خبرگزاری راسک: حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه‌ی ایران، روز چهارشنبه (۲۲ قوس/آذر)، در مجمع جهانی پناهندگان که در ژنو برگزار شد، سخن‌رانی کردهاست.
وزیر امور خارجه‌ی ایران گفت: «مجمع جهانی پناهندگان به منظور جلب همبستگی جهانی در عمل و بسیج منابع لازم برای کمک به کشورهای عمده‌ی میزبان پناهندگان تاسیس شده‌است و سوال کلیدی در مورد مشکل پناهندگان این است که چرا فقط چند کشور باید مسوولیت بیش‌تر پناهندگان جهان را بر‌عهده بگیرند؟.»
او افزود:«با این وجود، هیچ راه حل موقتی بادوام نیست و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی باید تلاش‌های خود را برای تسهیل و تسریع بازگرداندن پناه‌جویان به کشورهای خود مضاعف کنند.»
امیرعبداللهیان خاطرنشان کرد، همان‌طور که همه می‌دانید، اکنون بیش از ۴۵ سال است که ایران میزبان طولانی‌ترین بحران پناه‌جویان در جهان است و کشور من را به بزرگ‌ترین کشور میزبان پناه‌جویان در سراسر جهان پس از آخرین ناآرامی‌های سیاسی در افغانستان در سال ۲۰۲۱ تبدیل شده‌است.
وی گفت: «مداخلات نظامی غیرقانونی مکرر و سایر مداخلات قدرت‌های خارجی در مجاورت ما باعث بی‌ثباتی همه‌گیر، ناامنی و توسعه‌ی نیافتگی شده که به نوبه‌ی خود منجر به هجوم آوارگان در سراسر منطقه شده‌است.»
وزیر امور خارجه‌ی افزود: «در واقع جمهوری اسلامی ایران مجبور شده است باری را که تحولات اخیر در منطقه بر دوش ما تحمیل کردهاست، به دوش بکشد و افزود، پناهندگان یکی از هم‌بستگی‌های بشردوستانه و انسانی است و مردم ایران سخاوت‌مندانه منابع محدود خود را با جمعیت عظیم پناه‌جویان افغانستانی به اشتراک گذاشته‌اند و با موجودیت بعضی مشکلات ما تلاش کرده‌ایم، بر اساس ارزش‌های ملی انسان‌محور و دستورات اسلامی، استانداردهای اولیه‌ی زندگی، مراقبت‌های بهداشتی و آموزشی را برای پناهندگان در ایران فراهم کنیم.»
او گفت، همه کودکان افغانستان در سن مدرسه، برابر با همسالان ایرانی خود، واجد شرایط تحصیل در مدارس ابتدایی و متوسطه بدون توجه به وضعیت مدارک خود هستند. در حال حاضر بیش از ۷۰۰هزار کودک پناهنده در مدارس دولتی سراسر کشور ثبت نام کرده‌اند. دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی اضافی برای بزرگ‌سالان افغانستان به عنوان بخشی از جنبش ارتقاء سوادآموزی برای آموزش پناهندگان ترک تحصیل ارایه می‌شود و بسیاری از افغانستانی‌ها در دانش‌گاه‌ها و کالج‌های ایران با حمایت‌های دولتی و بورسیه‌های تحصیلی موجود تحصیل می‌کنند.»
او افزوده، ده‌ها هزار پناه‌جوی آسیب‌پذیر افغانستانی از بیمه مراقبت‌های بهداشتی برخوردار هستند و خدمات پزشکی رایگان برای افراد مبتلا به بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج ارایه می‌شود.
امیرعبداللهیان خاطرنشان کرد: «پناه‌جویان افغانستانی نیز در برابر برخی بیماری‌ها از جمله کووید_۱۹ واکسیناسیون رایگان دریافت می کنند و این عادلانه و امکان‌پذیر نیست که یک کشور به تنهایی میزبان بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین بحران پناه‌جویان باشد. اصل تسهیم‌بار و مسوولیت مستلزم تقسیم عادلانه‌تری از هزینه‌های متنوع میزبانی پناهندگان در میان تعداد بیش‌تری از کشورها است و این متاسفانه برای کشور من صدق نمی‌کند، زیرا ما با فشار روزافزون بر منابع محدود ملی خود برای کمک به هجوم پناهندگان افغانستانی مواجه هستیم.»
وزیر امور خارجه‌ی ایران تاکید کرد: «این یک چالش بی‌سابقه است زیرا زیرساخت‌های عمومی ما در بخش‌های بهداشت، آموزش ابتدایی، اشتغال، انرژی و آب به دلیل تعداد زیاد پناه‌جویان تحت فشار شدیدی قرار دارند.»
وی افزود: «در حالی که ما از تعهد و تلاش‌های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل برای کمک به پناه‌جویان افغانستانی در ایران قدردانی می‌کنیم، اما واقعیت‌های موجود نشان می‌دهد که تنها یک درصد از هزینه‌های متحمل شده توسط جمعیت عظیم بیش از پنج میلیون پناه‌جو از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تامین می‌شود و وی افزوده باید تاکید کنم که فداکاری برجسته‌ی ایران در میزبانی از بزرگ‌ترین جمعیت پناه‌جو بی‌نظیر است.»
