خبرگزاری راسک: بخش زنان سازمان ملل متحد در گزارش تازه‌اش گفته است ظلمی که زنان و دختران افغانستان از آگست ۲۰۲۱ به این‌سو، تجربه می‌کنند از نظر مقیاس و تأثیر نسلی «بی‌نظیر» است.
این سازمان روز دوشنبه، ۲۱ جوزا/خرداد، گزارش تازه‌ی خود از وضعیت زنان افغانستان زیر سلطه‌ی گروه طالبان را نشر کرده و خواستار «اقدام فوری جهانی» برای پایان دادن به‌ستم جاری بر زنان افغانستان شده است.
گزارش این نهاد حاوی نظرسنجی و نمایه‌ی زنانی است‌که تبعیض جنسیتی را پس از تسلط طالبان تجربه کرده‌اند و بیان می‌کند که چگونه ۴۰ سال پیش‌رفت در زمینه‌ی حقوق زنان، با صدور بیش از ۷۰ فرمان از سوی طالبان، در کم‌تر از سه‌سال از بین رفته است.
بخش زنان سازمان ملل تاکید کرده که انزوای اجتماعی زنان و دختران را به ناامیدی سوق می‌دهد.
بربنیاد آمار ارایه شده از سوی این نهاد، تنها یک درصد از زنان احساس می‌کنند که در جامعه نفوذ دارند، همین‌گونه ۸ درصد زنان سروی شده از آگست ۲۰۲۱ تا کنون دست کم یک زن را می‌شناسند که خودکشی کرده و ۱۸ درصد از اشتراک‌کننده‌گان می‌گویند که در سه‌ماه گذشته، یک‌بار هم با زنان خارج از خانواده‌شان دیدار نکرده‌اند.
از طرف دیگر، نمایه‌ی جنسیتی این نهاد نشان می‌دهد که ترک تحصیل ۱.۱ میلیون دختر و ممنوعیت بیش از ۱۰۰ هزار زن از رفتن به دانش‌گاه با یک در ۵۰ رویداد مرگ‌ومیر مادران در افغانستان مرتبط است.
یکی از اشتراک کننده‌گان در این نظرسنجی گفته است:«زنان خواهان حق تصمیم‌گیری هستند، نه فقط در خانه‌های‌شان، بل‌که در دولت و دیگر فضاها. آنان تحصیل و کار می‌خواهند؛ حقوق خود را می‌خواهند.»
با این حال، نمایه‌ی جنسیتی ارایه شده از افغانستان توسط این نهاد، نشان می‌دهد که با گذشت نزدیک به سه‌سال از تسلط طالبان بر کشور، عزم زنان برای گرفتن حق‌شان قوی‌تر می‌شود.
آلیسون داویدیان، نماینده‌ی ویژه‌ی زنان سازمان ملل در افغانستان، گفته است:«زنان افغانستان مقاومت فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهند. در مواجهه با چالش‌های باورنکردنی، زنان به اداره سازمان‌ها، مشاغل و ارایه خدمات ادامه می‌دهند. ما باید روی مقاومت آنها سرمایه‌گذاری کنیم و افغانستان باید در صدر اجندای بین‌المللی قرار بگیرد.»
بخش زنان سازمان ملل توصیه کرده است‌که برای مبارزه با این وضعیت، از سازمان‌های جامعه مدنی زنان افغانستان با تخصیص بودجه‌ی درازمدت حمایت شود.
به‌گفته‌ی این سازمان، جامعه جهانی از اقداماتی که می‌تواند به‌طور ناخواسته از سیاست‌ها، هنجارها و ارزش‌های تبعیض‌آمیز طالبان حمایت یا آن را عادی‌سازی کند، جلوگیری کنند.
این نهاد همچنان تاکید کرده: «اطمینان حاصل شود که حداقل ۳۰ درصد از تمام کمک‌های مالی به افغانستان به ابتکاراتی اختصاص می‌یابد که صراحتاً با هدف ارتقای برابری جنسیتی، حقوق زنان و اجتناب از حمایت از پروژه‌های کور جنسیتی صورت می‌گیرد.»
این نهاد در فرجام پیش‌نهاد کرده است که حقوق بشر با تمرکز ویژه بر حقوق زنان، به‌عنوان یک جنبه‌ی اساسی در تمام فعالیت‌های بشردوستانه و مداخلات اساسی نیازهای انسانی گنجانیده شود.
این گزارش در حالی نشر می‌شود که از بدو تسلط طالبان به این‌سو، زنان از آموزش، تحصیل، کار و حضور در شماری از اماکن عمومی منع شده‌اند و بر سفرهای‌شان از سوی این گروه ممنوعیت وضع شده است.
