خبرگزاری راسک: نهاد بینالمللی «انتراکشن» از احتمال کمبود بیشتر مواد غذایی در افغانستان هشدار میدهد.
این نهاد در گزارش تازهاش نوشتهاست که انتظار میرود با کاهش کمکهای غذایی برنامهی جهانی غذا (دبلیو اف پی) در سال جاری، کمبود و عدم دسترسی به مواد غذایی در افغانستان بیشتر شود.
«انتراکشن» گفتهاست که در پی تسلط دوبارهی گروه طالبان و همچنان ۳ سال خشکسالی پیهم، در حال حاضر ۲۰ میلیون تن در افغانستان با کمبود و نبود مواد غذایی مواجه هستند که از این میان حدود ۶ میلیون تن از جمله ۳.۱ میلیون کودک در یک قدمی قحطی قرار دارند.
انتراکشن و اعضای آن از تمویلکنندگان کمکهای بشردوستانه در جهان خواستند که به تداوم کمک بشردوستانه در افغانستان متعهد بمانند و از رسیدن کمکها به نیازمندان مطمین شوند.
در همین حال شماری از مردم میگویند که از دریافت یک یا چند بار کمکها در سال جاری محروم شدند که این موضوع آنان را نگران کردهاست.
افزایش فقر و بیکار در افغانستان خانوادههای زیادی را واداشته است، تا کودکان خود را برای کارهای شاقه روی جادهها بفرستند.
دینا، مادر سه کودک که شوهرش دو سال پیش به اثر بیماری سرطان جان باختهاست، میگوید که در زیر سلطهی گروه طالبان او نیز همانند صدها زن و دختر دیگر بیکار و خانهنشین است.
دینا گفت که در یک خانهی کرایی که هر لحظه احتمال فرو ریختن سقفاش وجود دارد، زندگی میکند؛ اما توان پرداخت منظم کرایهی این خانه را هم ندارد.
دینا میگوید که امسال ۲۵۰ دالر امریکایی از یک موسسهی کمکرسان بینالمللی کمک دریافت کرد که آن هم دیگر تکرار نشدهاست.
وی افزود: «بعضی شبها مینشینم گریه کرده میروم سوی طفلهایم میبینم معصوم، جگرم خون میشود. آن طوری که آنان میخواهند برای شان برسم، رسیده نمیشود، مشکلات اقتصاد بسبار زیاد است خواستهای شان را برآورده نمیتوانم، یک دفعه برایم کمک کردند، بس خلاص. خیلی خوش بودم گفتم شاید این کمک ادامه داشتهباشد، متاسفانه که یک بار کمک شد.»
سید یاقوت شاه، دیگر باشندهی شهر کابل که در گوشهای از این شهر موچیگری میکند، میگوید که تنها مسوول نانآور خانوادهاش است.
او گفت که در کنار پیداکردن مخارج خانوادهاش، مجبور است که هزینهی درمان یک فرزندش که مشکل گرده دارد، را تامین کند.
او در ادامه گفت: «کمکها بیش از این خوب بود یک بوجی آرد یک دوله/بوشکه روغن میرسید، کار مردم خوب بود. در همین وقتها خدا حاضر و شاهد است که بیخی کمکها گم است و کاروبار نیست، در موچیگری بعضی روزها امکان دارد ۵۰ روپیه کار کنم، بعضی روزها همین طور دستخالی میروم طرف خانه اولادها نان میگویند».
به گزارش انتراکشن، پس از تسلط دوبارهی گروه طالبان در افغانستان بحران اقتصادی بیشتر از هر زمانی افزایش یافته و نرخ بیکاری نیز به ۱۳.۳ درصد رسیدهاست.
بر بنیاد آمارهای ارایه شده از سوی این سازمان، بهای مواد خوراکی اولیه هم در این دو سال اخیر ۳۵ درصد افزایش داشتهاست.
نهاد انتراکشن ابراز نگرانی کردهاست که در صورت نرسیدن بودجهی کافی برای حمایت از ۲۲.۳ میلیون شهروندان افغانستان تا دسامبر ۲۰۲۳ میلادی، برای مردم آسیبپذیر افغانستان عواقب جدی را در پی خواهد داشت.