خبرگزاری راسک: بیش از ۷۰ زن افغانستان در نامه‌ای سرگشاده به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل‌متحد علیه اظهارات اخیر رزا اوتونبایوا، فرستاده‌ی ویژه‌ی سازمان ملل در افغانستان، در مورد تحصیل دختران افغانستان در مدرسه‌های اسلامی، نامه‌ای سرگشاده نوشته‌اند.
خانم اوتونبایوا، رییس هیات کمک‌رسانی سازمان ملل در افغانستان، ماه گذشته به شورای امنیت سازمان ملل گفته که: «شواهد حکایتی بیش‌تری وجود دارد که دختران می‌توانند در مدرسه‌های اسلامی موسوم به مدرسه‌های که توسط طالبان اداره می‌شوند، تحصیل کنند بدون هیچ مدرکی مبنی بر ترقی».
خانم اوتونبایوا گفته که معلوم نیست مدرسه چه چیزی را تشکیل می‌دهد، آیا برنامه‌ی درسی استانداردی وجود دارد که به موضوعات آموزشی مدرن اجازه دهد و چند دختر می‌توانند در مدرسه‌ها درس بخوانند.
چنین اظهاراتی کاملا غیرمسوولانه است و به‌عنوان عادی سازی ممنوعیت تحصیل برای دختران در افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان تلقی می‌شود.
برای هر کسی که با بافت افغانستان آشناست، مدرسه‌ها و مدرسه‌های رسمی به دلایل زیادی نمی‌توانند با یکدیگر سازگار باشند. مدرسه‌ها، مدرسه‌های اسلامی هستند که اغلب آموزش‌های مذهبی، سرپناه و غذا را به دانش‌آموزان ارایه می‌دهند.
ائتلاف زنان افغانستان، فعالان، قضات سابق، دیپلمات‌ها و سازمان‌های حقوق بشر، موضع و اظهارات نماینده‌ی سازمان ملل‌متحد در شورای امنیت را رد کرده‌اند و گفته‌اند که رهبر عالی‌رتبه تلاش می‌کند تا ممنوعیت تحصیلی طالبان علیه زنان و دختران را عادی کند.
از زمان بازگشت طالبان در سال ۲۰۲۱، آن‌ها صدها مدرسه‌ی مذهبی جدید را در سراسر افغانستان ایجاد کرده‌اند، نه فقط برای پسران و دختران در سن مدرسه، بل‌که برای مردان و زنان بالغ، جایی‌که ترس واقعی از افراط‌گرایی گسترده‌ی جوانان وجود دارد.
در این نامه آمده‌است: «طالبان یک گروه مبارز ایدئولوژیک هستند که از دین و اعتقادات مذهبی مردم برای اهداف سیاسی و نظامی خود استفاده می کنند».
در نامه این نکته خاطرنشان شده که برنامه‌ی درسی رسمی آموزش در افغانستان همکار با آموزش دینی و هم موضوعات مدرن از جمله علم، ریاضیات، ادبیات، زبان‌های خارجی، تاریخ و جغرافیا بود، در حالی‌که در مدرسه‌های گروه طالبان تنها علوم دینی تدریس می‌شوند.
نامه‌ی آزاد به رییس سازمان ملل گفته: «علاوه بر این، چندین گزارش و تحقیقات وجود دارد که نشان می‌دهد افرادی که در مدرسه‌های تحت کنترل طالبان شرکت می‌کنند، رادیکال هستند و حتی در مورد شبه نظام و شورش یاد می‌گیرند».
در این نامه آمده‌است: «آموزش مدرن برای پیشرفت یک کشور، به‌ویژه برای مشارکت فعال زنان در حوزه‌ی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مهم است».
این زنان، نماینده‌ی میلیون‌ها دختر و زن افغانستان تحت رژیم طالبان، از دبیرکل سازمان ملل خواسته‌اند تا طالبان را ترغیب کند تا سیاست‌های مسوول وخیم‌تر شدن اوضاع حقوق بشر، به‌ویژه برای زنان و دختران را معکوس کند و آن‌ها در قبال نقض سیستماتیک پاسخ‌گو باشند.
پس از خروج نیروهای متحد غربی، طالبان با برکناری یک دولت منتخب دموکراتیک، کابل را تحت کنترل درآوردند. از زمان به‌دست آوردن قدرت، رژیم طالبان زنان را از مکتب‌ها ، محل کار و امکانات تفریحی عمومی ممنوع کرده که این‌کار باعث محکومیت بین‌المللی این گروه شده‌‌است.
گفتنی‌ست، افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان تنها کشوری روی زمین است که دختران و زنان را از حضور در مکتب‌ها و دانشگاه‌ها منع کرده‌اند.
