خبرگزاری راسک: کاملیا انتخابی فرد، سردبیر ایندیپندنت فارسی می‌گوید: «افرادی از گارد ویژه‌ی ریاست جمهوری به اطلاع بسم‌الله محمدی رساندند، زمانی‌که شماری از این نیروها کوشیدند مانع خروج غنی و حمدالله محب، رییس شورای امنیت ملی و سایرین از ساختمان ارگ به‌سمت هلیکوپتر شوند، نیروهای امنیتی مورد اعتماد غنی، بوجی‌های دالر ( کیسه یا گونی) را به‌سمت این افراد پرتاب کردند تا آن‌ها مشغول جمع‌آوری پول شوند و فرصت کافی برای گریز رییس‌جمهور به‌دست آید.»
او می‌افزاید: «به این ترتیب و با تبانی و هم‌آهنگی اشرف غنی و بعضی از نزدیکان وی با گروه حقانی، نه‌تنها مردم افغانستان و جهانیان غافل‌گیر و شگفت‌زده شدند، بل‌که گروه دیگری که عضو مذاکره‌کنندگان اصلی در دوحه بودند و به‌گمان خود به‌سمت قبضه‌ی حکومت و دولت پیش می‌رفتند؛ یعنی طالبانی با شاخه‌ی قومی دُرانی یا همان قندهاری‌های نزدیک به حامد کرزی، نیز مات و مبهوت شدند.»
خانم کاملیا تاکید می‌کنند: «شواهد بسیاری نشان می‌دهد که در چند سال آخر حکومت اشرف غنی، درگیری بین غلجایی‌ها و درانی‌ها تا چه اندازه علنی شده بود. درگیری کرزی و اشرف غنی، بخشی از این کشمکش شدید قومی برسر به‌دست گرفتن قدرت بود و به‌رغم آن‌که غنی با حمایت کرزی به ریاست جمهوری رسیده بود، کرزی بعدها در صدد تخریب و برانداختن غنی بر آمد. طرح تشکیل دولت انتقالی به ریاست حامد کرزی نیز از درگیری قبایل قدرت‌مند پشتون در افغانستان نشات گرفته بود.»
او می‌گوید که این دو قبیله‌ی قدرت‌مند، درانی و غلجایی، از دیرباز با یک‌دیگر رقابت داشته‌اند و تلاش آن‌ها برای به‌دست‌گرفتن قدرت، بخشی از تاریخ سیاسی افغانستان به‌شمار می‌رود. آن‌ها در تلاش برای پیدا‌کردن حامی قدرت‌مند، غلجایی‌ها به‌پاکستان نزدیک شدند که هم‌سویی بیش‌تری با آن‌ها دارد (عمران خان، نخست‌وزیر فعلی پاکستان، نیز غلجایی است) و سیاست‌مدران درانی به‌قطر نزدیک شدند که با توجه به ثروتی‌که این کشور در اختیار دارد، این روزها در حلقه‌ی معاملات سیاسی، نقش‌آفرینی بسیاری در معادلات منطقه داشته است.
حسن عباس، استاد دانش‌گاه در آمریکا نیز، در کتاب که در اخیر نشر کرده‌است، از تبانی اشرف غنی با سراج‌الدین حقانی، ره‌بر شبکه‌ی حقانی، گفته است.
