امل عوض از پنجره شکسته خانه‌اش به بیرون خیره شده بود.
خانه‌ای که با قطعات سنگی در میان دشت بی‌آب‌و‌علفی بنا شده است. به نظر می‌آید سنگ‌های خانه شتابان و سر‌سری روی هم قرار گرفته‌اند اما درست مثل خود امل، چندین دهه است که خانه اینجا سرپا ایستاده است.
این مادربزرگ فلسطینی می‌گوید او به آزار‌های مداوم عادت کرده اما حالا حملات و تهاجمات بیشتر شده است.
او تعریف می‌کند ۱۳ فوریه گروهی از شهرک‌نشینان اسرائیلی نیمه‌شب زمین و خانه او را محاصره کردند. آنها پیش از هجوم به داخل خانه همه شیشه‌های خانه و خودرو و همه پنل‌های خورشیدی را شکستند و خرد کردند.
آنچه دوربین‌های مدار‌بسته ثبت کرده است گروهی هستند که چهره‌های خود را پوشانده‌اند و چوب‌های بیس‌بال در دست دارند.
امل می‌گوید:”نگران خانواده‌ام بودم. فرزندان و نوه‌های خردسالم در خانه بودند. آنها هم خیلی ترسیده بودند”.
امل در منطقه اشغالی کرانه غربی زندگی می‌کند و می‌گوید این کارزار طولانی خشونت‌بار برای بیرون راندن فلسطینی‌ها از این سرزمین است.
امل توضیح می‌دهد:”به‌تازگی آنها هر چند روز یک بار حمله می‌کنند اما آنها را زودتر می‌بینیم و به همسایه‌ها خبر می‌دهیم که ممکن است حمله کنند. این بار آنها پس از نیمه‌شب آمدند زمانی که همه خواب بودند”.
مقامات فلسطینی می‌گویند از آغاز سال جدید میلادی تا‌کنون بیش از ۶۰۰ حمله در منطقه اتفاق افتاده است که در مقایسه با سال گذشته افزایش شدیدی داشته است. سال گذشته در فاصله ماه‌های ژانویه و فوریه فقط ۵۵ مورد حمله روی داده بوده است.
این رویداد‌ها دنباله “حملات تلافی‌جویانه” شهرک‌نشینان اسرائیلی مخالف تخریب شهرک‌های غیر‌قانونی یهودی‌نشین است. این اهالی می‌خواهند از فلسطینی‌ها به دلیل از دست رفتن شهرک‌های غیر‌قانونی خود انتقام بگیرند.
کرانه غربی بر اساس توافقنامه صلح اسلو در سال ۱۹۹۳ به سه منطقه تقسیم شد. امل در بزرگترین منطقه معروف به “منطقه C” زندگی می کند که اسرائیل کنترل می‌کند. هیچ قانون فلسطینی در این منطقه جاری نیست.
امل با یأس و دلسردی می‌گوید:”ما به پلیس و نیرو‌های انتظامی خبر دادیم اما هیچ‌کس به شکایت ما رسیدگی نکرد. هنوز هم هیچ‌کس برای برآورد خسارت‌ها نیامده است”.
ترفند‌های خشونت‌بار
امل معتقد است در تمام این سال‌ها مدام شهرک‌نشینان اسرائیلی بی‌پروا‌تر شده‌اند. اولین بار اکتبر سال ۲۰۲۱ بود که به خانه‌اش حمله شد.
او می‌گوید:”اولین بار به خانه‌ام سنگ پرت کردند و ما نمی‌توانستیم جلوی آنها را بگیریم و نمی‌خواستیم شرایط را بدتر و شدید‌تر کنیم به همین دلیل هیچ واکنشی در برابر حمله آنها نشان ندادیم اما پس از ۲۰ روز آنها بازگشتند و این بار از اسپری فلفل استفاده کردند و همه پنجره‌ها و حصار زمین را در‌هم‌شکستند”.
شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه غربی از منظر قوانین بین‌المللی غیر‌قانونی هستند هرچند اسرائیل چنین تفسیری را به رسمیت نمی‌شناسد.
اسرائیل از زمان اشغال کرانه غربی و بیت المقدس شرقی در جنگ خاورمیانه در سال ۱۹۶۷، حدود ۱۴۰ شهرک را برای حدود ۶۰۰ هزار یهودی ساخته است.
با گسترش این شهرک‌ها، کشمکش و مخاصمه میان فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها در منطقه بالا گرفته است.
اسرائیل هم‌چنین یورش‌های بازرسی و دستگیری در کرانه غربی را از سال گذشته تشدید و اعلام کرده است که این اقدام در جهت ریشه‌کنی حملات مرگبار فلسطینی‌ها به اسرائیلی‌ها بوده است.
فؤاد حسن، نگهبان داوطلب در یکی از روستا‌های نزدیک، بیرون خانه نشسته و به زمین‌های اطرافش چشم دوخته است. او به کمیته عمومی فلسطینی‌ها پیوسته است گروهی از اهالی که گشت نگهبانی شبانه ترتیب داده‌اند.
فؤاد می‌گوید:”ما از سال ۲۰۱۲ محافظت از شهروندان و خانه‌هاشان را در برابر هجوم شهرک‌نشینان اسرائیلی شروع کردیم. وقتی اهالی متوجه تحرکاتی در روستا می‌شوند یا فعالیت‌های مشکوکی مشاهده می‌کنند به ما خبر می‌دهند ما شبانه‌روز منطقه را تحت نظر داریم”.
به‌جز پلیس فلسطینی در مناطق تحت اختیار آنها، شهروندان فلسطینی ساکن کرانه غربی اجازه داشتن اسلحه ندارند. در‌عوض آنها می‌توانند با چراغ‌قوه و تلفن‌های همراه از خود دفاع کنند که بیشتر اوقات هروقت حمله‌ای روی می‌دهد در دسترس نیستند.
فؤاد می‌گوید:”خدا تنها یاور ماست. تنها خواست ما توقف و پایان چنین حمله‌هایی است”.
سال گذشته، در تلاش برای حفاظت و دفاع از یکی از همسایه‌ها در جریان حمله به روستا فؤاد زخمی شد.
“ما فقط چهار‌نفر بودیم و آنها یک گروه آدم بودند. زخم سرم پنج بخیه خورد”.
اما فؤاد خوش‌شانس بود. در سال ۲۰۱۴ یکی از اهالی در جریان این حملات کشته شد. فؤاد می‌گوید سربازان اسرائیلی در محل حضور داشتند اما هیچ اقدامی برای محافظت از روستا نکردند.
او اضافه می‌کند:”ارتش اسرائیل از شهرک‌نشینان حمایت می‌کند نه از فلسطینی‌هایی که در منطقه ساکن هستند”.
سخنگوی ارتش اسرائیل به بی‌بی‌سی می‌گوید ساکنان منطقه مانند امل می‌توانند چنین رفتار‌های خشونت‌باری را گزارش کنند و نیرو‌های اسرائیلی وظیفه دارند در چنین مواردی اقدام کنند.
بنا‌بر گزارش ییش‌دین، سازمان حقوق بشر اسرائیلی، از سال ۲۰۰۵ فقط ۳ درصد از تحقیقات و پرونده‌های پلیس در مورد “جرم‌هایی با انگیزه ایدئولوژیک” در کرانه غربی منجر به محکومیت شده است.
