خبرگزاری راسک: اخترشناسان اعلام کردند که دومین سیاه‌چاله‌ی بزرگ نزدیک به زمین در کهکشان راه‌شیری کشف شده‌است. نام این سیاه‌چاله «گایا‌پی‌اچ ۳» است، توده‌ای نزدیک به ۳۳برابر خورشید داشته و در فاصله‌ی ۱۹۲۶ سال نوری از زمین در صورت فلکی آکوئیلا موقعیت دارد.
دانش‌مندان این سیاه‌چاله را در حالی‌که مشاهدات تلسکوپ فضایی گایای سازمان فضایی اروپا برای انتشار داده‌های آن در جامعه‌ی علمی را بررسی می‌کردند، کشف کردند. آن‌ها انتظار پیدا‌شدن چنین چیزی را نداشتد، اما حرکتی تلو تلو مانند نظرشان را جلب کرد که در حقیقت تاثیر گرانشی گایا‌پی‌اچ۳ بر یک ستاره‌ی نزدیک خود بود.
بسیاری از «سیاه‌چاله‌های خاموش» هیچ نوری تولید نمی‌کنند و ستاره‌ای نیز در نزدیکی خود ندارند تا بلعیدن آن در فضا حرکت تلو تلو مانند ایجاد کند و سیاه‌چاله را قابل مشاهده نماید.
اما سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای که در اطراف خود ستاره یا ستاره‌هایی دارند، مواد آن ستاره‌های همراه را به سوی خود می‌کشند و می‌بلعند و این جذب ماده اشعه‌ی ایکس روشن منتشر می‌کند که از طریق تلسکوپ قابل مشاهده است.
در این مورد ویژه، تلو تلو خوردن یک ستاره‌ی غول پیکر قدیمی در صورت فلکی آکویلا نشان داد که در رقص مداری با یک سیاه‌چاله‌ی خاموش قرار گرفته‌است.
ستاره‌شناس‌ها رصد‌های گایا را با داده‌های بیش‌تری از تلسکوپ بسیار بزرگ واقع در صحرای آتاکامای شیلی ترکیب کردند و به‌این‌ترتیب توانستند وجود سیاه‌چاله را تایید کنند. رصد‌ها هم‌چنین به یافتن یک اندازه‌گیری دقیق برای جرم منجر شد.
پژوهش‌گر‌ان می‌خواهند برای پی‌بردن به چگونگی شکل‌گیری و تاثیر سیاه‌چاله‌ی گایا بر مواد اطراف بیش‌تر به بررسی آن بپردازند. یافته‌های اولیه نشان می‌دهند که ستاره‌ی همراه این سیاه‌چاله از نظر فلزی فقیر است یا به‌بیان‌دیگر فاقد عنصر‌های سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم است.
این مشاهده ثابت می‌کند که سیاه‌چاله‌های کوچک می‌توانند از ستاره‌هایی تشکیل شوند که بخش کم‌تری از سوخت هسته‌ای خود را به عنصر‌های سنگین تبدیل می‌کنند.
