خبرگزاری راسک: رژیم طالبان طی سالی که بر افغانستان مسلط شدند، دروازه‌های مکتب و دانشگاه را به روی نیمی از جمعیت کشور بستند و زنان و دخترن افغانستان را از حق آموزش و پرورش محروم کردند. این رژیم به دلیل اینکه از محیط مدرسه‌های مذهبی بیرون شده اند و با دانش و علوم معاصر بیگانه‌اند، مکاتب، دانش‌سراها و دانشگاه‌ها را به روی دختران و دانش‌دوستان بستند. به همین اساس طی این سال‌ها تمام ساختمان‌های دانش‌سراها(دارالمعلمین‌ها)ی کشور را به مدارس مذهبی تبدیل کردند و آن‌ها را در راستای آموزش و پرورش گروه‌های افراطی و تروریستی قرار دادند.
گروه طالبان از روزی که کشور را از امریکایی‌ها تسلیم شدند، صدها مدرسه ایجاد کردند و در مرکز تمام ولایات یک مدرسۀ جهادی تأسیس و فعال نمودند و همچنان تصمیم دارند که در هر شهرستان کشور، از شش الی ده مدرسه جهادی-افراطی تأسیس نمایند. افزون بر این‌ها طی سه سال گذشته، گزارش‌های متعدد به نشر رسیده و نشان می‌دهد که تمام فرماندهان طالبان بر سر ایجاد مدارس مذهبی و دارالعلوم‌های تحفظ متون دینی، با هم رقابت دارند و هرکه یک مدرسه بیشتر بسازد از سوی رهبری گروه طالبان مورد تشویق و تحسین قرار می‌گیرد. این همه مدرسه‌سازی و جهادپروری در کشوری صورت می‌گیرد که اولاٌ هنوزهم از دسترخوان امریکایی‌ها نان می‌خورند و مردم این کشور از دست فقر و ناداری گرده‌ها و فرزندان خود را بفروش می‌رسانند تا چند روزی ادامه حیات بدهند. اما سوال این است که چرا موسسه یونیسف هزینه این همه مدرسه‌ها را می‌پردازد؟ آیا این سازمان می‌داند که با این کارش، افغانستان را به پناه‌گاه امن تروریسم جهانی تبدیل می‌کند؟ آیا این حمایت‌های مالی، خیانت به میلیون‌ها زن و دختر این کشور نیست که از برکت همین رژیم، نمی‌توانند صاحب آموزش و پرورش شوند؟ اگرچه مردم افغانستان می‌دانند که پشت سرِ این برنامه‌ها، چه نیات شومی و ویرانگری نهفته است، اما چیزی نمی‌گویند؛ چون تنها گذاشته هستند و قربانی بازی‌های استخبارتی.
چرا یونیسف هزینۀ مدارس مذهبی طالبان را می‌پردازد؟
ما را دنبال کنید
مطالب مرتبط
- تبلیغات -
