خبرگزاری راسک: شماری از خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ا‌ی در استان بلخ از عدم دست‌رسی به اطلاعات شکایت می‌کنند و میگویند که زیر سلطه‌ی گروه طالبان نگران امنیت شان هستند.
این خبرنگاران که با رسانههای محلی، ملی و یا بین‌المللی کار می‌کنند، می‌افزایند که اداره‌های دولتی زیر تسلط گروه طالبان حاضر نیستند که اطلاعات درست و به موقع را در اختیار خبرنگاران قرار دهند.
آنان میگویند هر چند سران گروه طالبان بارها وعده سپردند، تا زمینه‌ی دست‌رسی آسان به اطلاعات را در اداره‌های مسوول فراهم کنند؛ اما به این وعدههای شان عمل نکردهاند.
خبرنگاران و روزنامهنگاران استان بلخ از دست‌رسی‌نداشتن به اطلاعات شکایت می‌کنند و آن را یک مشکل جدی فراروی کار مسلکی شان می‌دانند.
احمد ولی (نام مستعار) ، خبرنگار در استان بلخ که بیش از ده سال می‌شود با رسانههای مختلف کار می‌کند، می‌گوید: «در نظام طالبانی رسانه‌ها و خبرنگاران هیچ قدر، عزت و جای‌گاه ندارند و حتا گاهی طالبان به این قشر به دیده دشمن می‌نگرند و عمل می‌کنند. »
او که اکنون در یکی از رسانههای شنیداری خبرنگار است، در ادامه گفت: «ما دوران طلایی را سپری کردیم و حالا در یک قفس که نفسهای تنگ‌شده را میگیرد، کار خبرنگاری و اطلاع رسانی از روی مجبوریت با دشواری‌های فراوان انجام می‌دهیم.»
این خبرنگار در استان بلخ تاکید می‌کند که گروه طالبان تنها فشار و سانسور بالای خبرنگاران را افزایش داده‌اند و سهولتی برای قشر خبرنگار و روزنامهنگار در کشور ایجاد نشدهاست.
شماری از خبرنگاران و روزنامهنگاران استان بلخ تاکید می‌کنند که نه تنها از عدم دست‌رسی به اطلاعات رنج میبرند، بلکه نگران مصوونیت و امنیت جانی خود نیز از سوی گروه طالبان هستند و شماری از آنان با بیماری‌های روانی و روحی دچار شده‌اند.
محمد شهیر (نام مستعار)، خبرنگار در این مورد گفت: «حالا ما نمیتوانیم که گزارش انتقادی از عمل‌کرد و کارکردهای طالبان نشر کنیم اگر دست به این کار بزنیم، بازداشت و شکنجه میشویم از این رو تنها به گزارشهای عادی اکتفا میکنیم.»
این خبرنگار در استان بلخ به این باور است که رسانه‌ها، خبرنگاران و روزنامهنگاران دیگر جای‌گاهی در میان دولت و اجتماع افغانستان ندارند و گروه طالبان به این قشر به دید منفی نگریسته و تلاش می‌کند که خبرنگاران را به بهانههای گوناگون سرکوب و بازداشت کند.
خبرنگاران و کارمندان رسانههای آزاد استان بلخ میگویند که اگر سازمان‌های بین‌المللی و جامعه‌ی جهانی در باره وضعیت رسانههای افغانستان توجه لازم را نکنند و به همین منوال ادامه پیدا کند تا مدتی دیگر «فاتحه‌ی رسانههای افغانستان کامل خوانده می‌شود».
براساس گزارش مرکز خبرنگاران افغانستان در یک سال گذشته در کشور دستکم ۲۱۳ مورد خشونت، تهدید، آزار و اذیت، شکنجه و بازداشت خبرنگاران از سوی گروه طالبان ثبت شده که نسبت به سال گذشته ۶۴ درصد افزایش را نشان میدهد.
ولی محمد پوپلزی، استاد دانشگاه و کارشناس رسانه‌ا‌ی می‌گوید که عمل‌کرد گروه طالبان در قبال رسانه‌ها و خبرنگاران را برخلاف ارزشهای آزادی بیان است و این عمل‌کرد «نمادی از استبداد رسانه‌ا‌ی» است.
او به نظامهای استبدادی گذشته در افغانستان اشاره کرده، گفت: «در نظام استبداد آزادیهای فردی محدود شده و شخص نمیتواند که در برابر نظام صدا بلند کند؛ این مسله اکنون در افغانستان شکل گرفته و طالبان نمیگذارند که مردم در برابر ظلم و ستم شان صدا بلند کنند.»
این استاد دانشگاه به این باور است که یکی از مجرای که مردم می‌توانند خواستار حقوق شان باشند و صدا بلند کنند، رسانه‌ها است که گروه طالبان با محدودیت و ممنوعیت رسانه‌ها میخواهند که «نظام غیرمشروع شان را حفظ کنند».
پس از تسلط گروه طالبان در افغانستان دست‌رسی‌نداشتن به اطلاعات، نبود امنیت جانی و شغلی و بازداشت، شکنجه از سوی گروه طالبان از جمله مشکلات جدی در بخش رسانه‌ها است که نگرانی سازمان‌های بین‌المللی را نیز در پی داشتهاست؛ اما گروه طالبان به هیچ از این نگرانیها و مشکلات توجه نداشتهاست.
