خبرگزاری راسک: «مجمع آسیایی برای حقوق بشر و توسعه» میگوید که جهان باید برای دفاع از حقوق اساسی و آزادیهای مردم افغانستان در برابر نقض فزایندهی آن از سوی گروه طالبان، متحد شود.
این مجمع روز سهشنبه، ۲۴ مرداد/اسد با نشر بیانیهای به مناسبت دوسالگی تسلط گروه طالبان بر افغانستان، از جامعهی جهانی خواستهاست تا گروه طالبان را به خاطر نقض حقوق بشر و آپارتاید جنسیتی پاسخگو قرار دهد.
بیانیهی مجمع آسیایی برای حقوق بشر و توسعه افزودهاست که گروه طالبان از زمان حاکمیت شان بر افغانستان در ماه آگست ۲۰۲۱ میلادی، دستآوردهای بیست سال گذشته و تمامی نهادها و سازوکار های مسوول حفظ حقوق بشر و حاکمیت قانون را در افغانستان از بین بردهاند.
مجمع آسیایی برای حقوق بشر و توسعه که شبکهی متشکل از ۸۵ سازمان عضو در ۲۳ کشور، عمده در آسیا است، واکنش جهان به محدودیتهای گروه طالبان بر میلیونها تن در افغانستان را بسنده نمیداند و آن را غیر موثر و ناهماهنگ خواندهاست.
در همین حال، دفتر سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان (زنان ملل متحد) با نشر مستند داستانها و پیامهای شماری از زنان افغانستانی زیر عنوان «پس از آگست» در ویب سایتاش، گفتهاست که در ۲ سال تسلط گروه طالبان بر افغانستان، زندگی برای زنان و دختران افغانستان هر روز سختتر شده و حقوق، معیارهای زندگی و موقعیت اجتماعی و سیاسی آنها آسیب دیدهاست.
درعین حال یک بانوی ساکن شهر کابل میگوید: «حق کار و تحصیل از ما گرفته شد آزادی فردی نداریم، طالبان زنان را کامل از اجتماع حذف کردند، خیلی ناامید شدهایم. از جامعهی جهانی و سازمان ملل متحد میخواهیم؛ وقتی که در عمل میبینید که نقض حقوق بشر در افغانستان جریان دارد چرا خاموش هستید؟ شما چرا اقدام عملی نمیکنید؟»
از سوی هم شایسته صافی، فعال حقوق زنان میگوید که واکنشهای جهانی در برابر نقض حقوق زنان در افغانستان در حد حرف و شعار بوده و در حال حاضر نیاز به اقدام عملی است.
وی افزود: «خواهش و تقاضای من از کشورهای که به نام ابر قدرت مشهور اند، این است که اقدام عملی کنند، بس است دیگر ما دو سال بسیار روزهای سختی را سپری کردیم، در واقع کسی میتواند زنهای افغانستان را درک کند که در جای ما باشد: آن وقت میتواند قضاوت کند که ما چه شرایط و وضعیت را سپری کردهایم.»
گروه طالبان با تسلط به قدرت در افغانستان دروازههای مکتبها دخترانه بالاتر ازصنف ششم را بستند و پس از آن به زنان و دختران اجازه ندادند که به دانشگاهها بروند و هر روز محدودیتهای بیشتری بر زندگی اجتماعی آنان وضع کردند.
واکنشهای جهانی در برابر عملکرد گروه طالبان درحالی ناکافی خوانده میشود که بسیاری کشورهای جهان و سازمانهای بینالمللی به گونهی متداوم در برابر نقض حقوق بشر به ویژه نقض حقوق زنان در افغانستان واکنش نشان داده و به رسمیتشناختن حکومت گروه طالبان را مشروط به رعایت حقوق بشر ساختهاند.