خبرگزاری راسک: منابع خبری در استان بادغیس در غرب افغانستان تایید میکنند که گروه طالبان، زنان این استان را اجازه نمیدهند که در حمامهای عمومی بیرون بروند.
منابع خبری در استان بادغیس درکنار تایید این خبر به خبرگزاری راسک روز دوشنبه، ۱۷ ثور/ اردیبهشت گفت که گروه طالبان زنان را از رفتن به حمامهای عمومی در این استان محروم کرده و چندین تن از زنان هم از سوی نیروهای این گروه مورد تغییر و توهین قرار گرفتند.
منبع افزوده، اگر زنان استان بادغیس از دستورات مقامهای گروه طالبان درمورد حمام رفتن سرپیچی میکردند توسط گروه طالبان مورد لتوکوب شدیدی قرار میگرفتند.
به گفته منبع، زنان استان بادغیس بهگونهی شدیدی از سوی گروه طالبان در کنترل هستند و توان بیرونشدن را از خانههای شأن ندارند.
با این حساب شماری از زنان استان بادغیس مشروط بر حفظ هویتش به خبرگزاری راسک گفت که گروه طالبان روزی یک الا دو بار زنان را اجازه میدهند که از خانههای شأن بیرون شوند.
او میگوید نیروهای امنیتی گروه طالبان تمامی خانهها و زنان محلات را زیرکنترل شأن دارند و بیشتر در صدد آن هستند که بدانند کدام خانه موردی مشکوکی از آن سر میزند.
به گفته وی، طالبان چندی پیش یکی از خانمهای که به هدف خریداری لوازم خانه به بازار رفته بود را شناسایی و مورد لتوکوب در استان بادغیس قرار دادهاند که واکنشهای شدیدی را برای همهگان بهوجود آورد.
همچنان موسی براتی، آگاه امور در حوزهی غرب افغانستان به راسک گفته که طالبان زنان را غلام و برده فکر کردند و به مانند برده با اینها رفتار میکنند.
موصوف میافزاید گروه طالبان با تمام قدرت و قوت شأن در تلاش سرکوبی و منزویکردن زنان استان بادغیس – افغانستان میباشند.
او علاوه میکند رویهمرفته زنان و دختران افغانستان در اسارت جامعهی طالبانی قرار گرفتهاند و حتی نمیتوانند صدای خود را بیرون نمایند.
به گفته وی، اگر این وضعیت از سوی نهادهای و سازمانهای بینالمللی مورد کنترول و توجه قرار نگیرد آمار بیماریهای روحی و روانی افزایش پیدا خواهد کرد.
از سوی دیگر نیلوفر پارسا، فعال مدنی در غرب افغانستان به خبرگزاری راسک گفت: طالبان رفتار شأن انسانی و اسلامی نیست که حرکات نامنظمی را با زنان کشور انجام میدهند.
او میگوید گروه طالبان یک بار به خود بیایند و بدین مسئله پیببرند که دختران و زنان افغانستان خواهر و مادر شما است و هیچگاه یک فرد با ایمان با ناموسشان رفتار ناپسندی را نمیکنند که مغایر با ارزشهای دین مبین اسلام باشد.
خانم پارسا علاوه میکند اگر سران گروه طالبان خود را افغانستانی واقعی تلقی میکنند و بازگو میشوند که افغانستان خانه مشترک تمام اقوام و اقشار افغانستان است، پس چرا نیم پیکر جامعه را که زنان تشکیل میدهند از رفتن به مکتب و دانشگاه و همچنان کار ممنوع قرار دادهاند.
این حرفها در حالی در استان بادغیس مطرح میشود که شماری از مقامهای گروه طالبان در افغانستان در نشستهای خبری شأن گفتند که حق و حقوق زنان کشور تناسب به حکومت جمهوریت بیشتر تامین میباشد.
موجودیت این گفته تنها خشم زنان افغانستان را نسبت به گروه طالبان بیشتر کرده است.