خبرگزاری راسک: بیش‌تر رسانه‌های افغانستان بر علیه گروه طالبان قدعلم کرده و بیش‌تر اخبار منفی این گروه را با تمام قوت در اختیار افکار عامه قرار می‌دهند؛ چون‌که اخبار مثبتی از گروه طالبان برای مردم افغانستان وجود ندارد، جز قتل قتال، آدم‌کشی، لت‌وکوب، شکنجه و رسانه‌های جمعی وظیفه دارند که با تمام بی‌طرفی و ارزش‌های خبری واقعیت‌های عینی جامعه‌ی افغانستان را بازتاب بدهند و برای مردم افغانستان نشر و پخش کنند.
جمشید تیموری، خبرنگار و از فرهنگیان حوزه‌ی غرب افغانستان در صحبت با خبرگزاری راسک روز جمعه، ۲۱ ثور/ اردیبهشت، گفت که پس از تسلط گروه طالبان در افغانستان اساسی‌ترین ضربه را رسانه‌ها و به ویژه خبرنگاران افغانستان متحمل شده‌اند.
او افزود که گروه طالبان با آمدن شان در افغانستان تمام پروژه‌های میان مدت و دراز مدت رسانه‌ها را ختم کردند و فضای کار خبرنگاری را از بیش‌تر خبرنگاران و اهل قلم گرفتند.
نام‌برده ادامه می‌دهد که جای‌گاه خبرنگار در یک جامعه به مثابه‌ی یک چشم می‌باشد که گروه طالبان همان چشم را با افکار و اندیشه‌های سنتی شان کور کردند.
وی می افزاید که سرنوشت نابسامانی‌که برای اغلب خبرنگاران و اصحاب رسانه در داخل افغانستان و بیرون از افغانستان به وجود آمده مبنی بر تحولاتی است که گروه طالبان مقصر اصلی آن تلقی می‌شوند.
آقای تیموری تصریح می‌کند، اگر امروز بیش‌تر رسانه‌ها و خبرنگاران افغانستان از گروه طالبان «دل‌گیر» هستند، برخواسته از وضعیتی است که حق و حقوق خبرنگاران از آن‌ها سلب شده و آزادی بیان در حال خفه‌شدن است.
با این حساب جمیله غفوری، به راسک می‌گوید که دختران و پسران زیادی در تلاش این بودند که بتوانند پس از سپری‌کردن دوره‌ی مکاتب دانش‌گاه را آغاز کنند و رشته‌ی خبرنگاری را بخوانند.
وی بیان می‌کند، اما این شوق و ذوق جوانان استان هرات در غرب افغانستان به یاس و ناامیدی مبدل گردید و تمام فرصت‌های آینده را از آن‌ها گرفته‌است.
موصوف اضافه می‌کند که هیچ دختر و پسر دیگر انگیزه‌ی برای خواندن رشته‌ی خبرنگاری را ندارند که بخواهند آغاز کنند.
او افزود که گروه طالبان با فشارهای شان بالای خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ها توجه همه‌ی اقشار را سلب کرده که آینده‌ی خبرنگاران، فرهنگیان، تحقیر و توهین، بازداشت، لت‌وکوب، شکنجه و در اخیر این‌ها بوده که جای‌گاه رسانه‌ها و خبرنگاران افغانستان را زیر سوال برده‌اند.
او علاوه می‌کند که آزادی بیان و رسانه‌ها از دید گروه طالبان یک خرافات و حرف پوچ و توخالی بوده که هیچ ارزش و اهمیتی را در بین اعضای این گروه ندارد.
بانو غفوری بیان کرد که جامعه هنگامی می‌تواند به سوی پیش‌رفت و آرامی حرکت کند که حاکمان و بازی‌گران کشورها با رسانه‌ها و خبرنگاران هم‌آهنگ و یک‌صدا باشند، چیزی‌که گروه طالبان از آن به شدت دور و ناآشنا می‌باشند.
هم‌چنان فرید احمدی، اصحاب رسانه در غرب افغانستان تایید می‌کند که فضای کنونی رسانه‌ها و بی‌کار‌شدن بسیاری از خبرنگاران در افغانستان بخاطر نگاه شوم طالبان نسبت به این قضیه بوده که ضربات سنگینی را برای روزنامه‌نگاران و فرهنگیان وارد کرده‌است.
او می‌گوید، اگر در حال حاضر از مسوولان فرهنگی گروه طالبان در استان‌های غربی افغانستان پرسیده شود که “سه که و سه چه” در رشته‌ی ژورنالیزم چه معنای را می‌دهد شاید آن مقام بگوید که تو چی گفتی منظورت چیست این بدین معناست که رسانه‌ها و خبرنگاران در تاریکی مسیری را دنبال می‌کنند و جز از صبر و شکیبایی دیگر راهی را برای بهبود این وضعیت نخواهند داشت.
احمدی تصریح کرد که دامنه‌ی فشارها بر رسانه‌ها و آزادی بیان توسط گروه طالبان در حال افزایش است که خبرنگاران در شرایط کنونی افغانستان جهاد مستقیمی را در برابر ظلم و ناهنجاری‌های این گروه انجام می‌دهند.
از سوی دیگر خلیل رحمانی، یکی از فرهنگیان استان هرات به خبرگزاری راسک گفته که اگر در حال حاضر شماری از رسانه‌ها فعالیت شان متوقف شده، ناشی بر پالیسی نابرابر شان در برابر طالبان می‌باشد.
گفتنی‌ست که گروه طالبان بخاطر انعکاس فعالیت‌های نمادی خود و پنهان‌کردن حقایق و واقعیت‌ها شماری از رسانه‌ها را حمایت کرده تا توجه افکار عامه را به سوی خود جلب کنند.
