خبرگزاری راسک: آمارهای منتشر‌شده از سوی رسانه‌ها نشان می‌دهد که در بیش از سه‌ماه گذشته، دست‌کم ۵۵ تن در افغانستان خودکشی کردهاند. افرادی که خودکشی کردهاند، در رده‌های سنتی متفاوت و دارای جنسیت‌های مختلف بوده‌اند. کودکان، دختران نوجوان و زنان و مردان جوان و میان‌سال از جمله افرادی استند که به دلیل مشکلات اقتصادی و فقر و خشونت‌های خانواده‌گی ناشی از سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان به زنده‌گی خود نقطه پایان گذاشته‌اند.
درکل، در جریان بیش از سه‌ماه گذشته ۱۳ زن و دختر، ۴۲ مرد و پسر جوان و دو کودک در ۲۰ استان خودکشی کردهاند که بیش‌ترین آمار در استان‌های ننگرهار، فاریاب و بدخشان به ثبت رسیده است. آمار خودکشی‌ها بیش‌تر از این است، اما در گزارش به یافته‌هایی اکتفا شده که تنها از سوی رسانه‌های ملی منتشر شده است.
براساس گزارش‌های منتشر‌شده دست‌کم ۵۵ تن در ۲۱ استان خودکشی کردهاند. این افراد در استان‌های کابل، بدخشان، ننگرهار، بغلان، تخار، کنر، خوست، پکتیکا، غزنی، غور، فاریاب، کاپیسا، پروان، قندهار، بلخ، بادغیس، فراه، هرات، سرپل، ارزگان و دایکندی خودکشی کردهاند.
از میان کسانی‌که خودکشی کردهاند، ۱۳ تن زن و دختر و ۴۲ تن دیگر پسران جوان و مردان بوده‌اند. در این میان دو کودک ۱۴ ساله و ۸ ساله نیز در استان‌های کندهار و بادغیس به زنده‌گی خود نقطه پایان گذاشته‌اند.
نسبت به گفته‌های خویشاوندان خودکشی‌کنندگان، اکثریت مردان جوان به دلیل فقر، گرسنه‌گی، بیکاری و فشارهای روانی ناشی از سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان خودکشی کردهاند. در میان کسانی‌که خودکشی کردهاند، یک تن آنان تجربه بازداشت شدن از سوی طالبان را نیز داشته است.
زنانی که در سه‌ماه گذشته خودکشی کردهاند، علاوه بر این‌که با مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با خشونت‌های خانواده‌گی و ازدواج‌های اجباری نیز روبه‌رو بوده‌اند. یک زن در کندهار به دلیل خشونت‌های خانواده‌گی به زنده‌گی خود نقطه پایان گذاشته و دو زن در فاریاب به دلیل خشونت‌های خانواده‌گی و یک دختر جوان در استان بادغیس به دلیل ازدواج اجباری خودکشی کرده است.
گفتنی است‌که دلایل خودکشی تعدادی از افراد تا کنون مشخص نشده و هویت برخی از آن‌ها افشا نشده است. به گفته‌ی منابع مردمی، تعدادی از کسانی که به دلیل فقر و گرسنه‌گی خودکشی کردهاند، بنا بر سنت‌ها و باورهای حاکم از رسانه‌ای شدن آن خود‌داری شده است.
این در حالی است‌که اکثریت مردان جوان پس از تسلط طالبان از فقر و بیکاری دوام‌دار رنج می‌برند و نا‌امیدی در میان مردم به‌شدت افزایش یافته است. جوانان زیادی به دلایل نا‌امیدی از آینده و فقر بنیاد‌برافکن، به زنده‌گی خود نقطه‌ی پایان گذاشته‌اند.
در همین حال، یک مرد در مقابل ساختمان اداری شهرستان علی‌شیر استان خوست خودکشی کرده است. این مرد حضرت‌الله نام داشته و صبح سه‌شنبه، ۴ ثور، پس از عدم رسیده‌گی به یک قضیه حقوقی وی از سوی طالبان، خود را با ضربات چاقو از بین برده است. او قبل از خودکشی، از سوی طالبان به دلایل نا‌معلومی زندانی نیز شده بود.
الیسون دیویدیان، مسوول بخش افغانستان در دفتر زنان سازمان ملل متحد، به گاردین گفته بود که شرایط برای دختران و زنان در افغانستان به‌گونه‌ای است که آنان مرگ را بر زنده‌گی ترجیح می‌دهند. او تاکید کرده بود که بحران صحت روانی با افزایش مشکلات زنان در افغانستان، این بحران را عمیق‌تر ساخته است. با این حال، زنان و دختران در افغانستان عامل اصلی خودکشی زنان را سیاست‌های تبعیض‌آمیز و سرکوب‌گرانه طالبان می‌دانند. به گفته آنان، این گروه به جای تامین معیشت، ایجاد سهولت‌های زنده‌گی و فراهم کردن زمینه‌های کار، به وضع ممنوعیت‌های بیش‌تر متوسل می‌شود و نه‌تنها زنان، بلکه مردان غیرطالب نیز در رژیم این گروه فضایی برای زنده‌گی ندارند.
شماری از خویشاوندان خودکشی‌کنندگان می‌گویند فقر، بیکاری، خشونت و مشکلات دیگر زندگی سبب شده آنان خودکشی کنند.
