خبرگزاری راسک: دوسال قبل از امروز (۲۴ مرداد/اسد) هم‌زمان با فرار اشرف‌غنی احمدزی رییس‌جمهور پیشین افغانستان، گروه طالبان در یک معاهده‌ی از قبل امضا شده با آمریکا وارد کابل شد و ارگ ریاست جمهوری افغانستان را اشغال کردند.
هم‌زمان با سلطهی این‌گروه بر افغانستان، ارتش ملی کشور از هم پاشید، اقتصاد متلاشی شد، هزاران شهروند مجبور به فرار از کشور شده، ساختارهای اداری کشور از بین رفت، حضور شبکه‌های تروریستی منطقه‌ای و جهانی گسترش یافت و افغانستان به عنوان یک دولت مشروع از بدنه‌ی جامعهی بین المللی جدا شده به انزوا جهانی رفت.
رقبای تاریخی افغانستان از جمله پاکستان طبل خوش‌حالی نواخته و در روزهای نخست حاکمیت این‌گروه، ژنرال جنرال فیض حمید، رییس استخبارات آن کشور برای اشتراک در محفل تجلیل از سقوط نظام جمهوریت، به کابل آمد و تحقق آروزی دیرینه‌ی کشورش را با نوشیدن قهوه در هوتل سرینا تجلیل نمود.
در حالی‌‌که شورای کویته و پشاور در کاخ ریاست جمهوری افغانستان با پادرمیانی رییس استخبارات پاکستان مصروف تقسیم قدرت بودند، هزارها شهروند افغانستانی برای فرار از استبداد طالبانی بر جاده‌های فرودگاه کابل ریخته و در تلاش فرار از کشور بودند که انفجار انتحاری بر درب فرودگاه کابل که منجر به کشته‌شدن بیش از۱۷۰ شهروند افغانستانی شد.
در سوی دیگر جبهه‌ی مقاومت ملی افغانستان به رهبری احمد مسعود برای دفاع از ارزش‌های نظام جمهوریت و مردم افغانستان، در استان پنج‌شیر با جمعی از نظامیان پیشین، به نبرد علیه گروه جهل و تاریک‌اندیش طالب پرداخت.
گروه طالبان با لشکرکشی پشتون‌های جنوبی در یک جنگ نابرابر بر این استان هجوم آورده و ملایعقوب وزیردفاع این‌گروه در حمایت هوایی جنگنده‌های پاکستانی جنگ در پنج‌شیر را رهبری کرد.
خبرگزاری اسپونتیک به نقل از روزنامه‌ی پایونیر نوشته است که هواپیماهای نیروهای هوایی پاکستان برای تصرف استان پنج‌شیر در شمال افغانستان، گروه طالبان را حمایه‌ی هوایی کردند.
به گفته‌ی منابع اطلاعاتی این خبرگزاری روسی، چهار جنگنده‌ی بمب‌افکن JF-7 نیروی هوایی پاکستان مواضع نیروهای جبهه‌ی مقاومت ملی افغانستان در پنج‌شیر را بمباران کردند.
از سویی هم شبکه‌ی خبری «فاکس نیوز» به نقل از یک منبع آگاه در ستاد فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا-سنتکام گفته بود که ارتش پاکستان، از جمله با ۲۷ هلیکوپتر پر از نیروهای ویژه و پهپادهای پاکستانی، در حمله به پنج‌شیر به گروه طالبان کمک می‌کند.
نیروهای جبهه‌ی مقاومت ملی افغانستان در استان پنج‌شیر نیز گفته بودند که پهپادهای پاکستانی و نیروهای کماندوی آنان مستقیما وارد جنگ علیه مقاومت ملی شده‌اند.
منابع در جبهه‌ی مقاومت ملی گفته بودند که بعد از ظهر یک‌شنبه، ۵ سپتامبر۲۰۲۱، حملات هواپیماهای بدون سرنشین بر سنگرهای مقاومت ملی آغاز کرده و یک‌شنبه‌شب این حملات به اوج خود رسید.
در جریان بمباران هواپیماهای بدون سرنشین پاکستانی، ژنرال عبدالودوود ذره، یکی از فرماندهان این جبهه و فهیم دشتی، سخن‌گوی جبهه‌ی مقاومت ملی به شهادت رسیدند.
در سوی دیگر، چهار روز پس از سلطهی گروه طالبان بر کابل، زنان افغانستانی در یک حرکت خودجوش برضد سلطهی این‌گروه به‌تاریخ ۲۸مرداد/اسد راه‌پیمایی اعتراضی راه‌اندازی نمودند که موج این اعتراضات در کم‌ترین فرصت به استان‌های مختلف کشور سرایت کرد، اما دیری نگذشت که استخبارات گروه طالبان زنان معترض را تهدید نموده و از طریق تماس، به خانواده‌های آنان هشدار دادند.
هرچند زنان افغانستانی هشدارهای تهدیدآمیز گروه طالبان را نادیده گرفته و برای دادخواهی حقوق‌شان جاده‌های کابل را رها نکردند؛ اما این‌بار افراد این‌گروه با توسل به خشونت زنان و دختران معترض را بازداشت و زندانی کردند.
گروه طالبان زنان و دختران افغانستانی را که برای حقوق انسانی و اسلامی‌شان در خیابان‌های کابل صدا حق‌خواهی بلند کردند، در زندان‌های تحت اداره‌ی خویش با شکنجه‌های دردناک ضدبشری وادار به خاموشی در برابر رفتارهای غیرانسانی آنان کرده و در مواردی اعضای این‌گروه بر زنان و دختران بازداشت‌شده در زندان نیز تجاوز کرده‌اند.
اخیرا شماری از زنان بازداشت‌شده توسط گروه طالبان در صحبت با «فارن‌پالیسی» گفته‌اند: «افراد گروه طالبان بر سینه و اندام تناسلی آنان می‌زدند تا نتوانند آثار شکنجه را به رسانه‌ها نشان دهند.» این زنان هم‌چنان گفته‌اند متجاوزان جنسی گروه طالبان بر صورت‌شان ادرار می‌کردند.
گروه طالبان علاوه از بازداشت‌های پی‌هم زنان و دختران معترض افغانستانی، ساعاتی پس از شروع سال تعلیمی ۱۴۰۱ در افغانستان دستور دادند که مکتب‌های متوسطه و لیسه به روی دختران دانش‌آموز مسدود بمانند.
این‌گروه با صدور فرمان منع آموزش دختران افغانستانی، نزدیک به دونیم میلیون دانش‌آموز دختر را از رفتن به مکتب منع کردند.
منع آموزش دختران افغانستانی در مکتب‌ها منجر به وضع محدودیت‌های بیشتر از سوی جامعهی جهانی بر این گروه شده و افغانستان بار دیگر زیر سلطهی این‌گروه منزوی‌تر و امید‌های مردم در کشور نیز به یاس مبدل شد.
گروه طالبان برای سرکوب مقاومت‌گران در استان‌های پنج‌شیر و بغلان دست به نسل‌کشی و کشتار افراد غیرنظامی زده و صدها شهروند پنج‌شیر و اندراب را بازداشت و تیرباران کردند.
در آخرین مورد، گروه طالبان قیوم ذاکر را برای مهار مقاومت ملی در پنج‌شیر و اندراب به عنوان فرمانده جنگ گماشتند و برای سرکوب مولوی مهدی یکی از فرماندهان هزاره‌تبار این گروه در بلخاب نیز لشکرکشی کردند.
با آن‌که گروه طالبان دست‌رسی رسانه‌ها بر چگونگی وضعیت زندگی مردم در استان پنج‌شیر و اندراب را به شدت زیر نظر داشته و ممنوع کرده بودند، یوناما گزارشی از مستندکردن ۴۸ مورد نسل‌کشی از سوی این‌گروه را تنها در دو روز (۱۲ تا ۱۴سپتامبر ۲۰۲۱) منتشر کرد. یوناما قتل ۶۹ باشنده‌ی پنج‌شیر را مستند کرده‌اند.
بربنیاد گزارش یوناما، این قتل‌ها در شهرستان‌های دره و خینج پنج‌شیر توسط گروه طالبان صورت گرفته است.
در همین حال اطلاعاتی از نسل‌کشی تاجیک‌ها در اندراب توسط گروه طالبان نیز بخشی از گزارش یوناما بود که به شورای امنیت سازمان ملل متحد سپرده شد.
در گزارش یوناما آمده است که گروه طالبان شهروندان اندراب را به جرم نظامی‌بودن در نظام جمهوریت و به اتهام دست‌داشتن در جبهه‌ی مقاومت ملی تیرباران کردند.
در همین حال گروه طالبان مولوی مهدی مجاهد، تنها فرد هزاره‌تبار را که به دلیل انحصار قدرت توسط پشتون‌ها از بدنه‌ی این‌گروه جدا شده و در زادگاهش بلخاب زندگی داشت، مورد هجوم قرار داده و در جریان دوهفته جنگ او را سرکوب نمودند.
در حمله‌ی گروه طالبان بالای مولوی مهدی، بازار شهرستان بلخاب را به آتش کشانیده و در کنار غارت اموال شهروندان هزاره‌تبار این شهرستان ۱۰۰ تن را کشتند.
براساس گزار‌ش‌های محلی منتشرشده از بلخاب، در روزهای سلطهی این‌گروه دست‌کم ۵۰ غیرنظامی کشته شدند و بیش از ۳۰ کودک آواره نیز به دلیل گرسنگی و سرمای کوهستان جان باختند.
پس از هجوم گروه طالبان بالای مولوی مهدی، از فرماندهان هزاره‌تبار این گروه، او متواری شد وحین فرار به خارج از کشور از سوی این گروه در هرات کشته شد.
مبدل‌شدن افغانستان به مرکز تروریسم جهانی و کوچ اجباری شهروندان غیرپشتون در استان‌های مختلف از موارد مهم دیگر سلطهی گروه طالبانی در دوسال بوده که هم‌واره جامعهی جهانی و کشورهای منطقه را نگران ساخته است.
هرچند گروه طالبان حضور تروریستان خارجی در افغانستان را بارها انکار کرده‌اند، اما کشته‌شدن ایمن‌الظواهری رهبر شبکه‌ی القاعده در کابل توسط هواپیمای بی‌سرنشین آمریکایی یک‌بار دیگر از سیاست تروریستپرورانهی این‌گروه پرده برداشت.
جو بایدن رییس‌جمهور آمریکا، دوشنبه، ۱۰مرداد/ اسد سال ۱۴۰۱ خورشیدی، در کاخ سفید اعلام کرد که در یک عملیات پهپادی در کابل رهبر شبکه‌ی القاعده را کشته‌اند. اقدامی‌که نمایان‌گر رابطه‌ی تنگاتنگ گروه طالبان با سایر شبکه‌های تروریستی منطقه بوده و برای کشورهای همسایه‌ی افغانستان دردسرساز شده‌اند.
کوچ اجباری هزاره‌ها از شهرستان‌های گیزاب استان دایکندی مورد دیگری از سیاست‌های قبیله‌ای این گروه در دوسال سلطهی شان بر افغانستان بوده که منجر به واکنش رهبران هزاره‌تبار از جمله محمد محقق شد. طبق اظهارات منابع محلی، گروه طالبان ۴۰۰ خانواده را از روستای کندیر و ۳۰۰ خانواده را از روستای تگاب‌دار شهرستان گیزاب کوچ اجباری دادند. آقای محقق شمار خانواده‌های کوچ‌داده شده‌ی هزاره‌تبار را توسط گروه طالبان، ۸۰۰ خانواده دانسته و گفته بود این خانواده‌ها به دستور امین‌الله زبیر، استان‌دار گروه طالبان برای دایکندی از مناطق‌شان کوچ داده شده‌اند.
واکنش‌ها به کوچ اجباری شهروندان هزاره توسط گروه طالبان در حالی شدت گرفته بود که این‌گروه روند کوچ اجباری و انتقال پشتون‌های جنوبی و وزیرستانی را به استان‌های شمال افغانستان آغاز کرده و طبق آخرین گزارش‌ها، این‌گروه ۴۰ هزار پشتون وزیرستانی را در شمال افغانستان جابه‌جا کرده و خانه‌های باشندگان بومی را به آنان توزیع کرده‌اند.
گروه طالبان در تفاهمی با دولت پاکستان، اعضای تحریک طالبان پاکستانی و خانواده‌های آنان را به استان‌های شمالی کشور انتقال داده و مردمان بومی تاجیک و اوزبیک را از مناطق‌شان کوچ داده‌اند.
ممنوعیت تحصیل دختران افغانستانی در دانشگاه‌ها و وضع محدودیت بر کار بر زنان نیز از اقدامات گروه طابان در دوسال سلطهی این‌گروه بر افغانستان است که واکنش‌های تند جهانی را در پی داشته است. بربیناد اطلاعات، فرمان‌های محدودکننده‌ی کتبی و شفاهی گروه طالبان بر زنان و دختران افغانستانی در دوسال از صد فرمان بیشتر شده اما در نگاهی به مهم‌ترین دستورهایی که از سوی این‌گروه صادر شده‌اند، دست‌کم ۱۰ دستور جدی و تاثیرگذار بر زندگی زنان و آینده‌ی کشور به درشتی به چشم می‌خورند.
پس از منع آموزش دختران و منع حضور دختران و زنان در پارکها، گروه طالبان درب تحصیلات عالی را نیز بر روی آنان بستند و ندامحمد ندیم، سرپرست وزیر تحصیلات عالی این گروه گفت که حضور دختران و زنان در دانشگاه‌ها سبب فساد و فحشا شده‌است.
اتخاذ سیاست‌های تبعیض‌آمیز و ضدبشری طالبان در دوسال سلطهی این‌گروه منجر به افزایش نفرت و مخالفت مردم افغانستان نسبت به آنان شده و جبهه‌های مخالف این گروه، از جمله جبهه‌ی مقاومت ملی و جبهه‌ی آزادی در استان‌های مختلف کشور و به گونه‌ی روز افزون فعال‌تر شده و در چندین حمله‌ی هدف‌مند توانسته‌اند مقام‌های این‌گروه را هدف قرار دهند.
در هیمن‌حال آگاهان سیاسی می‌گویند، سلطهی گروه طالبان بر افغانستان منجر به از دست‌دادن تمامی دست‌آوردهای نظام بیست‌ساله‌ی این کشور شده و با حاکمیت این‌گروه افغانستان از رشد اقتصادی و توسعه‌ی سیاسی و توسعه‌ی اجتماعی برای سال‌ها از کاروان جهانی عقب افتاده و یک‌بار دیگر کشور وارد بحران شده است.
به‌گفته‌ی آگاهان سیاسی آن‌چه برای آینده‌ی افغانستان بیشتر از هر پدیده‌ی دیگر در دوسال سلطهی گروه طالبان خطرآفرین شده است، از بین‌رفتن وحدت ملی اقوام افغانستان بوده که رفتارهای تبعیض‌آمیز و قومی این گروه منجر به شکل‌گیری عقده‌های عمیق قومی، زبانی و مذهبی شده و در آینده می‌تواند بحران‌زا باشد.
عنایت‌الله معنوی، استاد دانشگاه و آگاه مسایل سیاسی گفته‌است: «گروه طالبان در دوسال سلطه‌ی‌شان بر افغانستان در کنار نقض حقوق‌بشری و تقابل با دنیا درزهای خیلی عمیق قومی در میان اقوام افغانستان ایجاد کرده‌اند و این‌گروه با استفاده از تمامی ابزارهای قابل استفاده در جهت شکنجه، کشتار، کوچ اجباری، غصب خانه و زمین‌های اقوام غیرپشتون و حتا تجاوز و نکاح اجباری در مقابل اقوام تاجیک، اوزبیک و هزاره صورت گرفته و سبب شکل‌گیری عقده‌مندی و دشمنی دایمی شده است.»
دوسالگی اشغال کابل توسط گروه طالبان در حالی جشن گرفته می‌شود که مردم افغانستان ۲۴ مرداد/ اسد را روز یک روز سیاه در تاریخ افغانستان می‌دانند. سلطهی گروه طالبان بر کابل در این روز سبب شده تا هزارها شهروند افغانستانی بی‌خان و مان شده و در بیرون از افغانستان آواره شوند، دختران و زنان افغانستانی این روز را آغاز تاریکی و بدبختی زندگی‌شان در زیرسایه‌ی طالبانی دانسته و گفته‌اند گروه طالبان سبب شده‌اند تا از نعمت سواد و دانش بی‌بهره شوند.
بیشتر بخوانید:
خلیل‌زاد؛ نماینده‌ی حاکمیت پشتونیزم و مدافع جنایات گروه طالبان
