راسکRASC: شماری از شهروندان بامیانی مدعی‌اند که موسسات پیمان‌کار نهادهای امدادرسان بین‌المللی کمک‌های‌بشری را به نیازمندان واقعی نمی‌رسانند.
یکی از باشندگان شهرستان ورس استان بامیان به راسک می‌گوید: «این شهرستان بیش از ۱۵۰ هزار نفوس دارد و کمک‌های ارسالی به این شهرستان پس از روی‌کارآمدن گروه طالبان کم‌تر از آن است که به نیازمندان می‌رسد.»
او مدعی است کمک‌های بشری بیش‌تر به مناطقی در این استان ارسال می‌شود که مقام‌های محلی گروه طالبان از آن‌جا استند.
شمار دیگری از باشندگان بامیانی نیز مدعی‌اند که شماری از موسسات که کمک‌های نقدی دارند، بخش عظیم این کمک‌ها را به ریاست‌های سکتوری و مقام‌های بلندپایه‌ی گروه طالبان در این استان باج می‌دهند و یک بخش اندک آن را که برای نیازمندان توزیع می‌کنند و پس طی مراحل روند توزیع پس می‌گیرند.
محی‌الدین (نام مستعار) از باشندگان شهرستان شیبر، وی مدعی است، از طریق یکی از رفقایش به اداره‌ی امور مهاجرین بامیان معرفی شد تا شامل برنامه‌های امدادی شود، اداره مهاجرین وی را به یکی از موسسات که برنامه‌ی توزیع پول نقد به نیازمندان را داشت معرفی کرد، اما پس از دریافت ۶۱۸۰۰ روپیه‌ای کابلی/افغانی بیش ۵۱ هزار آن را اداره‌ی مهاجرین از آنان پس گرفته و فقط ده هزار روپیه‌ای کابلی/افغانی برای‌شان داده است.
از سوی هم شماری دیگری از شهروندان بامیانی می‌گویند: «طالبان محلی از تطبیق پروژه‌های انکشافی توسط موسسات نیز باج می‌گیرند.»
این درحالی است که چندی قبل خبرهای راجع به توقف فعالیت شماری از نهادهای امدادرسان در دایکندی به دلیل باج‌گیری گروه طالبان منتشر شد.
