خبرگزاری راسک: سخن‌گوی گروه طالبان اخیرا در صحبت با بی‌بی‌سی گفته است، تمام کسانی‌که در حملات انتحاری و ماین‌های کنارجاده‌ای این‌گروه در ۲۰ سال جنگ آنان بر علیه نظام جمهوریت در افغانستان کشته شده‌اند، خایین ملی بوده و کشته‌شدن آن‌ها از سوی افراد این‌گروه نیاز به معذرت خواهی ندارد.
آقای مجاهد در گفت‌وگو، با خبرنگار ارشد بین‌المللی بی‌بی‌سی در پاسخ به این پرسش که در حملات شما هزارها فرد ملکی به شمول زنان و اطفال بی‌گناه کشته شدند، آیا از آن‌ها بخشش خواسته و یا می‌خواهید؟
گفته است: «ما مجرمین را عفوکردیم، آن‌ها باید کشته می‌شدند، بعضی افراد در کنار اشغال‌گران ایستاده شده بودند، آن‌ها خاینان ملی بوده و باید اعدام می‌شدند، آن‌ها همه مجرم بوده‌اند، پس ما از مجرمان چرا عفو بخواهیم»
آقای مجاهد در حالی سخن از خایینان ملی و عدم نیاز به معذرت خواهی از خانواده‌های افراد کشته شده در حملات این‌گروه گفته است که در ۲۰ سال حملات انتحاری، انفجار ماین‌های کنارجاده‌ای و حملات نظامی آن‌ها نزدیک به ۴۸ هزار فرد ملکی به شمول زنان و کودکان در کشور کشته شده و آمار مجموعی تلفات جنگ ۲۰ ساله‌ی این‌گروه با دولت جمهوری افغانستان ۱۷۴هزار تن گزارش شده است.
این درحالی‌ست که سازمان نجات کودکان در اواسط سال ۱۴۰۱خورشیدی اعلام کرد که در ۲۰ سال جنگ گروه طالبان علیه نیروهای امنیتی افغانستان و هم‌کاران بین‌المللی آنان حدود ۳۳ هزار کودک کشته و یا معلول شده‌اند.
بخش بزرگ تلفات افراد غیر نظامی وکودکان در حملات انتحاری گروه طالبان بر شهرهای بزرگ هم‌چو کابل صورت گرفته که بر بنیاد آمارهای منتشره از سوی سازمان‌های حقوق بشری، گروه طالبان ۷۵ درصد عامل اصلی کشتن افراد ملکی خصوصا کودکان و زنان بوده‌اند.
قبل از این تدامیچی یاماموتو، نماینده‌ی خاص سرمنشی سازمان ملل برای افغانستان گفته بود: «هزینه‌ای که این جنگ شنیع در افغانستان بر جا می‌گذارد شامل از دست‌دادن زندگی افراد، ویرانی و رنج و درد بیش از حد می‌باشد».
به گفته‌ی او«استفاده دوام‌دار و بی‌رویه از مواد انفجاری تعبیه شده و غیر قانونی توسط گروه طالبان، مایه‌ی تاسف بوده و باید به کار‌گیری از چنین مواد متوقف شود.»
در همین حال، زید رعدالحسین، کمیشنر عالی سازمان ملل متحد برای حقوق بشر هم‌چنان با نشر آمارهای تلفات جنگ گروه طالبان با نیروهای امنیتی افغانستانی گفته بود: «این گزارش، هر چند وحشت‌ناک است ولی آمار هرگز نمی‌تواند رنج‌های انسانی مردم افغانستان را به طور کامل بیان کند.»
به گفته‌ی او، از هر یکی از ارقام تلفات افراد ملکی در حقیقت یک خانواده آسیب دیده و این آمار ضربه‌ی روحی غیر قابل تصور، رنج‌ها و نقض‌های ظالمانه‌ی حقوق بشری مردم را نشان می‌دهد.
پیش از این در ماه فبروی سال ۲۰۲۲میلادی سراج‌الدین حقانی رهبرشبکه‌ی حقانی در نشستی در استان قندهار گفت که تنها جنگ‌جویان این‌شبکه طی ۲۰ سال جنگ با دولت پیشین افغانستان ۱۰۵۰حمله‌ی انتحاری انجام دادند، آقای حقانی از مردم خواست که عوامل این حملات را فراموش نکنند.
در کنار صدها حمله‌ی انتحاری برشهرکابل و نقاط مختلف کشور، حمله‌ی موتر بم برچهار راهی زنبق و حمله‌ی موتر بم در چهار راهی صدارت شهرکابل از مرگ‌بار ترین حمله‌های تروریستی گروه طالبان بر افراد ملکی بوده که حمله‌ی انتحاری بر چهارراهی زنبق ۱۵۰تن کشته و ۴۰۰ تن مجروح برجا گذاشت و درحمله‌‌ی انتحاری بر چهار راهی صدارت نیز درشهرکابل نیز ۱۰۳ فرد ملکی کشته شده و ۲۳۵ تن دیگر مجروح شدند.
درهمین حال یوناما گزارش داده است که گروه طالبان در حال حاضر نیز عامل اصلی کشتار افراد ملکی در دوسال سلطه‌ی خویش بر افغانستان بوده و با وصف عدم دست‌رسی به آمار اصلی کشتار افراد ملکی توسط این‌گروه در استان‌های افغانستان خصوصا شمال، با نشر گزارشی گفته است که در دو سال سلطه‌ی گروه طالبان بر افغانستان بیش از یک هزار فرد ملکی کشته شده‌اند.
گروه طالبان در حالی کودکان کشته شده، زنان، دانش‌آموزان مکاتب، دختران، رانندگان، نمازگزاران، دست فروشان و کارگران روی سرک را خایین ملی خطاب نموده و از کشتار آنان در حملات انتحاری خویش حمایت کرده و کشتار آنان را بخشی از «جهاد» خویش می‌دانند که در بیش‌ترین حمله‌های آنان که برای جلب توجه‌ی رسانه‌ها بر شهرهای بزرگ و مناطق پر ازدحام انجام می‌شد، افراد ملکی و کودکان کشته می‌شدند.
در حمله‌ی انتحاری گروه طالبان بر حرکت اعتراضی جنبش روشنایی در ده‌مزنگ شهر کابل دست‌کم ۸۰ تن کشته و ۲۳۰ تن دیگر که همه افراد ملکی بوده و برای حقوق شهروندی خویش دادخواهی مدنی می‌کردند مجروح شدند.
درهیمن حال آگاهان امور، سخنان آقای مجاهد را توهین آشکار به خون شهدا و خانواده‌های افراد مظلوم در حملات تروریستی این‌گروه دانسته وگفته‌اند، گروه طالبان هر قدر تلاش برای جعل تاریخ و پوشانیدن جنایات ۲۰ ساله‌ی خویش انجام دهند به جایی نخواهد رسید، چونه به باور آگاهان خون شهدای مردم افغانستان که ۲۰ سال بی‌رحمانه به دستور پاکستان توسط گروه طالبان ریخته شد در تاریخ این‌کشور ثبت بوده و نوشته‌های سنگ‌ها بر روی آرام‌گاه‌های افراد کشته شده در حملات بی رحمانه‌ی گروه طالبان نیز برای مدتی گواه جنایت این‌گروه بوده و فراموش نخواهند شد.
محمد حسین دانش، آگاه مسایل حقوقی و استاد دانش‌گاه می‌گوید، هرچند درس‌های تاریخی و جنایات انجام شده در افغانستان خیلی زود توسط مردم فراموش می‌شوند، اما حملات انتحاری گروه طالبان برشهرها، بیمارستان‌ها و مراکز آموزشی در تاریخ دنیا بی‌نظیر بوده و داغ‌های این جنایات در دل خانواده‌های مظلوم افغانستان حک شده و هیج‌گاه فراموش نخواهند شد.
در همین حال مادر یک نوجوان ۱۲ساله که در حمله‌ی انتحاری ۱۹مرداد/ اسد، سال ۱۳۹۴برجاده‌ی میدان‌هوایی کابل پسرش نوجوانش را که تنها نان‌آور خانواده‌ی هفت نفری او بود و از طریق صدا کردن« سواری برای موترهای مسافر بری» برای آن‌ها پول غذا تهیه می‌کرد از دست داده می‌گوید، با کشتن فرزند نوجوان و مظلومش طالبان زندگی آنان را تباه کرده و داغ از دست‌دادن آن قلبش را هر روز آتش می‌زند، هرچند به گفته‌ی او از گروه طالبان نه انتظار بخشش خواستن دارد و نه هم آنان را میبخشد گفته است:«در محاکمه‌ی خداوند به روی تو ذبیح‌الله مجاهد ایستاد می‌شوم و خواهم گفت، که جرم پسرکم چه بود؟» او هم‌چنان گفته است: «گروه طالبان می‌فهمند که بخشیدن قاتل اولاد، امکان ندارد، آنان از همین خاطر از مردم بخشش نمی‌خواهند، آن‌ها کم مردم را تباه نکردند که حالا بخشیده شوند.»
گروه طالبان درکنار ۲۰سال جنگ و انتحار در افغانستان و قتل هزارها شهروند افغانستانی، در حال حاضر نیز دست از کشتار افراد بی‌گناه و ملکی افغاننستان برنداشته و همه روزه در استان‌های مختلف کشور به شمول کابل افرادی را به اتهام هم‌کاری با جبهات مخالف خویش و به جرم کار در حکومت پیشین بازداشت نموده و پس از شکنجه در زندان به قتل می‌رسانند.
