راسکRASC: به مناسبت هفتمین سال‌یاد حمله‌ی مرگ‌بار به تظاهرات جنبش روشنایی در میدان دهمزنگ شهر کابل، همایش‌های گوناگونی در فضای واقعی و مجازی برگزار شده یا برنامه‌ریزی شده‌است.
«جنبش روشنایی» نام یک جنبش اعتراضی بود که در اعتراض به تصمیم ۱۱ اردیبهشت/ثور، سال ۱۳۹۵ خورشیدی کابینه‌ی وقت افغانستان برای تغییر مسیر خط انتقال نیروی برق ۵۰۰ کیلوولت از استان بامیان به گذرگاه سالنگ شکل گرفت. براثر انفجار در جریان تظاهرات این جنبش در روز دوم مرداد/اسد سال ۱۳۹۵ خورشیدی، دست‌کم ۸۶ تن کشته و ۴۱۳ تن دیگر زخمی شدند.
دی‌روز همایشی در شهر هامبورگ کشور آلمان به همین مناسبت برگزار شد و در آن سخن‌رانان بر پاس‌داری از آرمان‌های قربانیان این جنبش تاکید کردند. از جمله رضا قاسمی، رییس کانون فرهنگی هزاره‌های هامبورگ و برگزارکننده‌ی این همایش، جنبش روشنایی را «نقطه عطفی در حرکت مدنی تاریخ افغانستان» خواند.
شماری از فعالان و اعضای این جنبش برای برگزاری یک رشته همایش‌های توییتری در «اسپیس» این شبکه برنامه‌ریزی کرده‌اند.
داوود ناجی، از رهبران جنبش روشنایی در توییتر این جنبش را «عظیم‌ترین حرکت مدنی تاریخ افغانستان» خوانده و افزوده‌است: «شهادت ۸۶ تن از به‌ترین فرزندانی که برای تحقق عدالت جان باختند، راه جدیدی را در مبارزات عدالت‌خواهانه آن سرزمین گشود.»
اسد بودا در توییتی با تاکید بر این‌که «یگانه راهِ بیرون‌رفت از بنیادگرایی و خشونت‌های قومی و فرقه‌ای، حمایت از اعتراض‌های خیابانی بود»، نوشته‌است که «تمامی کسانی که جنبش‌های مردمی را سرکوب و تخریب کردند، قاتل شهر/خیابان‌اند و در آوردنِ طالب سهم دارند.»
سید طیب جواد، سفیر پیشین افغانستان در واشنگتن، لندن و مسکو در توییتر حمله مرگ‌بار به تظاهرات جنبش روشنایی روز دوم مرداد/اسد ۱۳۹۵ را «انفجار ددمنشنانه تروریستی» و قربانیان آن را قربانیان «انتحار، انفجار و دهشت» خوانده‌است.
جعفر مهدی، از سران وقت جنبش روشنایی، که در حال حاضر از اداره‌ی گروه طالبان در کابل حمایت می‌کند، در توییتی نوشته‌است: «ام‌روز با جمعی از دوستان با حضور بر سر گل‌زار شهدای جنبش روشنایی، یاد و خاطره یاران شهیدمان را گرامی داشتیم.»
همچنین امینه امیری در توییتر حمله مرگ‌بار به معترضان جنبش روشنایی را «قتل عام هزاره‌ها» خوانده و امین آرمان، دیگر کاربر توییتر، انفجار دهمزنگ را حمله‌ای در راستای «نسل‌کشی هزاره‌ها» دانسته‌است.
عبدالحمید اعتمادی، استاد دانش‌گاه در صفحه توییترش نوشته‌است که حمله انتحاری به تظاهرات جنبش روشنایی تنها حمله به این جنبش نبود، بلکه پایان اعتراضات مدنی و آغاز «انحصارطلبی» در افغانستان بود.
گل‌چهره یفتلی در توییتر نوشته‌است که انفجار دهمزنگ «جان ده‌ها نخبه کشور را گرفت» و مایه «شرم‌ساری» اشرف غنی، رییس‌جمهور وقت و گروه طالبان است. او تاکید کرده که «نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم.»
اعتراضات جنبش روشنایی پس از انفجار دهمزنگ به تدریج فروکش کرد. سرانجام، سران این جنبش حاضر شدند که با رهبران حکومت وحدت ملی گفت‌وگو کنند، اما رهبران وقت حکومت حاضر نشدند، خواست‌های آن‌ها را بپذیرند.
هفتمین سال‌یاد حمله‌ی خونین به «جنبش روشنایی»
ما را دنبال کنید
مطالب مرتبط
- تبلیغات -
