راسکRASC: دانشآموزان دختر که از رفتن به مکتب محروم ماندهاند، بار دیگر به اعمال سیاستهای تبعیضآمیز گروه طالبان در برابر زنان و دختران اعتراض کرده و خواهان بازگشایی بیدرنگ مکتبهایشان هستند.
این دانش آموزان دختر جامعه جهانی را نیز در رسیدگی به خواستهای میلیونها دختر افغانستان برای بازگشایی مکتبها، به بیتوجهی متهم میکنند.
۶۷۴ روز از بستهشدن مکتبهای دخترانه بالاتر از صنف ششم میگذرد، دخترانی که در این مدت از رفتن به مکتب محروم بودهاند، میگویند که شمار این روزها برای دیگران شاید تنها یک عدد باشد، اما برای آنان هر روز نرفتن به مکتب همچون سالی گذشتهاست و با گذشت هر روز به آینده شان ناامیدتر شدهاند.
اقلیما یکی از دانش آموزان دختر گفت: «من سال آینده صنف هفت میشوم و نگران درسهای خود هستم که عقب میماند.»
مدینه یکی دیگر از دانش آموزان دختر بازمانده از تحصیل گفت: «طالبان میگویند که امروز مکتبها باز میشوند یا فردا باز میشوند، ما تا کی منتظر بمانیم؟»
با این همه، نظارهگربودن جهان از ادامه وضع محدودیتهای گروه طالبان در برابر زنان یکی از نگرانیهای مهم فعالان حقوق زنان افغانستان است.
مریم آروین؛ فعال حقوق زن معتقد است: «تا زمانی که جامعه جهانی گامهای موثر و فشارهای بیشتر در برابر طالبان بر ندارد، این گروه حاضر نمیشود که محدودیتها را در برابر زنان افغانستان کم کنند و با گذشت هر روز محدودیتهایشان را در برابر زنان افغانستان بیشتر هم ساختهاند.»
در همین حال، سراجالدین حقانی یکی از مقامهای ارشد گروه طالبان آموزش دختران را موضوع جدی نداسته، گفتهاست: «کار برای دریافت یک راه حل معقول روان است، آن مشکلی را که ما حالا میبینیم این است که اگر یک موضوع اختلافی شود، بخاطر اینکه این اختلاف گسترده و بزرگ نشود، کمی انتظار کار دارد. برداشت ما این است که این گفتوگوها را به حدی جدی نسازیم که افغانستان را باز هم گواه بحران بسازیم.»
پیش از دستور بستهشدن فعالیتهای آرایشگران و ممانعت گروه طالبان از شرکت دختران در آزمون کانکور، سازمان ملل متحد گفتهبود که گروه طالبان ۵۰ دستور صادر کردهاند که بر بنیاد آن یا آزادیهای زنان سلب و یا هم محدود شدهاند.
وزارت خارجه امریکا و سازمان ملل متحد گفتهاند که گروه طالبان تا هنگامی که به حقوق بشر به ویژه حقوق زنان حرمت نگذارند به رسمیت شناخته نخواهند شد.