خبرگزاری راسک: شماری از باشنده‌گان بادغیس می‌گویند که حفر بیرویهی چاههای عمیق در این استان، سبب خشک شدن چشمه‌ها و کاریزها و کاهش آب‌های زیرزمینی شده است.
آنان می‌افزایند که در جریان چند سال گذشته کندن چاههای عمیق به‌گونه‌ی بی‌رویه‌ای افزایش یافته و باید تدبیری برای حل این معضل سنجیده شود.
آنان می‌گویند حفر چاهای عمیق مشکلات زیادی را ببار آورده است.
تعداد زیادی از باشنده‌گان بادغیس می‌گویند که چشمه‌ها و کاریزهایی‌که منبع آبی مردم است، به‌دلیل حفر چاههای عمیق خشک شده است و مثل این آسیب‌های دیگری هم در پی داشته است.
جلال‌الدین، از باشنده‌گان شهرستان مقر استان بادغیس، می‌گوید که از مدت‌ها به این‌سو منبع تامین آب برای صدها خانواده و زمین‌های زراعتی چشمه‌ی موسوم به «خارستان» بوده است.
این باشنده‌ی بادغیس با ابراز نگرانی از حفر چاههای عمیق، کاهش آب‌های زیرزمینی و خشکیدن چشمه‌ی آب خارستان، تاکید می‌ورزد که «مایه‌ی حیات» هزار‌ها خانواده خالی از آب و خشک شده است.
جلال‌الدین می‌گوید: «منبع آبی که ما برای نوشیدن و کشاورزی استفاده می‌کردیم همین چشمه خارستان بود. پنج هزار خانواده از همین آب چشمه استفاده می‌کردند و زمین‌های زیر کشت هم از همین چشمه آبیاری می‌شد که متاسفانه خشک شده است.»
جلال‌الدین ادعا می‌کند که این چشمه تاریخ بیش از ۳۰۰ ساله دارد و از شش سال به این طرف به‌دلیل حفر چاههای عمیق، آبش در حال کم شدن بود و در سال جاری به‌گونه کامل خشکیده است.
این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شود که از چند سال به این‌سو، بسیاری از مردم افغانستان در مناطق‌شان چاههای عمیق حفر می‌کنند و سپس آب چاه‌ها را توسط انرژی آفتابی با نصب سولرها بیرون کشیده و کشت‌زارهای‌شان را آبیاری می‌کنند.
پیش از این، سازمان ملل متحد در گزارشی گفته بود که ۷۹ درصد جمعیت افغانستان دست‌رسی مناسب به منابع کافی آب ندارند. اداره‌ی حفاظت از محیط زیست تحت کنترل طالبان نیز گفته که ۲۱ میلیون تن در کشور با کمبود آب آشامیدنی مواجه‌اند.
