راسکRASC: افغانستان زیر سلطه‌ی گروه طالبان با موارد متعدد نقض حقوق بشری، شکنجه، ظلم و بی‌عدالتی دست و پنجه نرم نموده و هیچ قشری در جامعه‌ی طالبانی افغانستان از مصوونیت برخوردار نیست.
در کنار انحصار قدرت، کشتار بی‌رحمانه، اسارت زنان و ممنوعیت تحصیل دختران، اطفال و نوجوانان این کشور نیز قربانی هوس‌بازی و شهوت‌رانی اعضای گروه طالبان هستند.
یافته‌های یک گزارش تحقیقی خبرگزاری راسک نشان داده می‌دهد که اعضای برجسته‌ی گروه طالبان بیش‌ترکودکان بی‌سرپرست را به عنوان محافظ استخدام نموده و از آنان بهره‌گیری جنسی می‌کنند.
بربنیاد یافته‌های این خبرگزاری، بیش‌تر پایگاه‌های نظامی‌گروه طالبان پر از کودکان زیر سن هژده‌سال است که توسط فرماندهان این گروه استخدام شده و مورد استفاده‌ی جنسی قرار می‌گیرند.
هرچند بهره‌گیری جنسی از کودکان توسط اعضای گروه طالبان مورد تازه‌ای در میان افراد این گروه نیست، اما گزارش‌های تازه نشان می‌دهند که پدیده‌ی «لواط» در پایگاه‌های نظامی گروه طالبان به شدت افزایش یافته و در موارد متعدد، یک فرماندهی این گروه چند نوجوان را برای بهره‌گیری جنسی استخدام کرده و از آنان استفاده‌ی جنسی می‌نماید.
یک منبع به اسم مستعار «خالد» از فرماندهی ارتش گروه طالبان در قندهار در صحبت با خبرگزاری راسک گفته است که مقامات این گروه در فرماندهی ارتش این استان هرکدام یک نوجوان زیرسن را به عنوان محافظ استخدام نموده و شب نیز در اتاق‌های این مقامات استراحت می‌نمایند.
به گفته‌ی این منبع در مواردی هم افراد این گروه به‌گونه‌ی جمعی در خانههای رهایشی فرودگاه قندهار محافل «رقص و بچه‌بازی» برگزار نموده و هرکدام «بی‌ریش»های خود را نمایش می‌دهند.
به گفته‌ی او: « ۹۰ درصد آمرین هر بخش به‌شمول فرماندهی قول اردو، هرکدام یک یک نوجوان را که تا هنوز ریش و بروت هم ندارند بدون این‌که لباس نظامی داشته باشند برای خود به نام محافظ استخدام کرده وشب را نیز در اتاق‌های خود با آنان سپری می‌کنند. آنان به این نوجوانان روزانه لباس‌های جدید نیز خریداری می‌کنند.»
به‌گفته‌ی منبع، آن‌عده از مقامات این گروه که شب را در فرماندهی ارتش سپری نمی‌کنند، محافظان زیرسن هژده‌ساله‌ی خود را شب‌هنگام به خانههای خود می‌برند: «یک تعداد از آمرین شعبه‌ها با وجود این‌که در بلاک‌های فرماندهی ارتش در فرودگاه قندهار خانه دارند و هیچ نیازی به محافظ هم ندارند، از طرف شب نوجوانان کم‌سن را به خانههای خود برده و شب را با آنان سپری می‌کنند.»
به‌گفته‌ی این منبع، محافظان نوجوان فرماندهی این فرماندهی در قندهار که ظاهرا به عنوان سرباز استخدام شده‌اند صلاحیت کاری بلند داشته و می‌توانند افرادی را تعیین و یا منفک کنند.
بربنیاد این گزارش، در سال گذشته‌ی خورشیدی، ملاهیبت‌الله رهبر منسوب به گروه طالبان نیز از وجود فساد اخلاقی «لواط» توسط اعضای خویش به شدت ابراز نگرانی کرده و در ماه فروردین/حمل ۱۴۰۱ دستور داده بود تا افراد پایین‌تر از سن هژده‌سال در قرارگاه‌های نظامی این گروه استخدام نگردند. در بخشی از فرمان رهبر گروه طالبان گفته شده بود: «حضور کودکان در مراکز نظامی باعث ایجاد فتنه و بدنامی نیروهای گروه طالبان هم می‌شود.» او هم‌چنان به کسانی‌که از این فرمان اطاعت نکردند، هشدار داده بود که خلع سلاح شده و از صف آنان اخراج خواهند شد.
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که علاوه برعدم رعایت فرمان رهبر این گروه در زمینه‌ی جلوگیری از استخدام نوجوانان کم‌تر ازسن هژده‌سال، ۳۰ در صدر استخدام افراد زیر سن نسبت به سال گذشته در میان اعضای این گروه افزایش یافته است.
هرچند آمار دقیق حضور نوجوانان زیرسن هژده‌سال در صف نیروهای گروه طالبان در پایگاه‌های نظامی این گروه مشخص نیست، اما یافته‌های این گزارش بر اساس گفته‌های منابع اطلاعاتی و آمارهای سایت‌های معتبر جهانی نشان می‌دهد که که ۸۵ درصد مقامات درجه اول تا درجه سوم این گروه در ارتش و پولیس، یک «بچه‌بی‌ریش» دارند و از آنان استفاده‌ی جنسی می‌کنند.
بهره‌گیری جنسی از کودکان میان اعضای گروه طالبان سابقه‌ی طولانی داشته و در میان اعضای این گروه به عنوان یک فرهنگ مبدل شده است، فرهنگی که در روایات اسلامی از آن به عنوان بدترین پدیده‌ی اخلاقی و اسلامی یاد شده و کشورهای جهان هم‌چنان بارها از وجود این پدیده در میان اعضای گروه طالبان ابراز نگرانی و تاسف کرده‌اند.
سال گذشته نشریه‌ی «واشنگتن‌اگزمیر» در مقاله‌‌ای از وجود فساد اخلاقی گسترده (بچه‌بازی) در میان اعضای گروه طالبان نوشته بود: «فرماندهان گروه طالبان ممکن است تا پنج پسر هم‌راه خود داشته باشند که می‌توانند از آن‌ها برای رقاصی یا آزار جنسی استفاده کنند.»
این نشریه هم‌چنان از قول یک منبع نوشته بود: «از زمان سلطه‌ی گروه طالبان بر افغانستان تنها در استان‌های شمال صدها پسر جوان از روی جاده، مغازه، کارگاه وحتا از خانه‌های‌شان توسط گروه طالبان ربوده شده‌اند.»
واشنگتن‌اگزمیر در بخش دیگری از این مقاله نوشته بود: «در مهمانی‌های گروه طالبان به پسران مواد نشه‌آور داده می‌شود و مجبور ساخته می‌شوند لباس زنانه بر تن کنند، کلاه گیس (موی ساختگی) به سر کنند و خودشان را مثل زنان بیارایند و در برابر اعضای گروه طالبان رقص کنند و هم‌چنین مجبورند اعضای این گروه را از نظر جنسی راضی کنند.»
در همین حال آگاهان حقوق کودکان ریشه‌های این پدیده را در نظام طالبانی، وابسته به فرهنگ قبیله‌ای «پشتونیزم» این گروه می‌دانند. به باور آگاهان، تا زمانی‌که جامعه به لحاظ فکری در مقابل چنین پدیده‌ی غیراخلاقی گروه طالبان و این تفکرات قد علم نکنند، این پدیده‌ها ادامه خواهد یافت.
هوشنگ روزبه، استاد دانشگاه و آگاه مسایل حقوقی در صحبت با راسک گفته است: «بهره‌کشی جنسی از کودکان به عنوان فرهنگ بومی در میان مردم استان قندهار از گذشته‌ها تا حال رایج بوده و از سوی دیگر، گروه طالبان با حذف زنان از جامعه می‌خواهند نیازهای جنسی خویش را از این مجرا مرفوع کنند.»
آقای روزبه هم‌چنان در پاسخ به این پرسش که چرا رهبری گروه طالبان تا هنوز هیچ اقدامی در راستای جلوگیری از وجود این پدیده‌ی غیراخلاقی در میان اعضای خویش اتخاد نکرده‌اند گفته است: «گروه طالبان به هیچ روایت دینی و ارزش‌های اسلامی تا حال پایبند نبوده و عمل‌کرد آنان تنها در نوشته‌ها بوده و جهت فریب مردم برخی مسایل را رسانه‌ای کرده و بالای مردم عام تطبیق می‌کنند.»
به باور این کارشناس،گروه طالبان محدودیت‌هایی را تحت عنوان اسلام، بالای مردم به زور تطبیق کرده و خود در هیچ موردی مطابق به ره‌نمود اسلام پایبندی ندارند.
به باور او، سازمان ملل متحد نیز در چنین اقدامات غیرانسانی و نقض حقوق‌بشری با گروه طالبان هم‌دست بوده از همین‌رو، روی هیچ مورد نقض حقوق بشری اقدام تاثیرگذار اتخاذ نکرده‌است.
این درحالی است که عبدالمالک، معاون دادگاه عالی گروه طالبان در ماه اردیبهشت/ثور سال جاری اعلام کرد که تاکنون از سوی محاکم اداره‌ی این گروه ۱۷۵ حکم قصاص و ۳۷ حکم سنگ‌سار صادر شده و علیه چهار تن دیگر حکم کشتن از طریق زیر دیوارکردن صادر شده است.
گروه طالبان «کشتن زیر دیوار» را به دلیل انجام فعل «لواط» برای مجرمین صادر کرده‌اند؛ فعلی که در نظام این گروه به فرهنگ مبدل شده و تا کنون هیچ فردی از اعضای این گروه به جرم این فعل غیراخلاقی زیر دیوار نشده‌است.
