خبرگزاری راسک: بربنیاد یافته‌های خبرگزاری راسک، دختران جوان ۲۲ مقام کنونی گروه طالبان که از جمله مخالفان اصلی بستن درب آموزش بر روی دختران افغانستانی هستند، در حال حاضر در بیرون از کشور مصروف آموزش و تحصیل بوده و توسط این مقامات، تمامی امکانات آموزشی مطابق به قوانین موجود در آن کشورها برای‌شان فراهم ساخته شده است.
بربنیاد این اطلاعات، دختران سراج‌الدین حقانی رهبر شبکه‌ی حقانی و سرپرست وزارت داخله، ملا عبدالغنی برادر معاون اقتصادی رییس‌الوزرا، امیرخان متقی سرپرست وزارت خارجه‌‌ی گروه طالبان در دانشگاه دولتی بلوچستان در رشته‌های فناوری، مدیریت و پزشکی تحصیل می‌کنند و دختران ملا نورالله نوری سرپرست وزارت اقوام و قبایل و عبدالباقی حقانی نیز در مکتب‌های کویته، کراچی و پشاور پاکستان مصروف آموزش هستند.
بربنیاد قوانین موجود در پاکستان، دختران و پسران در صنف‌های دانشگاه و مکتب، به‌گونه‌ی مختلط درس خوانده و در فصل‌های گرما از لباس‌های سرد «نیمه‌برهنه» نیز در صنف‌های آموزشی استفاده می‌کنند.
پیش از این «دی‌تیلگراف» یکی از روزنامه‌های بزرگ انگلستان به نقل از شبکه‌ی تحلیل‌گران افغانستان نوشته است که مقامات عالی‌رتبه‌ی گروه طالبان در عین حال که میلیون‌ها دختر افغانستانی را از تحصیل و آموزش در افغانستان محروم ساخته‌اند، دختران جوان خود را برای ادامه‌ی تحصیل به مکتب‌ها و دانشگاه‌های خارج از افغانستان می‌فرستند.
براساس یافته‌های این گزارش، دختران جوان قلندر عباد وزیر صحت عامه، شیرمحمد عباس استانکزی معاون سیاسی وزارت امورخارجه و دختران سهیل شاهین رییس دفتر سیاسی گروه طالبان در قطر از جمله افرادی هستند که در دانشگاه‌های قطر به‌گونه‌ی مختلط با پسران در حال آموزش بوده و در رشته‌های مختلف علوم عصری تحصیل می‌کنند.
یک منبع آگاه از خانواده‌‌ی سهیل شاهین قبل از این به روزنامه‌ی «هندی‌پرنت» گفته بود که دو دختر این مقام گروه طالبان هم‌راه با سه پسرش در مکتب‌های دولتی دوحه، شهری که دفتر سیاسی این گروه در آن قرار دارد درس می‌خوانند و دختر ارشد سهیل شاهین عضو تیم فوتبال مکتب خود نیز بوده و در میدان‌های ورزشی فوتبال بازی می‌کند.
به گفته‌ی منابع، دختر قلندر عباد وزیر صحت عامه‌ی گروه طالبان از رشته‌ی پزشکی یکی از دانشگاه‌های قطر فارغ‌التحصیل شده و در حال حاضر در یک بیمارستان پاکستان مصروف کار است. قلندر عباد وزیر صحت گروه طالبان در آخرین اقدام، حضور بانوان را که از دانشکده‌های پزشکی افغانستان فارغ شده‌اند در آزمون اختصاصی که همه‌ساله از سوی این وزارت اخذ می‌شود ممنوع کرده و صدها دختر افغانستانی را که از رشته‌ی پزشکی مدرک کارشناسی دارند از ادامه‌ی کار در این بخش محروم ساخته است.
براساس اطلاعات، دو تن از اعضای دفتر گروه طالبان در قطر که به کابل بازگشته‌اند، فرزندان آن‌ها در دوحه مانده تا تحصیل‌شان مختل نشود.
یافته‌های این گزارش تحقیقی هم‌چنان نشان می‌دهد که دختر عباس استانکزی هم‌چنان از یک مکتب معروف در دوحه فارغ شده و دانشکده‌ی طب را نیز در آن‌جا به پایان رسانیده است.
بربنیاد اطلاعات، اعضای خانواده‌های مقام‌های ارشد گروه طالبان به شمول ملایعقوب و سراج‌الدین حقانی در حال حاضر در افغانستان حضور نداشته و در پاکستان زندگی می‌کنند، منابع اطلاعاتی دلیل حضور اعضای خانواده‌های مقامات بلندپایه‌ی گروه طالبان را در پاکستان ادامه‌ی آموزش دختران آنان دانسته، اما یافته‌های این گزارش نشان داده است که در روزهای نخست حضور گروه طالبان که دانشگاه‌ها نیز بر روی دختران در افغانستان باز بود، هیچ یکی از سران این گروه، اعضای خانواده‌شان را به افغانستان منتقل نکرده و تنها سراج‌الدین حقانی و ملایعقوب که هرکدام دو تا سه خانم دارند، یک‌تن آنان را به کابل آورده و بیش‌تر اعضای خانواده‌شان در پاکستان زندگی می‌کنند.
بربنیاد اطلاعات، رهبران گروه طالبان از زمانی‌که به قدرت بازگشته‌اند، به دنبال هم‌سر دوم تحصیل‌کرده هستند. پیش از این یکی از وزیران گروه طالبان به شبکه‌ی تحلیل‌گران افغانستان گفته است: «در گذشته این روش معمول نبود، زیرا تعداد بسیار کمی از زنان باسواد بودند، اما اکنون می‌توانید زنان تحصیل‌کرده را در همه‌جا پیدا کنید.»
این وزیر گروه طالبان که نخواسته نامش فاش شود گفته است: «به تحصیل زنان اجازه می‌دهد تا زندگی خوبی داشته باشند، آن‌ها حقوق شوهر را بهتر می‌دانند و می‌توانند پسر و دختر شما را بهتر تربیت کنند. به همین دلیل است که امروزه یک هم‌سر باسواد یک ضرورت است.»
با این‌حال «دیلی‌میل» نیز در گزارش مفصلی از حضور دختران مقامات ارشد گروه طالبان در مکتب و دانشگاه‌های خارج از افغانستان پرده برداشته و از قول یک مقام ارشد این گروه نوشته است که دختران آنان تحت تاثیر دختران محلی قرار گرفته‌اند که آنان زندگی می‌کنند. به گفته‌ی این مقام گروه طالبان: «در منطقه‌ای که ما زندگی داشتیم همه به مکتب و دانشگاه می‌رفتند دختران ما نیز خواستند به مکتب بروند و ما هم خواستیم مکتب بخوانند.»
گروه طالبان در حالی زمینه‌ی تحصیل را برای دختران جوان‌شان مطابق به فرهنگ پاکستانی و قطر به آموزش مختلط با پسران مساعد ساخته‌اند که این گروه در نزدیک به دوسال، دختران افغانستانی را تحت عنوان تطبیق احکام شریعت اسلامی از رفتن به مکتب‌ها منع کرده و به دانش‌جویان دختر در دانشگاه‌ها نیز اجازه‌ی تحصیل با وجود جداسازی صنف‌های درسی پسران و دختران را نداده و به این رویکرد دانش‌ستیزانه‌ی خویش رنگ اسلامی داده‌اند.
آگاهان سیاسی محدودیت‌های وضع‌شده از سوی گروه طالبان را بر آموزش و کار زنان در افغانستان به ریشه‌های سیاسی و فرهنگ قبلیه‌ای این گروه نسبت داده می‌گویند، گروه طالبان از لحاظ سیاسی مستقل نبوده و ریشه‌ی عمیق در ساختار نظامی، سیاسی و امنیتی پاکستان داشته و توانایی تصمیم‌گیری مستقل ندارند.
به گفته‌ی آگاهان سیاسی، مصلحت سیاسی کشور پاکستان ایجاب می‌کند تا چنین آزار و اذیت‌هایی را از طریق گروه طالبان بر مردم افغانستان اعمال کنند و گروه طالبان نیز با عدم درک عواقب چنین تصمیم‌های پاکستان آن را عملی می‌کنند.
شمس‌الرحمن فروتن آگاه سیاسی می‌گوید، بخش عمده‌ی وضع محدودیت بر زنان و دختران افغانستانی از سوی گروه طالبان ریشه در فرهنگ قبلیه‌ای دارد و در فرهنگ قبلیه‌ای گروه طالبان زن‌ها جایگاه ناچیز داشته و در آن فرهنگ، آموزش برای زنان پسندیده تلقی نمی‌شود: «فرهنگ قبایل و اکثر پشتون‌ها این است که آنان به رفتن به مکتب و دانشگاه و آموزش علوم مدرن علاقه‌ی خاص نداشته و میزان سواد حتا در میان مردان آن‌ها نیز خیلی پایین است.»
آقای فروتن هم‌چنان گفته است، در نقاط مرزی خط دیورند مربوط پاکستان که وضعیت امنیتی نیز بهتر است میزان سواد در میان مردان و زنان این قبیله نسبت به شهرهای دیگر پاکستان خیلی پایین بوده و درصد سواد میان زنان آن‌سوی دیورند ۵ تا ۶ درصد ا ست که این آمار نشان‌دهنده‌ی ریشه‌ی فرهنگی پشتون‌ها به عدم علاقه به آموزش است.
به گفته‌ی آقای فروتن، این ریشه‌ی فرهنگی در حال حاضر ابزاری شده است برای استفاده‌ی سیاسی که پاکستانی‌ها امروز توسط گروه طالبان علیه مردم افغانستان اعمال می‌کنند.
آقای فروتن محدودیت‌های اعمال‌شده بر زنان و دختران افغانستانی را جز سیاست‌های پاکستان دانسته و گروه طالبان را نیز مجریان سیاست آن کشور می‌داند. به گفته‌ی او، مقامات گروه طالبان براساس منافع خود و کشور حامی‌شان یعنی پاکستان تصمیم‌گیری نموده و در افغانستان از ممنوعیت تحصیل دختران که بخشی از منافع سیاسی پاکستان است پیروی و در بیرون از افغانستان نیز مطابق منافع سیاسی پاکستان آنان دختران‌شان را به مکتب و دانشگاه‌ها می‌فرستند.
با این‌حال، یافته‌های این گزارش هم‌چنان نشان داده است که شماری از مقامات گروه طالبان از زمان سلطه بر افغانستان تا حال اعضای خانوادههایشان را یک‌بار هم به افغانستان نیاورده و در پاکستان زندگی می‌کنند.
به گفته‌ی منابع اطلاعاتی، گل‌زرین کوچی معین وزارت سرحدات، ارسلان خروتی معیین وزارت مهاجرین و احسان‌الله بریال استان‌دار کاپیسا از جمله کسانی‌اند که هر ۲۰ تا ۳۰ روز بعد برای دیدار خانوادههایشان به کویته و پشاور پاکستان می‌روند.
آگاهان سیاسی عدم انتقال اعضای خانواده‌های مقام‌های گروه طالبان را از پاکستان در دوسال سلطه‌ی‌شان بر افغانستان پیوند عمیق این گروه به آن کشور دانسته و گفته‌اند، اعضای گروه طالبان با خانوادههایشان از سال‌های طولانی در پاکستان زندگی داشته و ریشه‌ی عاطفی به آن‌جا دارند.
به گفته‌ی آگاهان، گروه طالبان در شهرهای پاکستان هیچ‌نوع احساس بیگانگی ندارند و برای آن‌ها زندگی در افغانستان یا پاکستان تفاوت چندانی ندارد.
مقامات گروه طالبان در حالی برای دختران شان زمینه‌ی آموزش و ادامه‌ی تحصیل در خارج از افغانستان را مساعد ساخته‌اند که دختران ممنوع‌شده از تحصیل در افغانستان برخورد دوگانه‌ی گروه طالبان را در خصوص آموزش دختران شرم‌آور دانسته و گفته‌اند، رفتار دوگانه‌ی گروه طالبان مبنی بر بستن درب تحصیل بر روی دختران افغانستانی نه جنبه‌ی شرعی دارد و نه عقلی.
اسرا اظهار، اسم مستعار دانشجوی است که سال چهارم دانشکده‌ی پزشکی در دانشگاه کابل بود. او می‌گوید بدترین خاطره در زندگی‌اش روزی بود که گروه طالبان درب دانشگاه را بر روی آنان بستند او و دیگر هم‌صنفی‌هایش برای سپری‌کردن آخرین آزمون صنف سمستر هشتم با عبور از دیوار بیمارستان علی‌آباد کابل وارد دانشگاه شده و آزمون‌شان را سپری کردند. او گفته است، امید وار بودند که به زودی گروه طالبان با درک این رفتار نادرست و جاهلانه‌ی خویش به آنان اجازه‌ی ادامه‌ی تحصیل دهند، اما تمامی این انتظارات‌شان به ناامیدی مبدل شده و مشخص نیست که روزهای درس و آموزش در دانشگاه را در زندگی‌شان زیر سایه‌ی گروه طالبان دوباره تجربه خواهند کرد یا خیر.
اسرا به خبرگزاری راسک گفته است: «آرزو داشتم روزی به عنوان پزشک در خدمت خواهران و مادران کشور خود باشم. برای رسیدن به این آرزو سالها تلاش کرده بودم، سالها به‌خاطر موفق‌شدن در دانشکده‌ی پزشکی کابل آمادگی می‌گرفتم و از تمامی محافل خوشی و تفریحی خود را محروم ساخته بودم تا به آرزویم برسم، آرزوی که تنها خاطره خواهد ماند.»
این دانشجوی دختر گفته است، گروه طالبان در حق زنان افغانستانی مرتکب گناه بزرگ شده و پاسخ آن را که محروم‌ساختن دختران از تحصیل است به حضور خداوند خواهند داد. او هم‌چنان گفته است گروه طالبان نه افغانستان را به عنوان وطن خود قبول دارند و نه دختران این کشور را به عنوان آینده‌سازان افغانستان می‌پذیرند، اگر چنین می‌بود آنان مانند دختران خودشان به دختران افغانستانی نیز اجازه می‌دادند تا تحصیل کنند.
دختران ۲۲ مقام گروه طالبان درحالی در بیرون از افغانستان مطابق به اصول آموزشی کشورهای خارجی به تحصیل‌شان ادامه می‌دهند که پدران این دختران جوان، تحصیل و آموزش را برای دختران افغانستانی مباح دانسته و در مواردی گفته‌اند که زنان و دختران وظیفه دارند تا در خانه در خدمت شوهران و اطفال خود باشند.
در موارد متعددی هم‌چنان اعضای این گروه زنان و دخترانی را که برای حق ادامه‌ی تحصیل و آموزش‌شان در کابل و استان‌های مختلف افغانستان اعتراض می‌کنند، بازداشت نموده و در کنار شکنجه‌های ظالمانه مورد تجاوز جنسی نیز قرار می‌دهند.موزشآمو
