خبرگزاری راسک: شماری از باشندگان استان غور میگویند که در نتیجهی سرازیرشدن سیلابهای ویرانگر در این استان، راههای مواصلاتی شهرستانهای «مرغاب و پسابند» از بیست روز به اینسو مسدود است.
آسیبدیدگان سیلابهای اخیر در این استان، میگویند که با مسدودشدن راههای مواصلاتی بین شهرستانها، باعثشده که کمکها در این مدت بیست روز به آنها نرسد.
یاسر، یک تن از باشندگان استان غور به خبرگزاری راسک روز دوشنبه، ۷ جوزا / خرداد میگوید که نبود دارو، مواد غذایی، آب آشامیدنی از جمله مشکلاتی است که مردم با آن دستوپنجه نرم میکنند.
او بیان داشت که مسوولان محلی گروه طالبان در استان غور، هرچهزودتر در مورد پاککاری جادههای مواصلاتی شهرستانهای مرغاب و پسابند اقدام نمایند؛زیرا رفت وآمد از این شهرستانها به مرکز غور قطع شده و مردم دچار چالشهای فروان اند.
به گفتهی یاسر، اگر مسوولان محلی در زودترین فرصت اقدام نکنند، شیوع بیماریها و گرسنگی جان دهها باشنده این شهرستانها را خواهد گرفت.
در همینحال؛ سرور، یکی دیگر از باشندگان استان غور به خبرگزاری راسک گفت که گروه طالبان در این وضعیت اساس باید مردم را درک کنند و به تمام مشکلات شأن توجهی به خصوصی داشته باشند.
نامبرده ادامه میدهد زنان و کودکان بهخاطر نبود امکانات صحی و کمبود مواد غذایی در حال تلفشدن هستند که باید در این راستا همکاریهای بیشتری از جانب مقامهای گروه طالبان صورت بگیرد.
افزودن برآن، قیوم اکبری، فعال مدنی در استان غور به خبرگزاری راسک میگوید« از برای رضای خدا برای این مردم کمک کنید که فاجعه در راه است.»
او در ادامه سخنانش میگوید« استان غور در حوزه غرب افغانستان از تمام امکانات و خدمات بهداشتی و رفاهی محروم میباشند و مقامهای گروه طالبان یکبار هم که شده به مشکلات مردم توجه کرده و از این وضعیت نجات دهند.»
موصوف میافزاید« از زمان نیاکانش تا اکنون یک روز خوشی را نه من و نه هم مردم درد دیده و ستم دیده افغانستان ندیدهاند.»
وی اظهار داشت گروه طالبان که خود را مدافع حقوق مسلمانان افغانستان تلقی میکنند باید به فکر ملت شأن باشند تا این وضعیت ناگوار خاتمه پیدا کند.
گفتنیست که سرازیرشدن سیلابهای اخیر در استان غور تمام آرزوهای مردم این منطقه از غرب افغانستان را نیستونابود کرده و تا به حال هیچگونه توجه از سوی گروه طالبان و سازمانهای امدادرسانی برای شأن نشدهاست.
باشندگان غور اضافه میکنند که گروه طالبان روزانه دهها میلیون افغانی از طریق بنادر و معادن در افغانستان به دست میاورند؛ اما هیچ کمکی برای آسیبدیدگان سیلابها نمیکنند.