خبرگزاری راسک: درحالی که بیش‌تر کشورهای جهان با گروه طالبان در افغانستان به عنوان یک منفرد رفتار می‌کنند، چین در حال افزایش روابط دیپلماتیک و اقتصادی است.
دیدارهای سطح بالا بین مقامات، معاملات جدید مواد معدنی و ارتقای مسیرهای حمل و نقل بین دو کشور به طور منظم توسط مقامات گروه طالبان حمایت می‌شود.
تحلیل‌گران و دیپلمات‌ها می‌گویند، درحالی که پکن رسمی بودن این پیوندهای رو به رشد را کم اهمیت جلوه داده است، اما به طور پیوسته در حال افزایش سرمایه‌گذاری و در معرض دید قرار گرفتن است.
در ماه سپتامبر، چین اولین کشوری بود که سفیر جدید خود را در کابل منصوب کرد و روز سه‌شنبه، ۱۰دلو/ بهمن، نماینده‌ی گروه طالبان در پکن همراه با ده‌ها دیپلمات دیگر استوارنامه‌ی خود را به رییس‌جمهور چین تقدیم کرد.
وانگ ونبین، سخن‌گوی وزارت خارجه‌ی چین گفت: «من معتقدم زمانی که نگرانی‌های همه طرف‌ها با جدیت‌تر مورد توجه قرار گیرد، به‌طور طبیعی به رسمیت شناختن دیپلماتیک گروه طالبان دنبال خواهد شد».
ماه گذشته چین به روسیه در رای ممتنع شورای امنیت سازمان ملل‌متحد که خواستار تعیین یک فرستاده‌ی ویژه در افغانستان شده بود، ملحق شد؛ چیزی‌که به شدت مورد مخالفت مقامات گروه طالبان قرار گرفت.
انتظارات جامعه‌ی بین‌المللی شامل اجازه دادن به دختران و زنان برای تحصیل، اجازه دادن به آن‌ها برای کار، معرفی دولت فراگیرتر و حمایت بیش‌تر از اقلیت‌ها است.
اما روی‌کرد چین مبادله‌ی سفیران بدون به رسمیت شناختن رسمی به پکن این امکان را می‌دهد که روابط خود را حفظ کند و در عین حال از رتبه‌ی خود با بقیه جهان خارج نشود.
نیکئت به خبرگزاری فرانسه گفت: «چین اساسا به حقوق زنان اهمیت نمی‌دهد؛ اگر منافعش نزدیک‌تر شدن به رژیم طالبان باشد، شروطی را تحمیل نخواهد کرد».
بلال کریمی بلافاصله پس از انتصاب خود در ماه دسامبر به عنوان سفیر افغانستان در پکن، با شرکت دولتی چینی MCC درباره مس عینک، دومین ذخایر بزرگ مس جهان، در حدود ۴۰ کیلومتری پای‌تخت کابل، گفت‌وگو کرد.
وزارت معادن می‌گوید که از زمان مذاکره‌ی مجدد در جنوری ۲۰۲۳، در مورد یک قرارداد قدیمی در حوزه‌ی شمال غربی آمو، استخراج چین_افغانستان در ۱۸ حلقه‌ی چاه آغاز شده‌است.
مقامات افغانستان هم‌چنین از برنامه‌های شرکت‌های چینی برای سرمایه‌گذاری نیم میلیارد دالر در انرژی خورشیدی در این کشور خبر داده‌اند.
به گفته‌ی اشرف حق‌شناس، سخن‌گوی وزارت فواید عامه، یک سرک ۳۰۰ کیلومتری در دست ساخت بدخشان را به مرز چین وصل می‌کند.
دو کشور مرز مشترکی به طول تنها ۷۶ کیلومتر دارند، اما این پیوند جدید تجارت را که در حال حاضر ۱.۵ میلیارد دالر در سال است، به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد.
طالبان به چین اطمینان داده‌است که از استفاده از خاک افغانستان برای حملات تروریستی علیه همسایگانش جلوگیری خواهد کرد.
پکن به عنوان بخشی از نزدیکی خود، «قدرت نرم» خود را با ارسال کمک‌های بشردوستانه به‌ویژه پس از زمین‌لرزه‌های مرگ‌بار اخیر در هرات به کار می‌گیرد.
«کمربند و جاده» با خط قرمز چینی در بالای ساختمان نوشته شده‌است و اشاره به پروژه‌ی زیرساختی عظیمی دارد که چین را به آسیای مرکزی و بقیه جهان متصل می‌کند.
گفتنی‌ست، افغانستان هم‌چنین می‌تواند در کریدور اقتصادی چین و پاکستان سنگ بنای پروژه منتهی به بندر گوادر، یک خروجی استراتژیک برای چین در دریای عرب در جنوب پاکستان شود.
