خبرگزاری راسک: شماری از باشندگان استان هرات در حوزه‌ی غرب افغانستان می‌گویند که آمار خودکشی‌های دختران و زنان این استان در مقایسه با دوره‌ی جمهوریت ۳۵ تا ۴۰ درصد افزایش یافته‌است.
یک منبع معتبر در استان هرات مشروط بر حفظ هویتش به خبرنگار راسک روز دوشنبه، ۲۵ جدی/ دی، می‌گوید دلیل خودکشی‌های اخیر دختران و زنان جوان در این استان برخواسته از مسدود‌کردن مکاتب دخترانه، دانش‌گاه‌ها، مراکز آموزشی، متوقف‌ساختن فعالیت‌های زنان در نهادهای ملی و بین‌المللی عنوان شده‌اند.
او افزود، خیلی از دختران و زنان جوان استان هرات بخاطر عدم ادامه‌ی درس و تحصیل شان در خانه مانده و در بی‌سرنوشتی کامل به سر می‌برند که موجودیت این وضعیت آن‌ها را وارد به خودکشی کرده‌است.
در همین حال فهیمه محبی، فعال حقوق زنان در غرب افغانستان تایید می‌کند که برخی از دختران بخاطر مسدود شدن مکاتب و محرومیت از آموزش و پرورش‌شان به گونه‌ی اجباری از سوی خانواده‌های شان روانه‌ی خانه‌ی شوهر می‌شوند.
او افزود، می‌توان به جرات گفت که طی بیش از دو سالی‌که طالبان قدرت را در افغانستان به دست گرفته‌اند، بالای ۶۰ تا ۸۰ درصد دختران دانش‌آموز بخاطر قیودات این گروه به ازدواج‌های اجباری تن داده‌اند.
هم‌چنان سمیه رامز، فعال مدنی در استان هرات به خبرگزاری راسک می‌گوید، ۴۰ درصد آمار خودکشی‌ها نسبت به دوره‌ی حکومت جمهوریت افزایش یافته‌است.
او افزود با قیودات گروه طالبان دختران و زنان افغانستان از وضع موجود به تنگ آمده و بروز این اوضاع به آن.ها اجازه می‌دهد که دست خودکشی بزنند.
وی بیان می‌کند، هر چند هیچ دل خوشی پیرامون یک آینده‌ی روشن در افغانستان نمایان نبود که دختران و زنان کشور بتوانند، برنامه‌ی در زمینه‌ی پیش‌رفت و ترقی شان داشته باشند که با قدرت گرفتن طالبان تمامی امیدها به ناامیدی‌های فراوانی مبدل گردید.
از سوی دیگر مریم براتی، یک تن از زنان استان هرات به خبرگزاری راسک می‌گوید، خیلی از فامیل‌های در تلاش آن بودند که با درس و تحصیل دختران شان جای‌گاه بزرگی را برای فرزندان خود فراهم کنند که با تسلط گروه طالبان تمامی اهداف شان به یک خواب فراموشی تبدیل شده‌است.
موصوف می‌افزاید، هر پدر و مادر جامعه خواهان این است که دختران و اعضای خانواده‌ی شان رشد کند تا کشور به سوی آبادانی رقم بخورد اما این آرزوها به مرحله‌ی اکمال تاکنون نرسیده‌اند.
با این حساب صدف طاهری، یک تن دیگر از زنان در حوزه‌ی غرب افغانستان به راسک گفت: «در حال خواندن صنف پنجم مکتب بودم که ناگهان پدر و برادرانش یک روز از روزهای درسی برایم گفتند که امشب مراسم ازدواجت با فلان فرد می‌باشد خود را جهت عروسیت آمده کن تا به خانه بختت بروی.»
موصوف هم‌چنان ادامه می‌دهد: «از آن روز فکر می‌کنم که کشته شدم و نفس در بدنم نیست و روزها را در تاریکی شب می‌کنم.»
وی بیان می‌کند، زیاد دلش می‌خواست که دوره‌ی مکتب را تمام کند و وارد دانش‌گاه شود و به عنوان یک فرد با سواد در جامعه حضور پررنگی نیز داشته باشد، اما تمام اهدافم یک شبه نیست و خاکستر گردید.
گفتنی‌ست که یورش اعضای گروه طالبان در افغانستان و قدرت گرفتن آن‌ها بسیاری از اهداف و برنامه‌ریزی‌های دختران و زنان را به عقب راند و آینده‌ی روشن را تبدیل به یک خاموشی کرد.
