خبرگزاری راسک: شماری از باشندگان استان بلخ از افزایش آلودگیهای صوتی ابراز نگرانی میکنند و میگویند که مسوولان گروه طالبان توانایی اداره و رفع این مشکل را ندارند.
آنان میگویند که هر چند آلودگی صوتی از سالهای گذشته در شهرهای بزرگ افغانستان به ویژه شهر مزارشریف وجود داشت؛ اما مسوولان گروه طالبان نیز در جلوگیری از افزایش آلودگی صوتی ناکام شدهاند.
این باشندگان به این باور اند که برنامهی منظم برای جلوگیری از آلودگی صوتی وجود ندارد و هر روز این پدیده در گوشه و کنار شهر مزارشریف افزایش پیدا میکند.
شماری از باشندگان استان بلخ میگویند: «باید جلو تولیدکنندگان آلودگی صوتی گرفته شود.»
فعالیتهای کارخانههای تولیدی، ترمیمگاههای ابزارها، بلندگوهای دستفروشان شهر، ماشینهای فرسوده و دیگر دستگاههای تولید صدا از عمدهترین تولیدکنندگان آلودگی صوتی در شهر مزارشریف به شمار میروند.
باشندگان این استان میگویند که علاوه بر این که تولیدکنندگان آلودگی صوتی بیتوجهی میکنند؛ مسوولان گروه طالبان در ادارههای مربوط نیز این مسله را دست کم گرفتهاند و به آن رسیدگی نمیکنند.
محمد هاشم یکی از باشندگان استان بلخ گفت: «صدا دلخراش و اذیتکننده در هر نقطه شهر مزارشریف وجود دارد که این مسله سبب شدهاست، به برخی از مردم مشکلات سلامتی بوجود آید.»
وی میگوید که باید مسوولان برای جلوگیری این مشکل راهحلی داشتهباشد که تولیدکنندگان و صنعتکاران نیز بیکار نشوند.
بخشی از تولیدکنندگان آلودگی صوتی کسانی اند که از بیکار به کارهای روی جاده رو آوردهاند و برنامهای برای اشتغالزایی مناسب آلودگی صوتی را کمتر میکند.
سید طاهر باشنده بلخ در حالیکه از افزایش آلودگی صوتی و عدم جلوگیری از آن انتقاد میکند، گفت: «جلوگیری این مشکل باید به قیمت از دستدادن شغل هموطنان ما تمام نشود.»
او تاکید کرد که باید مسوولان گروه طالبان کار شیوهای را روی دست بگیرند که از یکطرف آلودگی صوتی کاهش یابد و از سوی دیگر کسانی که شغل شان آلودگی صوتی ایجاد میکنند، بیکار نشوند.
در همین حال شماری از پزشکان در استان بلخ به این باور اند که افزایش آلودگی صوتی بیماریهای عصبی و روانی را به وجود میآورد که تهدید جدی به سلامتی افراد جامعه است.
احمد مسعود، متخصص بیماریهای عصبی و روانی در استان بلخ میگوید که افزایش آلودگیهای صوتی در محل سبب میشود، تا مردم به ویژه کودکان و زنان دچار آسیبهای روانی شوند.
وی با هشدار از پیامدهای ناگوار آلودگی صوتی گفت: «میزان بیماران روانی و عصبی بلند رفتهاست.»
از دست دادن آرامش روحی، کم خوابی، افزایش ترس و اضطراب و بیحوصلگی از اساسیترین علایم است که به گفتهی متخصصان در اثر آلودگی صوتی به وجود میآید.
پزشکان به این عقیده هستند که اگر بیماران ناشی از آلودگی صوتی درمان نشود و همینطور این پدیده در اجتماع وجود داشتهباشد؛ سلامتی کودکان در خطر جدی قرار میگیرد.
شماری از آگاهان اقتصادی و استادان دانشگاه آلودگی صوتی را یکی از چالشهای جدی اجتماعی دانسته، تاکید میکنند که باید راه حل مناسب و مبتکرانه بر آن پیدا شود.
یکی از آگاهان اقتصادی و استاد دانشگاه در استان بلخ که نخواست نامش گرفتهشود، در این مورد گفت: «من مطمین هستم که گروه طالبان توانایی و کنترول آلودگی صوتی را ندارد.»
وی با اشاره به این که یکی از مسوولیتهای حکومت ایجاد اشتغال سالم برای اتباع آن کشور است، افزود: «طالبان ظرفیت و توانمندی فراهمسازی اشتغال سالم را در اجتماع ندارد.»
این استاد دانشگاه میگوید در صورت که اشتغال سالم برای مردم فراهم نشد، افراد مجبور میشوند که به شغلهای دست بزنند که تاثیرات منفی و ناگوار از جمله آلودگی صوتی در اجتماع دارند.
او در ادامه گفت: «بیشتر این آلودگیها را کسانی به وجود آوردند که شغل سالم برای شان فراهم نیست و از ناچاری به شغل روی جاده رو آوردند.»
این در حالی است که در شماری از شهرهای افغانستان بلندگوهای دستفروشان که تولیدکنندهی آلودگی صوتی استند، از سوی گروه طالبان ضبط شدهبود؛ اما آگاهان اقتصادی آن را کارساز نمیدانند.
آنان میگویند که اگر بلندگوهای آنان که از طریق آن جذب مشتری میکنند، جمعآوری و ممنوع شود؛ دوباره آنان بلندگو دیگری پیدا میکنند و باید روی یک طرح جامع کار صورت گیرد.
آلودگی صوتی نه تنها در شهر مزارشریف، بلکه در دیگر شهرهای بزرگ افغانستان هم به یکی از چالشهای جدی اجتماعی مبدل شدهاست.