خبرگزاری راسک: شماری از موتر فروشی‌های استان نیمروز می‌گویند که گروه طالبان از هر خرید و فروش موترهای سواری مبلغ ۱۵۰۰ روپیه‌ی کابلی/ پول رایج افغانستان را از خریدار و فروشنده‌ی موتر می‌گیرند.
نصیر احمد، یکی از موتر فروشان بانگاه استان نیمروز به خبرگزاری راسک روز شنبه، ۱۵ ثور / اردیبهشت، گفت که گروه طالبان نماینده‌ی ویژه‌ای را در بانگاهی موتر فروشی‌های پل پشتون دارند و در هنگام خرید یا فروش موترها تمام معاملات را بررسی می‌کند.
او افزود که نسبت به حکومت پیشین فروشات هم کم‌تر شده و قیودات سخت‌گیرانه‌ی گروه طالبان نیز بالای موتر فروشان افزایش یافته‌است.
موصوف می‌افزاید که در دولت قبلی روزانه تا ۱۰ عدد موتر سواری دست افغانستان و دست پاکستان را برای باشندگان استان هرات می‌فروخت، اما در حال حاضر این رقم به زیر صفر رسیده‌است.
با این وجود حلیم علی‌زایی، یکی دیگر از موتر فروشان استان نیمروز به خبرگزاری راسک گفت که بیش‌ترین وقت فروش موتورهای سواری در فصل سرما می‌باشد.
او می‌گوید که موترهای دست پاکستان در مقایسه با موترهای دست افغانستان در بانگاه‌های موتر فروشی به گونه‌ی چشم‌گیری به فروش می‌رسد.
به گفته‌ی وی، علت اصلی این قضیه ثابت بودن موترهای دست پاکستان یا ویشی عنوان شده‌است.
او بیان می‌کند که دید و سلیقه‌ای مردم هم نسبت به دیگر موترهای سواری روی موترهای دست پاکستان می‌باشد.
هم‌چنان رفیع محمدی، عضو شورای بانگاه‌های موتر فروشی در استان نیمروز به خبرگزاری راسک می‌گوید که بیش‌تر بانگاه‌های موتر فروشی در اختیار افرادی است که نزدیک به گروه طالبان می‌باشند.
او بیان می‌کند که از هر خرید و فروش موترهای سواری مبلغ ۱۰۰۰ الی ۱۵۰۰ روپیه‌ی کابلی/ پول رایج افغانستان را می‌گیرند که هیچ کسی نمی‌داند، این پول‌ها برای چه مواردی از بانگاه‌های موترها گرفته می‌شود.
از سوی دیگر خلیل احمد، یک تن از باشندگان استان نیمروز به راسک گفت: «در حال حاضر مردم به خرج خود مانده‌اند که چگونه بتوانند شکم‌های خود و خانواده‌های شان را سیر کنند چه جای برسد که بخواهند موتر خریداری نمایند.»
او افزود که وضعیت اقتصادی مردم مناسب نیست که بتوانند لوازم و وسایل دیگری را برای خود خریداری کنند.
موصوف می‌افزاید که زمینه‌ی خریدن موتر حالا برای افراد گروه طالبان فراهم شده؛ زیرا تمامی خزانه‌های عایداتی در نزد شان است و روز و شب را در عیش و نوش می‌گذرانند.
او افزود: «اگر سیستم به گونه‌ی می‌بود که فرق بین شاه و گدا نمی‌شد، آن‌وقت یک نظام اسلامی برای مردم پابرجا می‌بود.»
با این وجود خواستیم که نظرات مقام‌های گروه طالبان را با خود داشته باشیم، اما آن‌ها حاضر به صحبت نشدند.
