به خانه‌های شان بر گردند اما حضور سنگین نظامی این گروه و نامساعدبودن شرایط زندگی در این روستاها مانع برگشت آنان شد.
یکی از نمایندگان روستاهای شهرستان شتل با حفظ هویتش، می‌گوید که عدم حضور باشندگان در روستاهای «رویدره، آرزابه، چشمه‌آب استفالو و کهندا احمد اندور» مانع عملی‌شدن برنامه‌ی «حمایت اجتماعی و معیشتی افغانستان» در این روستاها شده است.
به‌گفته‌ی منابع، در گذشته روستای رویدره به تنهایی نزدیک به ۵۰ خانواده را در خود جای داده بود، و هر یک از سه روستای دیگر محل زندگی ۳۰ تا ۴۰ خانواده بود.
شهرستان شتل استان پنج‌شیر با استان‌های پروان و بغلان هم‌جوار است. سال گذشته بلندی‌های این شهرستان شاهد درگیری‌های شدید میان «جبهه‌ی مقاومت» و گروه طالبان بود.
در دره‌ی «آرزو»ی این شهرستان یک چرخ‌بال گروه طالبان ساقط شد و شماری از اعضای این گروه توسط «جبهه‌ی مقاومت» اسیر گرفته شدند.
گفتنی است که باشندگان استان پنج‌شیر به علت حضور و فعالیت جبهه‌ی مقاومت در این استان از زمان تسلط گروه طالبان شاهد خشونت‌ها و جنایات زیادی بودند، سازمان عفو بین‌الملل در یک گزارشی گفته بود که این گروه در استان پنج‌شیر مرتکب جنایات جنگی شده‌اند.
