خبرگزاری راسک: شماری از آگاهان مسایل سیاسی در حوزه‌ی غرب افغانستان تایید می‌کنند که نشست دوحه به نفع مردم افغانستان بوده و بایستی تمام اقشار جامعه در این نشست حضور پررنگی را می‌داشتند.
عباس ربانی، آگاه مسایل سیاسی در غرب افغانستان به خبرگزاری راسک روز سه‌شنبه، اول حوت/ اسفند، گفت، عدم حضور طالبان در نشست دوحه بیان‌گر ختم حاکمیت این گروه در افغانستان تلقی می‌شود. او افزود، با اشتراک نکردن رهبران گروه طالبان در این نشست می‌توان گفت، امکان دارد که نظام جدیدی از سوی ابر قدرت‌ها برای افغانستان تعیین شود.
موصوف می‌افزاید، گروه طالبان طی این چند سال برای کشورهای منطقه و کشورهای جهان چهره‌ی اصلی خود را نشان دادند و دیگر جای‌گاهی هم برای خود رقم نزده‌اند تا بتوانند بقای داشته باشند. به گفته‌ی وی، عمل‌کرد گروه طالبان در افغانستان تک قومی بوده و هیچ نوع حکومت همه شمول را قبول ندارند که با آن‌ها همکاری در نظام شان داشته باشند.
در همین حال جمشید هاشمی، فعال مدنی در استان هرات به خبرگزاری راسک گفت، نشست دوحه یک نشست حیاتی برای مردم افغانستان بود و باید تغییرات عظیمی پیرامون سرنوشت اقوام کشور در آن انجام می‌شد. او بیان می‌کند، عدم اشتراک طالبان در نشست دوحه به آن معنا می‌باشد که دیگر هیچ دلیلی ندارند که بتوانند برای جهان ارایه کنند.
هاشمی علاوه کرد، مردم افغانستان دیگر از طالبان خسته شده‌اند و دیگر نمی‌خواهند که حاکمیت این گروه را تحمل نمایند. موصوف می‌افزاید با شرایط کنونی افغانستان مردم بی‌دفاع دیگر دل خوشی از موجودیت گروه طالبان ندارند.
هم‌چنان عبدالله اکبری، آگاه امور در افغانستان ضمن ناکامی طالبان در کشور گفت، آمریکایی‌ها رهبران این گروه را در افغانستان به قدرت رساندند و حالا با برنامه‌ریزی نادرست شان می‌خواهند که بساط گروه طالبان را برچینند. موصوف علاوه می‌کند، نشست دوحه در اصل به نام افغانستان است ولی اصل ماجرا به کام آمریکا می‌باشد.
وی می‌افزاید، آمریکا و دیگر کشورهای هم‌پیمان با این کشور دیگر دل خوشی از طالبان ندارند که بتوانند بقای این گروه را تحمل نمایند.
از سوی دیگر شماری از خبرنگاران استان‌های غربی افغانستان تایید می‌کنند که عدم هم‌آهنگی بین گروه طالبان و روزنامه‌نگاران این کشور، ده‌ها معضلات دیگر را سد‌راه این قشر از جامعه به بار آورده‌است.
حمیدالله قیومی، خبرنگار در استان بادغیس می‌گوید، نشست دوحه یک نشست برای آینده‌ی افغانستان بود و نقش آزادی بیان هم با سرنوشت تمام اقوام کشور رقم می‌خورد.
شایان ذکر است که بارها سازمان‌های گوناگون به ویژه سازمان ملل متحد و دیگر کشورهای منطقه آینده‌ی بهتر افغانستان را مشروط به ایجاد حکومت همه شمول دانسته‌اند.
