خبرگزاری راسک: زنان و دخترانی که در استان بغلان قالینبافی میکنند،از کم‌بود مواد خام و پایین‌بودن دست‌مزد شان از سوی تاجران قالین وطنی شکایت دارند، آنان میگویند که با بسیار دشواری قالین‌‌ها را تولید میکنند، اما شرکت‌‌ها تولیدات آنان را به قیمت ناچیز خریداری میکنند.
شبنم یکی از قالین‌باف می‌گوید که از روی ناچاری با مزد ناچیز کار قالینبافی میکند. او می‌گوید که پس از بسته‌شدن مکتب به قالینبافی رو آورده‌است اما قالینبافی برای دختران کار دشواری است، و از طرف دیگر قالینی که میبافند درآمد درستی ندارد.
ریحانه یکی دیگر از دختران که نزدیک به ۲۰ سال شب و روز قالینبافی میکند، او از مسولان می‌خواهد قیمت اوجوره‌ی قالین‌بافان را افزایش دهند تا بتوانند، درآمدی خوبی داشته باشند.
این زنان قالین‌باف میگویند یک متر قالین از ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ روپیه‌ی کابلی/افغانی میبافند در حالی که هر متر آن از سوی تاجران از چهار هزار تا شش هزار به فروش می‌رسد.
مسوولان اتحادیه‌ی قالین‌بافان استان بغلان میگویند در حال حاضر ۵۰۰ خانواه قالینبافی میکنند، و نبود بازار برای محصولات دستی مشکل اساسی این قالین‌بافان است.
مسوولان گروه طالبان میگویند پیش از این قالین وطنی به نام افغانستان صادر نمی‌شد، اما اکنون قالین افغانستان در کابل پروسس و به نام افغانستان به دیگر کشورها صادر می‌شود.
پس از بسته‌شدن دانش‌گاه‌ها، مکاتب و مراکز آموزشی بسیاری از دختران، به قالینبافی و دیگر صنایع دستی رو آورده‌اند. اما این کار را از روی مجبوری انجام می‌دهند تا مشکلات روحی روانی آنان بیش‌تر نشود, اما محصولات دستی آنان بازار چندانی ندارد و از نبود مواد خام نیز شکایت دارند.
