خبرگزاری راسک: هم‌زمان با برگشت دوباره‌ی طالبان در ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱، بیش از نه میلیارد دالر از دارایی‌های کشور در بانک‌های آمریکایی و اروپایی منجمد شد که تاثیرات قابل ملاحظه‌ای به اوضاع اقتصادی کشور داشت که این امر با پدیده های هم‌چو فقر و بیکاری در کشور نیز همراه بود.
افغانستان زیر اداره‌ی طالبان در فقر بسر می‌برد؛ بیکاری سبب شده جوانان از کشور فرار کنند. بسیاری احتیاج به نان شب و روز خود شده‌اند.
فرمان جو بایدن، رییس جمهور ایالات متحده در ۲۲ دلو سال ۱۴۰۰ خورشیدی مبنی بر اختصاص بخشی از این دارایی‌ها برای کمک‌های بشردوستانه در افغانستان و نیز غرامت به قربانیان حمله‌های یازدهم سپتمبر واکنش‌های ملی و بین المللی را همرا داشت و اما در آستانه‌ی سه سالگی باز پس گیری حاکیمت افغانستان از سوی طالبان هنور دارای افغانستان منجمد است و در این زمینه تجدید نظر صورت نگرفته است.
عبدالطیف نظری، معیین مسلکی وزارت اقتصاد طالبان می‌گوید که :« افغانستان در سه سال حاکمیت طالبان از نظر اقتصادی پیش‌رفت‌های قابل توجه داشته است.»
آقای نظری می‌گوید:« تقویت ثبات پول ملی، کنترول نرخ تورم و جمع آوری شفاف مالیات از نمونه های موفقیت طالبان در سه سال گذشته می باشد.»
هم‌زمان با سه‌سالگی حاکمیت طالبان به خاک افغانستان معین مسلکی وزارت اقتصاد حکومت سرپرست می‌گوید که در سه سال گذشته تا اکنون تجارت میان افغانستان و کشور های هم، سایه و منطقه افزایش چشم‌گیری داشته است.
این مقام وزارت اقتصاد هم‌چنان برای یاد آوری از دست آورد های اقتصادی طالبان در سه سال حاکمیت پروژه‌ی قوش‌تیپه و بازسازی سرک‌ها و جاده‌ها در کشور تاکید کرد و افزود که این موارد در رشد و توسعه اقتصاد افغانستان تاثیرات زیادی دارد.
این در حالی است‌که پروژه‌ی قو‌ش تیپه یک پروژه برای سرکوب دیگران و گرفتن مناطق آنان است. این پروژه بنفع پشتون‌هاست و هیچ گونه فایده‌ی به تاجیکان و ازبکان ندارد، بل‌که سبب می‌شود کوچی‌ها در مناطق شان آورده شود.
در همین حال ایرج فقیری، استاد دانش‌گاه و کارشناس امور اقتصادی می‌گوید که:« با توجه به شرایط فعلی نظام اقتصادی افغانستان این امر واضح می شود که تغییرات ریژم سبب ایجاد یک نوع بحران اقتصادی خواهد شد اما در سه سال گذشته روند متوسط در رشد اقتصادی نظام اقتصادی افغانستان به وجود آمده ولی این امر کافی و لازمی برای ایجاد رفایت اجتماعی کلی برای تمام شهروندان افغانستان نخواهد بود.»
آقای فقیری می‌گوید که :« ما میتوانیم با سرمایه‌گذاری بالای زیربناهای نظام اقتصادی در افغانستان از جمله ساختارهای زراعتی و مالداری و ایجاد نمودن یک نوع بستر مناسب اقتصادی برای سرمایه گزاری‌های داخلی در ابتدا و سپس سرمایه‌گذاری‌های خارجی ، ایجاد رقابت های سالم در فراورده های داخلی و افزایش صادارات میتوانیم خلق ثروت برای آینده های نه چندان دور افغانستان کنیم که این خلق ثروت به مرور زمان سبب ایجاد اشتغال‌زایی میان شهروندان افغانستان افزایش قدرت خرید و در اخیر ایجاد یک نوع رفاعیت اجتماعی خواهد بود.»
قابل ذکر است که از زمان تسلط دوباره بر افغانستان ، کمک‌های خارجی به این کشور به شدت کاهش یافته و کار پروژه‌های توسعه‌ای نیز کاهش یافته است. مردم از فقر و بیکاری بستوه آمده است.
