خبرگزاری راسک: «کمیته‌ی حمایت از نظامیان پیشین افغانستان» که به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تجمعات نظامیان حکومت پیشین، قضایایی مرتبط به آن‌ها را در کشور دنبال و جهت توقف بازداشت، شکنجه، آزار و اذیت و قتل نظامیان پیشین توسط گروه طالبان فعالیت و دادخواهی می‌نماید، اعلامیه‌ای را در رابطه به نشست کمیته‌ی روابط خارجی کانگرس ایالات متحده‌ی آمریکا منتشر کرده‌است.
این کمیته با در نظر‌داشت این‌که ایالات متحده‌ی آمریکا مهم‌ترین شریک استراتژیک نظامیان حکومت پیشین افغانستان محسوب می‌گردید، به (تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳) با ارسال نامه‌ای به کانگرس این کشور از آدرس «پنج هزار» نظامی پیشین افغانستان خواهان توجه جدی به وضعیت نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین گردید و انتظار می‌رفت تا «خانه‌ی ملت آمریکا» جهت بهبود وضعیت و توقف بازداشت و کشتار نظامیان پیشین افغانستان گام‌های جدی بردارد.
اعضای «کمیته‌ی حمایت از نظامیان پیشین افغانستان» با قدردانی از برگزاری نشست کمیته‌ی روابط خارجی کانگرس ایالات متحده‌ی آمریکا و بحث در مورد وضعیت اسفناک نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین در حاکمیت گروه طالبان، از نظامیان آمریکایی، آقای سهیل سنجر صاحب امتیاز روزنامه‌ی وزین هشت صبح و تمامی نهاد‌ها و رسانه‌های که به اشکال مختلف مثبت، صدای نظامیان حکومت پیشین افغانستان گردیده‌اند؛ سپاس‌گزاری نموده و خاطر نشان کردند که تنها برگزاری چنین نشست‌ها کافی نبوده و نظامیان پیشین افغانستان به شدت نیازمند توجه بیش‌تر هستند.
نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین افغانستان در طول دو‌دهه حضور نیروهای بین‌المللی و ایالات متحده‌ی آمریکا، در صف نخست مبارزه علیه تروریزم قرار داشتند و صادقانه از ماموریت بین‌المللی که هدف آن نابودی گروه‌های تروریستی چون گروه طالبان و تامین امنیت جهانی بود؛ با قربانی‌های بی‌شمار، حمایت نمودند.
نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین که بعد از حاکم‌سازی گروه طالبان در قدرت، بهایی حمایت شان از نیروهای بین‌المللی را پرداخت می‌نمایند، برخلاف فرمان عفو عمومی رهبر این گروه، بصورت گسترده بازداشت، شکنجه و به قتل رسیدند و می‌رسند.
بازداشت گسترده‌ای نظامیان پیشین توسط گروه طالبان و کشتار‌های فراقانونی این نیروها تنها به دلیل حمایت شان از نیروهای بین‌المللی و ایالات متحده‌ی آمریکا، باعث گردیده این نظامیان به کشورهای همسایه به ویژه ایران و پاکستان مهاجرت نمایند که به شدت در وضعیت بد اقتصادی و خطر بازداشت در ایران، پاکستان و داخل کشور قرار دارند و از آینده‌ی کاملا مبهم و نامعلوم رنج می‌برند.
اعضای «کمیته‌ی حمایت از نظامیان پیشین افغانستان» جهت رسیدگی به وضعیت اسفناک نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین به ویژه زنان نظامی که شمار زیادی از آن‌ها سرپرستی خانواده‌های شان را نیز به عهده دارند از جامعه‌ی جهانی و مردم افغانستان خواسته‌اند تا:
۱. با در‌نظر‌داشت ادامه‌ی تعقیب، بازداشت، شکنجه، توهین، تحقیر و قتل نظامیان حکومت پیشین و خانواده‌های شان توسط طالبان، نیاز است تا فشار‌های بین‌الملی بر طالبان افزایش یابد و کانگرس ایالات متحده‌ی آمریکا بر حکومت این کشور فشار وارد نماید تا از نگهداری طالبان در قدرت دست برداشته و در زمینه‌ی توقف بازداشت، شکنجه، توهین و تحقیر و کشتار نظامیان پیشین اقدام جدی نماید.
۲. اعضای این کمیته گفته‌اند، باورمندیم که در حال حاضر هزاران تن از نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین، تنها به دلیل حمایت از ماموریت نیروهای بین‌المللی در افغانستان، توسط گروه طالبان بازداشت و در زندان‌های مخوف و وحشت‌ناک این گروه تحت شکنجه قرار دارند و از سازمان ملل متحد، کمیته‌ی بین‌المللی صلیب سرخ، نهاد‌های حقوق‌بشری و جامعه‌ی جهانی خواستند تا نظارت بر زندان‌های گروه طالبان به ویژه زندان‌های تحت کنترل اداره‌‌ی استخبارات این گروه را افزایش داده و در زمینه‌ی رهایی فوری هزاران نظامی پیشین اقدام نمایند.
۳. اعضای این کمیته افزوده‌اند که از همکاران بین‌المللی به ویژه ایالات متحده‌ی آمریکا و کانگرس این کشور می‌خواهند تا نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین را در چنین شرایط دشوار تنها نگذاشته و در زمینه‌ی رسیدگی به پرونده‌های مهاجرتی شان سهولت‌های لازم را فراهم ساخته و برای نظامیان پیشین، به ویژه «زنان نظامی» ویزا بشردوستانه‌ی بیش‌تر صادر نماید.
۴. کمیته‌ی حمایت از نظامیان پیشین افغانستان با درک این واقعیت که انتقال پیش از ۳۰۰ هزار نیروی امنیتی و دفاعی حکومت پیشین که سرمایه و محرک چرخه‌ی اقتصادی کشور هستند؛ به بیرون از کشور امکان‌پذیر نیست، از کانگرس ایالات متحده‌ی آمریکا و جامعه‌ی جهانی خواستند، در مورد راه حل بنیادی قضیه کشور، تا برچیدن بساط حاکمیت ظلم و دهشت طالبانی و برپایی یک حکومت مشروع دموکراتیک و غیر متمرکز در کنار مردم افغانستان بی‌ایستند.
۵. اعضای این کمیته هم‌چنان اضافه کرده‌اند، از همه‌ی شهروندان افغانستان انتظار دارند تا قربانی‌ها و جان فشانی‌های نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین افغانستان را نادیده نگرفته و در برابر بازداشت و کشتار نظامیان پیشین کشور خاموشی اختیار نکنند.
