خبرگزاری راسک: مقام ارشد سازمان ملل در افغانستان، گفت که سازمان ملل به دنبال راستی‌آزمایی گزارش‌هایی مبنی بر این‌که رهبران گروه طالبان افغانستان به دختران در هر سنی اجازه می‌دهند در مدارس دینی اسلامی که به طور سنتی فقط پسرانه هستند، تحصیل کنند.
رزا اوتونبایوا فرستاده‌ی ویژه‌ی سازمان ملل این موضوع را در نشست شورای امنیت سازمان ملل روز چهار‌شنبه(۲۹ قوس/آذر) بیان کرد و پس از آن به خبرنگاران توضیح داد که سازمان ملل به دنبال دریافت «شواهد بیش‌تری» می‌باشد که نشان دهد، دختران می‌توانند در مدارس موسوم به مدارس دینی تحصیل کنند.
او گفت: «اما کاملاً مشخص نیست که مدرسه چه چیزی را تشکیل می‌دهد و باید یک برنامه‌ی درسی استان‌دارد وجود داشته باشد که امکان تحصیل دروس مدرن را فراهم کند و دختران بتوانند در آن مدارس درس بخوانند. طالبان در سراسر جهان محکوم شده‌اند که دختران و زنان را از تحصیل در مکتب‌ها و دانش‌گاه منع کرده‌اند و به دختران اجازه می‌دهند که فقط تا صنف ششم درس بخوانند. مقام‌های آموزش و پرورش طالبان به ما می‌گویند که در حال حاضر بر روی ایجاد شرایطی کار می‌کنند که به دختران اجازه دهند به مکتب بازگردند، اما زمان در حال گذر است در حالی‌که نسلی از دختران از آموزش و تحصیل عقب می‌مانند.»
او گفت: «وزارت معارف طالبان بنابر گزارش‌ها در حال انجام ارزیابی مدارس و هم‌چنین بازنگری برنامه‌ی درسی مدارس دولتی است و هشدار داد که کیفیت آموزش در افغانستان یک نگرانی فزاینده است.» اوتونبایوا گفت: «جامعه‌ی بین‌المللی به درستی بر لزوم لغو ممنوعیت تحصیل دختران تمرکز کرده است، اما بدتر شدن کیفیت آموزش و دست‌رسی به آن بر پسران نیز تاثیر می‌گذارد.»
او افزود: «عدم ارایه‌ای یک برنامه‌ی درسی به اندازه‌ی کافی مدرن با دست‌رسی برابر برای دختران و پسران، اجرای دستور کار خودکفایی اقتصادی واقعی توسط مقام‌ها را غیرممکن خواهد کرد.»
یک گزارش دید‌بان حقوق بشر در اوایل ماه جاری می‌گوید که سیاست‌های آموزشی «سوی‌استفاده‌کننده» طالبان به پسران و دختران آسیب می‌زند. در این گزارش آمده است که خروج معلمان واجد شرایط، از جمله زنان، تغییرات قهقرایی در برنامه‌ی درسی و افزایش تنبیه بدنی منجر به ترس بیش‌تر از رفتن به مدرسه و کاهش حضور در آن شده است. از آن‌جایی که طالبان تمام معلمان زن را از مدارس پسرانه اخراج کرده‌اند، بسیاری از پسران توسط افراد فاقد صلاحیت آموزش می‌بینند یا در کلاس‌هایی می‌نشینند که اصلا معلمی ندارند.
اوتونبایوا با اشاره به وضعیت حقوق‌بشر گفت که ویژگی‌های کلیدی در افغانستان «سابقه‌ی تبعیض سیستماتیک علیه زنان و دختران، سرکوب مخالفان سیاسی و آزادی بیان، فقدان نمایندگی معنی‌دار اقلیت‌ها و موارد مداوم کشتار غیرقانونی، دست‌گیری‌های خودسرانه، بازداشت، شکنجه و بدرفتاری هم‌چنان ادامه دارد.»
او گفت که عدم پیش‌رفت در حل مسایل حقوق‌بشر عامل کلیدی پشت بن بست کنونی بین طالبان و جامعه‌ی جهانی می‌باشد. اوتونبایوا گفت که افغانستان نیز با یک بحران انسانی فزاینده مواجه است و با مواجهه‌ی افغانستانی‌ها با هوای زمستانی، مردم بیش‌تری به کمک‌های بشردوستانه وابسته خواهند شد، اما با کاهش بودجه، بسیاری از نیازمندان نسبت به سال گذشته آسیب‌پذیرتر خواهند بود.
رامش راجاسینگهام، هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل، گفت: «نیازهای بشردوستانه هم‌چنان به سطح بی‌سابقه‌ی خود ادامه می‌دهد، به طوری‌که بیش از ۲۹ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند که یک میلیون افزایش از جنوری و ۳۴۰درصد افزایش در پنج سال گذشته است.»
او گفت که بین جنوری تا اکتوبر، سازمان ملل و شرکای آن به ۲۶.۵ میلیون نفر از جمله ۱۴.۲ میلیون زن و دختر کمک کردند، اما با پایان سال، درخواست تجدیدنظر سازمان ملل هم‌چنان به دنبال رفع شکاف بودجه‌ی ۱.۸ میلیارد دلاری است. راجاسینگهام گفت که بحران انسانی با سه زمین‌لرزه در هشت روز در ماه اکتوبر در استان هرات در غرب این کشور که ۲۷۵ هزار نفر را تحت تاثیر قرار داده و به ۴۰ هزار خانه آسیب رسانده تشدید شده است.
او گفت که مشکل دیگر بازگشت بیش از ۴۵۰ هزار افغانستانی پس از دستور پاکستان در اول نوامبر به «اتباع خارجی غیرقانونی» بدون سند برای خروج است. او گفت که بیش از ۸۵ درصد از عودت‌کنندگان زن و کودک هستند و بسیاری از آن‌ها وسایل خود را از دست داده‌اند، در شرایط بهداشتی بدی به آن‌جا رسیده‌اند و به کمک فوری در مرز و حمایت طولانی مدت نیاز دارند.
